Commentaar op het Hooglied

CXXVIJ Van drien wiingaerden

Al is die bruut die kerstenhede
In allen steden nv in vreden
Doch en is si niet soe vri
Sine hebbe uan binnen stoot wairbi
Die brudegom hair hier vermaent
Dat si hair hoede dair si niet waent
Want onder kerstenhede kinder
Vintmen harden menigen hinder
Des spreect hi. vaet ons die voskiin
Die den wiingaert scadelic siin
Want onse wiingaert heeft ghebloeit
capite nobis wlpes paruulas que demo\liuntur
vineas nam vinea nostra floruit xliiij
¶ Wi mogen merken dat vernoeit
Den duuel dat in allen steden
Die kerke staet in goeden vreden
Dair om stort hi siin uenijn
Hemelijc in duechden scijn
Dit sijn die scalke entie lose
Buten scoon ende binnen bose
Dit seit god den predicaren
Die de bruut sullen bewaren
Vaet ons die clene vossekiin
Die ons verderuen den wijn
Dat rechte gheloue ghewis
Kerstenheit die wiingaert is
Ooc is die reine siele wiingaert
Die gode wast in sueter airt
Nochtan is die scrift ooc mede
Wiingaert gods: want si leert sede
Si leert doghet ende wijst
Dese drie siin wel gheprijst
Wiinghaerde die gode wel becomen
Dat heb ic inder scrift vernomen
Des spreect hier wel die wiinghaerde
Dats uele. mer doch uan enen aerde
Siin si want si gode toe horen
Dair omme heeftse god vercoren