Nu zijn er alweer jarenlang de cd's waarop de
fabrikant alle oneffenheden kan wegpoetsen waardoor ze soms steriel gaan klinken. Nee, geef mij maar een echte, live opgenomen grammofoonplaat, liefst in een concertzaal waar je af en toe hoort kuchen, of een stoel verschuiven. Dan pas ben je er - al ben je thuis - steeds weer ècht bij.
De zaken die het liefst bij me horen blijven: het opwindhorloge, de vinyl grammofoonplaat en de niet-elektrische schrijfmachine. Ik typ dit op een schrijfmachine merk ERIKA uit 1980, toen de DDR nog in vol bedrijf was.
Het meest kenmerkende van deze eeuw vind ik de snelle overbrenging van bewegende beelden, de televisie. Helaas valt er zelden wat interessants te zien op tv maar dat doet niets aan de uitvinding ervan af. Iets geheimzinnigs (stralen) vliegen zomaar door de lucht en in jouw toestel worden al die stippeltjes gebundeld en opeen geperst (zoals het raster van een krantenfoto), ze zijn gekleurd en bewegen! En dan die gsm's, de draagbare telefoontjes waarmee je op straat of in de tram zomaar iemand kunt bellen. Ik begrijp het niet. Helemaal niets begrijp ik van Internet, online, websites. Ik ben dus niet met de in deze eeuw gewonnen techniek meegegaan, heb zelfs geen computer. In de volgende eeuw zal menigeen me vergelijken met een schrijver uit de oudheid of met een boer die heeft geweigerd dat er gas en elektriciteit in zijn woonstee werden aangelegd.
Maar ik blijf even bij het wonder van de vinyl-groefjes. Laatst nog kocht ik op de vlooienmarkt een grammofoonplaat uit 1960, waarop Wilhelm Kempf o.l.v. Ferdinand Leitner (V Berliner Philharmoniker) het derde pianoconcert van Beethoven speelt.
Is het geen wonder dat zo'n plaat de muziek jarenlang vast blijft houden? Om een reden die mij nooit onthuld zal worden, was de hoes nog verzegeld, de plaat dus ‘nieuw-oud’. In het midden van de volgende eeuw zal Wilhelm Kempf dat concert nòg spelen, als de plaat goed wordt bewaard en er dan nog iemand een grammofoon heeft. En de mensen die je op die opname hoort hoesten, hoesten ook dan nog. Vind je het niet vreemd dat er een jaar met drie nullen aankomt? Ook op vele grafstenen zullen drie nullen verschijnen.
Laatst droomde ik zo vreemd: ik lag in een geopende kist, de bekleding was van blauw fluweel,