Dietsche Warande en Belfort. Jaargang 103

Gust Vermeille
De kardinaal

De kardinaal ligt dood en opgebaard.

Hij was de dood en ook het leven waard.

En zacht een glimlach op het moe gezicht:

tevreden om wat laatst ook werd verricht.

Met tere handen houdt hij 't kruis omvat,

alsof hij bidt, zoals hij altijd bad.

Ik voel een neiging om hem aan te raken,

en saam met hem de grote reis te maken.