Het Boek. Jaargang 15

[p. 229]

Op d'afbeelding
van
Wouter Nijhoff
vermaard boekverkooper binnen den Haag
bij zijn zestigste verjaring

EEN oud en machtloos man vereer men om zijn jaren,
Een jeugdig sterken geest vleit zulk een hulde niet.
Toch is der jaren tal, die rijk en vruchtbaar waren,
Ook hem een gunst, wiens oogst nog nieuwe vruchten biedt. -

Dit is een man, wiens geest de wereld mocht verrijken
Met gaven grootsch van moed, wiens blik in vondsten fijn
Van onnaspeurbren schat der eeuwen stof deed wijken,
Waar jaren tien bij tien als jonge dagen zijn,

Een man, wiens vaste hand de wetenschappen leidde
Van 't vorstelijk Voorhout door zee en landen heen,
Dat d'oude Muze lacht. - En zoo het hem niet vleide:
Hij telle d'oorzaak af en neme d'eer alleen.

Fr. Kossmann