Het hofken der geestelycker liedekens
(1577)–anoniem Hofken der geestelycker liedekens, Het[Omnes nv laet ons Gode louen]Omnes nv laet ons Gode louen
Deum celestem van hier bouen
Qui non adorat, hij is verschouen quotidie
Hij is van eender maghet gheboren
Rex glorie.
Omnes nv meuchdy wonder hooren
De celo quam hij hier te voren
Propter quod voluit sijn geboren de virgine.
Si non venisset hier te voren
De celo om te sijn gheboren
Omnes fuissemus al
verloren. Illa nocte.
In domo en woonden niemant in
Passeres vloghen daer wt ende in
Natus voluit sijn daer in
certissime.
Domus habens parietes gheen,
Frigus erat alsoot wel scheen
Trepudabat al in een pre
frigore.
In presepe was hij gheleyt
| |
[p. xl]origineel
| |
Et ante a[sin]os was hij gespreyt
Sub feno der Godlijckheyt
dulcissime.
Quando puer habuit veertich dagen
Ad templum was hij gedragen,
Immolauerunt ten sijn geen
sagen. Symoni.
Par turturum offerden sij daer
Maria ende Ioseph op den outaer
Oues nec boues en hadden sij
daer. Erat pauper.
Quando puer yet mochte gaen
Ad studium deden sij hem saen
Velle matris deder hem
gaen. pro discere.
Maria nampt tkint op haren schoot
Qui nos redemit vander doot
Dixit ei saluyt wel goet
suo ore.
In brachio nam sij dat kint
Quem ipsa met goeder herten mint
Ius erat, want hij was Coninc
Omnis ville.
Tres Reges quamen wt verre landen.
Propter te doen offerande
Stella duxit eos te lande
valde recte.
Immolauerunt myrre Iasper,
Et aurum purum Balthazar,
Thus Melchior daer naer
Illa nocte.
Rogamus Christum sonder sneuen
Vt der nobis sonder begeuen
Vitam celestem, dat eewich leuen
Perpetue.
Hij es van eender maget geboren
Rex glorie.
|
|