Dietsche Warande en Belfort. Jaargang 102

[p. 293]

Albe
De Woorden

Onze woorden zijn vogelen
zonder nest
met wat ruisende geluiden
uit een verloren wingewest.

Om elke mond fladdert een voois
zonder zin
en de klanken in de nevelen
hebben einde noch begin.

Hun vlucht verstrikt met voois en vlerk
in het net
door de vogelvanger als een rag
van stilte opgezet.

De vogelen hebben geen woorden
maar het lied
met de weerklank uit de klaarten
van een onbereikbaar gebied.