Het hofken der geestelycker liedekens

[Omnes nv laet ons Gode louen]

Omnes nv laet ons Gode louen
Deum celestem van hier bouen
Qui non adorat, hij is verschouen quotidie
Hij is van eender maghet gheboren        Rex glorie.

Omnes nv meuchdy wonder hooren
De celo quam hij hier te voren
Propter quod voluit sijn geboren de virgine.

Si non venisset hier te voren
De celo om te sijn gheboren
Omnes fuissemus al verloren.       Illa nocte.

In domo en woonden niemant in
Passeres vloghen daer wt ende in
Natus voluit sijn daer in        certissime.

Domus habens parietes gheen,
Frigus erat alsoot wel scheen
Trepudabat al in een        pre frigore.

In presepe was hij gheleyt

[p. xl]

 

Et ante a[sin]os was hij gespreyt

 

Sub feno der Godlijckheyt        dulcissime.

 

 

 

Quando puer habuit veertich dagen

 

Ad templum was hij gedragen,

 

Immolauerunt ten sijn geen sagen.       Symoni.

 

 

 

Par turturum offerden sij daer

 

Maria ende Ioseph op den outaer

 

Oues nec boues en hadden sij daer.       Erat pauper.

 

 

 

Quando puer yet mochte gaen

 

Ad studium deden sij hem saen

 

Velle matris deder hem gaen.       pro discere.

 

 

 

Maria nampt tkint op haren schoot

 

Qui nos redemit vander doot

 

Dixit ei saluyt wel goet        suo ore.

 

 

 

In brachio nam sij dat kint

 

Quem ipsa met goeder herten mint

 

Ius erat, want hij was Coninc        Omnis ville.

 

 

 

Tres Reges quamen wt verre landen.

 

Propter te doen offerande

 

Stella duxit eos te lande        valde recte.

 

 

 

Immolauerunt myrre Iasper,

 

Et aurum purum Balthazar,

 

Thus Melchior daer naer        Illa nocte.

 

 

 

Rogamus Christum sonder sneuen

 

Vt der nobis sonder begeuen

 

Vitam celestem, dat eewich leuen        Perpetue.

 

Hij es van eender maget geboren        Rex glorie.