|
| |
XXIV. Hoe Walewein wilde weten vrowen gepens.
Doe Walewein dus tongemake was,
Dat hi ter coninginnen quam
Ende vragede hare, alsict vernam,
Oft si iet wiste oppenbare
12640[regelnummer]
Wat gepense in vrouwen ware?
Si antwerde heme: ‘Alselpe mi God,
Her Walewein, hi ware wel sot,
Die daerna spiede ofte besochte;
Want dat nieman weten mochte,
12645[regelnummer]
Soe menechsins es haer gepijs.’
- ‘Ic saels nochtan werden wijs,’
Sprac Walewein, ‘ende soeken varen
Tote dat die .xl. dage comen
12650[regelnummer]
Dat ic den camp hebbe genomen.
Ende Ydeinen latie hier nu,
Ende ic beveelse bi trowen u,
Ende dat gi oec haers nemt ware.’
Des ander dages vroech daer nare
12655[regelnummer]
Stont hi op ende ginc hem wapen,
(Daertoe holpen hem. twee knapen)
Ende nam an sire vrindinnen orlof
Ende an alle di waren int hof;
Ende sijn trinsoen nam tier uren,
12660[regelnummer]
Ofte hi quame bi aventuren
Oft hi den riddere mochte wreken
Daert te voren in hadde gesteken.
Dus reet hi wech an haren danc,
Ende quam gereden eer iet lanc
12665[regelnummer]
In een foreest, alsict las,
Daert utermaten scone in was.
Ende als hi een stic hadde gereden
Hordi daer met vroelijcheden
Blasen harde sere ter stonde,
12670[regelnummer]
Ende jagen ende bassen honde,
Daer een hert hen liep voren.
Ende daer Walewein horde den horen
Reet hi daert hem dochte in scine.
Doe gemoetti witte hondekine,
12675[regelnummer]
Die so cleine scenen na datte,
Cume so groet als ene ratte;
Ende si biessen vromelike,
Ende lipen mede dapperlike.
Ende her Walewein pensde alse houde
Om te gevene der coninginne.
Hi vinc daer een ten beginne,
Ende staect in sinen bosem daer.
Doe sach hi comen saen daer naer
12685[regelnummer]
Een ridderkijn so overclene,
Het docht hem wel so cleine tgene
Alse een kint van vif jaren.
Het [quam] so fierlike gevaren
Met algader vergulden gesmide.
12690[regelnummer]
Walewein ne sach nie in sinen tide
Soe rikeliken dinc ne gene
Na dat mannekijn was so clene.
Dat ridderkijn sprac: ‘Walewein, here,
Waer ombe ontedeldi u dus sere,
12695[regelnummer]
Dat gi min hondekin hebt genomen?
Wildic, het soude u lettel vromen.’
- ‘Ay live here, en belget u niet,
U hondekijn es hier, nu siet;
Al ongescaed so geviet u.’
12700[regelnummer]
- ‘Hef Walewein,’ sprac dat ridderkijn nu,
‘Gi sijt oetmodech harde sere;
Maer wisti nu hoe groten here
U souts wonderen in uwen sen.
12705[regelnummer]
Ic ben een coninc harde rike,
Ende hebbe onder mi, sekerlike,
Vijf hondert ridders in allen tiden
Daer ic wille bi mire siden.
Ende oec salict u hier laten sien
12710[regelnummer]
Oftic boven u iet ben.’ Mettien
Soe blies hi Waleweine aldaer
In sijn ansichte: ende daer naer
Als hi selve was, gemene;
12715[regelnummer]
Ende hi ward daerna soe groet,
Dat hi was eens resen genoet.
‘Her Walewein,’ sprac hi, wat donct u nu,
Walewein sweech ende scaemde hem das,
12720[regelnummer]
Dat hi nu soe cleine was.
