[p. xx]origineel
| |
[Met desen nieuwen Iare]Dese liedekens singtmen op den Iaerdach. Met desen nieuwen Iare
Soo wort ons openbaere
Hoe dat een maghet vruchtbaere
Die werelt heeft verblijt
Ghelouet moet sijn dat soete kindekijn
Geeert moet syn dat soete maechdekijn
Nv en eewelijck in alder tyt.
Hoe wel was haer te moede
Doen sij in vleesch ende bloede
Aensach haers herten hoede
Den Heere der werelt
wijt. Gelouet.
Sij baerde hem sonder pijne.
Ende bleef een maghet fijne,
Des sondaers medecijne
Des hebben die Ioden
nijt. Gelouet.
Die Enghelen songhen schoone,
Glorie inden troone,
Ter eeren ende ten loue
Den kindeken
ghebenedijt. Gelouet.
Als die acht dagen waren geleden,
Doen wert Iesus besneden,
Al nae der Ioden seden,
Dwelck ons van sonden
vrijt. Gelouet.
Wt Orienten lande,
Quamen ter offerhande,
Drij Coninghen ombekande,
Gode
ghebenedijt. Gelouet.
Des derthien daechs zijt vroeder,
| |
[p. xxi]origineel
| |
Vonden zij hem bij sijnder moeder,
Ioseph was haer behoeder,
Soo ons die scriftuere
belijt. Gelouet.
Als die ses weken omme quamen,
Soo ginck zij naert betamen,
Ombeulect van alder vlamen,
Dwelck was ons
profijt. Ghelouet.
Aldus ginck die maghet simpel,
Ende droech haer kint ten tempel,
Alle vrouwen tot een exempel,
Dies haer niet en
vermijt. Ghelouet.
|
|