Dietsche Warande en Belfort. Jaargang 103

Ludo Verbeeck
Verrijzenis

Mijn witte winterhuis is stil
- o zacht mijn vreugde,
op de tenen lopen en sst! de kinderen...
Mijn winterhuis.
Nu is het mei.

Vier noten op een kruis.

Zoals Hij zei. Alleluia.

De wind voert anemonen aan,
in alle deuren open
staan de kinderen verrukt,
sst! doen ze, op de tenen lopen:
‘Pasen, elk vindt een ei!’
Ach kinderen. Wat vinden wij?
De dingen worden mild gewin,
zingend mijn hei,
mijn windroos en de struiken,
en vogelnesten aan de zoldering.

Zoals ik zei, vier noten op een kruis.

Alleluia.

Zoals Hij zei, genezen... O wat blij!

[p. 626]

 

Mijn huis ligt rein op zaterdag

 

- o zacht mijn vreugde

 

zacht, en kinderen op de tenen!

 

Morgen gaan de gasten komen

 

en zijn we fijn. Alleluia.

 

Drie dagen, zei Hij, en ik ben verrezen.

 

Vier noten op een kruis,

 

zoals Hij zei.

 

Nu wacht mijn huis...

 

 

 

Morgen ben ik vrij. Alleluia.