Doe sprac die coninc: Walewein, here,
Gi scaemt u, donct mi, herde sere;
Ic sal u weder maken saen
Als gi te voren waest gedaen.’
12725[regelnummer]
Doe blies hi op Waleweine aldaer,
| |
| |
Ende Walewein ward gescepen daer naer
Alsi te voren was, Godweet.
Doe sprac die coninc te hem gereet:
‘Her Walewein, nu vaert met mi,
12730[regelnummer]
Ende jagewi desen hert hier bi:
Gine moget mi niet ontgaen,
Wine seelne tirst hebben gevaen.’
Walewein seide: ‘Here, ic doe.’
Dus voren si den hert toe,
12735[regelnummer]
Ende eert Walewein gemerken conde
Soe hebben den hert gevelt di honde.
Ende die knapen die daer waren
Namen den hert sonder sparen
Ende vordene vaste ter kokenen ward.
12740[regelnummer]
Doe sprac die coninc: ‘Walewein, nu vard
Met mi herbergen trameer nu.’
- ‘Here, geerne, God lone u!
Ic vare met u al over luut.’
- ‘Her Walewein, wat jaecht u uut
12745[regelnummer]
In desen lande? dat wistic gerne.’
- ‘Bi Gode, mine staets u niet te werne;
Ic saelt u secgen, bi mire trowen:
Ic wiste gerne tgepens van vrowen,
Ende vare soeken iemanne dan,
12750[regelnummer]
Die mi des berechten can.’
- ‘Bi Gode, Walewein, dits sottelike
Gesocht; ic wane in eertrike
Nieman en es, diet dore sochte,
Die u des berechten mochte.’
12755[regelnummer]
- ‘Here, oec varic mede wreken
Enen riddere, die quam dorsteken
Tote Kardole in een scep al doet.
Siet hier dat trinsoen al bloet,
Dat hem inden lichame stac.’
12760[regelnummer]
Die coninc Waleweine toesprac:
- ‘Neen ic, here, bi sente Jan!’
- ‘Her Walewein, dit sijn twee saken
Daer gi qualike an sult geraken.’
12765[regelnummer]
Ende recht binnen derre tale
Quamen si gereden vor die zale,
Daermen Waleweine wel ontfinc.
Doe geboet saen die coninc
12770[regelnummer]
Doe tracmen vord ene tafle saen
Van finen yvore ter selver ure
Dore een gat van enen mure.
Dat walsch seget, daer ict ut screef,
Dat si som banderside bleef,
Van allen gerechten, sijt seker das,
Gelijc dat men daer vore dede.
Die coninc ende Walewein oec mede
Sijn geseten ter taflen daer naer:
12780[regelnummer]
Walewein sach ten gatewaerd daer:
Hem wonderde sere wat mach wesen.
Die coninc sprac te hem mettesen:
‘Walewein vraecht wat gi wilt nu,
Ic saelt hier al berichten u.’
12785[regelnummer]
- ‘Here, soe soudic gerne weten
Wie daer banderside es geseten.’
- ‘Walewein, ic segt u al sonder blijf,
Het es min getroude wijf;
Ende ic sal u secgen waeromme dat si
12790[regelnummer]
Dat si daer et, ende niet met mi.
Het geviel hier vormaels tenen stonde
Dat ic jagen voer met honden:
Ende also alsic reet ginder ende hier
Quamic gereden te minen forestier,
12795[regelnummer]
Die hadde ene dochter so oppenbaer,
Dat icse moeste minnen daer,
Ende batse tere amien na das,
Ende alle sine mage mede.
12800[regelnummer]
Dus haddicse ene lange stede;
Ende namaels si mi so bequam,
Want mi dochte dat ic was
Machtech gnoech, sijt seker das,
12805[regelnummer]
Ende rike oec gnoech elken man.
Om dese saken troudicse dan.
Ende niet lange daerna leet.
