Dietsche Warande en Belfort. Jaargang 106

[p. 345]

Mark Staels
Eenvoud der lente

Eenvoud van nieuwe bloemen uit de grond gesproten,
van nieuwe bloesems wiegend op een zoele wind,
en eenvoud van de zoete smaak van nieuwe loten
op lip en tong, als bij een kind, als bij een kind.

Bewaasde glanzen toov'ren om de schoot der aarde
't adamisch morgenkleed en in de tere sier
van rijzend licht is het alsof een oude waarde
opbloeien gaat tot nieuw vertier, tot nieuw vertier.

Lust en verlangen in 't getemperd hart gevaren
en rust die dieper is dan onrust ooit kon zijn,
wekken weer klank en ritme uit de gouden snaren
der oude harp, een nieuw refrein, een nieuw refrein.

De dichter in het hart laat zich opnieuw bekoren
maar diep in 't oude instrument schrijnt er een noot,
een wanklank die alleen het dichteroor kan horen
zeurt immer door: geef u niet bloot, geef u niet bloot.