Dietsche Warande en Belfort. Jaargang 101



[pagina 595]
Frank Meyland De Kerstnacht Er hing sneeuw in de lucht. Het hart vol zorgen waren zij uren lang op zoek gegaan door weer en wind. Van in den vroegen morgen tot aan het rijzen van de wintermaan, gestrompeld hadden zij door een verlaten en troostloos land, wonderlijk aangedaan, beurtlings beangstigd en dan weer gelaten, berustend soms, maar plots weer opgejaagd speurend naar schuur of stal tot in den laten avond. Maar nu, terwijl haar Kindje klaagt en grient tussen de barre wintervlagen, zit in het stro de moederlijke Maagd te staren voor zich uit, als om te vragen waarom zij d'uitverkorene mocht zijn, waarom juist zij dat Goddelijk Kind mocht dragén... Er komen herders binnen, en haar pijn wordt vreugde, trots geluk, een plots bevrijden uit eeuwen duisternis. De maneschijn aait over os en ezel, en bezijden klinkt uit de krib een hoge, fijne schreeuw. Daarbuiten, op de witberijmde weiden, blaten de schapen in de eerste sneeuw.