Dat icse getrout hadde, Godweet,
Sine liet met hare liegen saen
12810[regelnummer]
Den quaetsten knecht, sonder waen,
Ende den onreinsten, sijt seker das,
Die in al min hof oec was.
Ende om dese sake, dat wet,
Soe eest dat si daer banderside et
12815[regelnummer]
Verwracht in ene camere al daer.
Maer gi siet wel al oppenbaer,
Dat si te mire taflen nu set,
Ende alles dies drinct ende et
Dies ic ete ende drinke nu;
12820[regelnummer]
Maer nembermeer, dat secgic u,
En comt si ut derre cameren iet,
Noch in min bedde en leet si niet
Den dach dat ic moet leven;
Maer ic sal hare alles geven
12825[regelnummer]
Diesmen drinken mach ende eten.
Her Walewein, ic doe u noch meer welen
Dat ic hare dede hier vormaels gnoech
Van allen dingen int gevoech,
Want ic mach wesen wel met vrouwen.’
12830[regelnummer]
- ‘Live her werd, bi gerechter trouwen,’
Sprac her Walewein saen mettien,
‘So biddic dat gise mi laet sien.’
- ‘Ic wilt doen, here, dor uwe bede.’
Doe leitdine saen tot ere stede,
12835[regelnummer]
Doen si geten hadden daer,
Daer hise mochte sien al oppenbaer.
Doe seide Walewein: ‘Dits jamber ende rouwe,
Dat hare dus die scone vrouwe
Gehandelt heeft, gelovets mi.’
12840[regelnummer]
Doe seide die waerd: ‘Walewein, hier bi
Soe mogedi merken ende bekinnen
Dat gepens van vrowen minnen;
Gi sijts hier met gnoech geleert:
Ic rade u dat gi weder keert.’
12845[regelnummer]
- ‘Her weert, ic hebs mi vermeten
Dat ics noch meer moet weten
Eer ic meer kere thuus waerd.’
Doe sprac echt te hem sijn waerd:
- ‘Walewein, hebdi in uwe baelgie
12850[regelnummer]
Enege vrindinne, enege amie,
Dier gi getrouwet eneger dinge?’
- ‘Jaic, here, soe sonderlinge:
Ic hebbe noch ene, ic weet dat wel,
Dat si in ereste noch in spel
12855[regelnummer]
Ne minde en genen anderen man
Om al die werelt te winne daer an.’
- ‘Her Walewein, dit es vele vermeten.
Ic doe u hier af die waerheit weten,
Wildi nu doen al minen raet.’
12860[regelnummer]
Walewein seide: ‘Na dien dat staet,
Soe magict proven an haer, Godweet,
Bat dan igeren daer ict weet.’
- ‘Nu suldi met mi te Kardol varen,
Ic sal ons harde wel bewaren;
12865[regelnummer]
Ic sal ons oec na deser saken
Alse clene ridderkine maken,
Ende also behagel menechfout
Als gi mi saget in geen wout.
Ende als wi comen in Arturs hof
12870[regelnummer]
Soe doet ember den raet daer of,
Dat gi u doet sere tot hare:
Gi selt wel werden dan geware
Wat gi vinden sult daer an.’
Dus voren si te hovewaerd dan
12875[regelnummer]
Alse twee ridderkine mettien.
| |
| |
Si waren daer harde sere besien
Om dat si waren alsoe clene
Ende alsoe behagel oec gemene.
Si waren daer harde willecomen.
12880[regelnummer]
Genovre ginc die ridders gomen,
Ende Ydeine ginc met hare.
Doe trac Walewein hare bat nare
Ende sprac te hare vrindelike,
Ende si weder dier gelike.
12885[regelnummer]
Doe geviel ten etene daer
Dat si vergaderden echt daer naer,
Soe dat si te gadere aten.
Dies was si blide utermaten,
Want hare dat ridderkin wel bequam.
