Dietsche Warande en Belfort. Jaargang 106



[pagina 30]
Marnix van Gavere Voor ons twee Ik heb gedroomd dat God de dood heeft toegesproken, En door het ruisen heen vernam ik wat Hij zei: ‘Ga aan die man en vrouw, ga aan die twee voorbij, Ik roep U weer wanneer Ik breek wat moet gebroken’... En 'k hoorde een stem, schuw in een woud van doem gedoken, Die bitsig en vol list, met hartstocht wederlei: ‘Zij gaan van zwakheid noch van zoetste zonden vrij, Waarom voor hen, Uw wet, Uw eeuwge wet verbroken’?... Ik ben ontwaakt, doch bleef als met mijn droom verbonden, Ik voelde uw aâm, mijn vrouw, en zag uw bleek gelaat, En als voor twee, die God verenigd wilde, ik riep: ‘Wat vreest mijn ziel, waar zij zich één met de uwe schiep, Want zo de dood een barst in 't hart van 't ene slaat, Sterft 't ander niet, als door die eendre barst ontbonden?...’