Contour. Jaargang 3

[p. 25]

Maria de Groot

Vier gedichten

Ga en zoek uw wijd
onvergelijkelijk verblijf en scheid
van mij
verlatene en vreemdeling
die dingt en worstelt om een welkom
ik kies niet
voor deze liefde
maar ik kies
doem van ontbinding
willens ondergang
en wetens dood
omdat ik u
hier niet meer zien wil
niet meer wil bezitten

Laat mij met rust
ga zwijgend in uzelf gehuld voorbij
een onherkenbare
die niemand groet
een vreemdeling
sinds eeuwen zonder metgezel op reis
onpeilbaar waarvandaan en waarnaartoe.

[p. 26]

3

 

Er staat een hoge branding vandaag

 

zout op mijn lippen

 

smaakt bitter

 

storm grijpt mij aan

 

scherp zand

 

dringt in mijn poriën

 

ik word getekend

 

met de kerfsteen

 

mijn bruidssluier

 

wuift en scheurt.

Hij liet mij achter
lege wagen
langs een pad dat ik niet ken.
voerman die de hengsten ment
waar blijf je?
keer toch, eer de paarden
mij weerloos door de velden jagen.
ik zal een wrak zijn
eer u komt.
mijn heer
wie moet ik naar u vragen?
het land verlaten en verstomd
rondom-
mijn gids die ik wil dragen-