Waleweine al daer bider hant
Ende vrachde hem daer alte hant
Oft hi woude spelen enech spel?
Walewein seide: ‘In gere niet el
- ‘Soe laet ons scaecs spelen nu. Wildi om borge ofte om gelt?’
- ‘Dies hebbic gnoech in mire gewelt,’
Sprac Walewein, ‘in wils niet helen;
12900[regelnummer]
Maer laet ons elre ombe nu spelen.’
- ‘Ic doe gerne, wistic wat.’
- ‘Joncfrouwe, ic sal u berechten dat:
Gi selt spelen hier jegen mi
Oft gi sijt min eygen vri,
Wie dat wint, ic segt u wale,
Hi sal den anderen hebben stille,
Waer hi wilt, te sinen wille;
Ende wilt hi oec, hi sculten vri.
12910[regelnummer]
Spelewi aldus?’ - ‘Bi Gode, dat si.’
Dus begonsten si dat spel,
Ende her Waleweine gevielt so wel,
Dat hi tspel wan sonder pine.
- ‘Joncfrouwe,’ seit hi, ‘nu sidi mine.
12915[regelnummer]
Nu willic minen wille van u
Tnacht hebben, dat secgic u.’
- ‘Here, dan mach gescien nu niet.’
- ‘Joncfrouwe, beraet u wel ende besiet,
Ic wil hier hebben dat ic wan.’
12920[regelnummer]
- ‘Here, sidi soe coenen man....
Ic licge in die camere mire vrowen,
Dordi u selven so wel getrowen,
Dat gi daerin wel dorret gaen....
Ic late die dore open staen,
12925[regelnummer]
Ende alse min vrowe slapen es
Soe comt te mi.’ - ‘Sijt seker des,’
Sprac Walewein, ic sal daer comen.’
Dus heeft Walewein orlof genomen
Ende ginc te sinen geselle ward saen,
12930[regelnummer]
Ende wachte na dat slapen gaen.
Ende alsi alle slapen waren
Ginc hi in die camere daer nare,
Want hi wiste die pade wel,
Hi hadder dicke gehad goet spel.
12935[regelnummer]
Nu es hi bi Ydeine gelegen
Ende ginc van sinen spele plegen,
Ende speelde daer dat soete spel
Eert dagen begonde vier warf wel.
Si dwanckene an hare ter stont
12940[regelnummer]
Ende custene doe an sinen mont.
- ‘Joncfrouwe, hets tijt dat ic nu scede.
Woudi mi doen hier ene bede,
Die ic nu hier an u sochte,
Ic souts u danken alsic mochte.’
12945[regelnummer]
- ‘Jaic, here, soe wat soet es.’
Nu hadde Walewein lange vor des
Hare gegeven te houdene met
Sijn zegevingerlijn, dat wel wet:
Dit hadsi an haer hant daer nu.
12950[regelnummer]
Her Walewein sprac: ‘So biddic u
Dit vingerlijn, scone joncfrouwe.’
- ‘Neen here, bi mire trouwe,
Dat en magic u geven niet,
12955[regelnummer]
Een min maech ende min vrient,
Dies dicwile wel heeft verdient,
Dat ic hem dit vingerlin houden soude.’
- ‘Ay joncfrouwe, dit es te houde
Dat gi mi dit ontsegt dus saen.
12960[regelnummer]
Nu es recht dat si vergaen
Onse minne tuscen ons beden,
Ende dat wi oec hier met sceden.’
Alsi dat horde nam si te hant
Dat vingerlijn van haerre hant
12965[regelnummer]
Ende gaeft hem doe, ende seide:
‘In wille niet dat hier omme sceide
Onse minne op desen tijt.
Ic bidde u dat gi hier weder sijt
Soe gi irsten moget ten kere.’
12970[regelnummer]
- ‘Gerne. Blivet met onsen here!’
Dus es Walewein wech gevaren,
Hi ende sijn geselle twaren.
