Het hofken der geestelycker liedekens
(1577)–anoniem Hofken der geestelycker liedekens, Het[Het quamen drie Coninghen ghereden]Op de wyse vanden Timmerman. Het quamen drie Coninghen ghereden
Wel verre wt Orienten lant
Tot Bethleem der steden
Haers ghelijcke men noyt en vant.
Te Jerusalem soo wy hooren
Al daer sy wouden syn
Sy vraechden waer is gheboren
Der Ioden Coninck fijn.
Wy comen hem aenbeden
Wy hebben zijn sterre ghesien
Het is seer corts gheleden
Het moet wonder bedien.
Als Herodes dat verhoorde
Wel seer ontsach hy hem
Van binnen hy hem verstoorde
Ende alle Ierusalem.
Hij beual hen te gane
Hij sprack gaet soect dat kint
Ick wilt oock beden aene
Compt segt my als ghijt vint.
Als sy buyten Ierusalem quamen
Op dien seluen tyt
Haer sterre sy wederom vernamen
Dies waren sy seer verblydt.
| |
[p. xxxiij]origineel
| |
Die sterre was hen voorgaende
Tot daer dat kindeken was
Ende daer bleef sij staende
Sij buychden neder int gras.
Een huysken sonder doren
Dat vonden sij daer bij
Ende dat kindeken gheboren
Van Maria die maghet vrij.
Sij vielen opter aerden
Voor tkindeken .xiij. daghen oudt
Sy offerden hem met weerder
Wieroock, myrrre, ende goudt.
Snachts als sij slapen wouden
Heeft hem Godts Enghel gheopenbaert
Eenen anderen wech dat sij trecken souden
Tot haren landen waert.
Nv louen wij alleenen
Dat kindeken weerdelijck
Dat hij ons wil verleenen
Hier nae zyn eewich rijck. Amen.
|
|