Doe vrachdem sijn geselle saen
Hoe hem sijn sticken sijn vergaen?
12975[regelnummer]
Ende Walewein vertelde hem al
Wat hem gesciede groet ende smal.
Doe seide die coninc sijn geselle:
‘Nu hord, Walewein, wat ic u telle:
Ic salse u noch doen proven bat.
12980[regelnummer]
Gi sult weder varen ter stat,
Ende gi selt her Walewein nu wesen;
Ende ridet weder binnen desen
Toter joncfrouwen ende eyschet hare
U zegevingerlijn oppenbare,
12985[regelnummer]
Want gi nu saen moet vechten
Enen camp ende u berechten.’
Dus keerde her Walewein ter vart,
Ende reet so sere daer sijn part,
Dat sweette toten voten toe.
12990[regelnummer]
Hi quam int zale gegaen alsoe,
Ende vrachde na Ydeinen saen.
Alsine sach quam si gegaen
Ende hitene willecome wesen.
Si namene in haer arm mettesen.
12995[regelnummer]
Walewein sprac met haesticheden:
‘Ic ben campvast nu ter steden,
Geeft mi saen min vingerlijn.’
- ‘Ay live here, dat mach niet sijn,
Gine sult mi niet sceden nu....’
13000[regelnummer]
Walewein seide: ‘Dat secgic u,
Ic wille mijn vingerlijn hebben twaren.’
- ‘Ay here, ic hebbe qualijc gevaren,
U vingerlijn dat es verloren;
Hoe ict verloes dat seldi horen:
13005[regelnummer]
In dese weke op enen dach
Daer te gerre vensteren lach
Doe werdic; here, pinsende om u,
Dat gi so lange merret nu,
Dat ic weende ende dreef mesbaer,
13010[regelnummer]
Ende wranc min hande sere daer naer.
Also alsic min hande wranc
Ontscoet mi tvingerlin an minen danc.
Doe sagic waer een visch quam
Ende dat vingerlin stappans nam;
13015[regelnummer]
Ende aldus hebbic gevaren.’
Walewein seide: ‘Joncfrouwe, twaren,
Ic weet bat, dat secgic u,
Dan gijt mi hier vertrecket nu.
Ic gemoette in genen woude
13020[regelnummer]
Twe ridderkine, die menecfoude
Dreven bliscap ende spel,
Ende songen doe herde wel.
Ic quam daer saen in haer gemoten,
Ende alsicse beide daer soude groten
13025[regelnummer]
Seide te mi deen ridderkijn:
| |
| |
‘Her Walewein, siet hier u vingerlijn
Tenen lictekine van desen
Datic te nacht hebbe gewesen
Met Ydeinen, uwer joncfrouwen,
13030[regelnummer]
Vierwerven, bi mire trouwen.’
Doen werdic erre om dit verwijt,
Ende sloechse beide doet ter tijt,
Ende nam hen daer min vingerlijn.
Nu siet daer af goet lictekijn.’
13035[regelnummer]
Doe toendijt hare opter stat:
Doe ne wist si secgen wat.
Daerna keerde min her Walewein
Ten coninc waerd, die op dat plain
Sijns ontbeidde ter selver ure,
13040[regelnummer]
Ende vertelde hem al sine aventure
Die hem gesciede, [die] seidi hem al.
Die coninc doe Waleweine beval
Te Gode, ende keerde saen van daer.
Walewein dancte hem sere daernaer
13045[regelnummer]
Ende reet te hove weder saen.
Ende Ydeine heeft so vele gedaen
An Waleweine met vrindelijcheden,
Daersi waren onder hen beden,
Dat hi hare scout al quite,
13050[regelnummer]
Ende haer nembermeer quame te verwite.
Nu salic swigen hier van desen
Ende sal vord vanden campe lesen
Van Druideine, des sijt gewes,
Daer die dach af comen es.
|
|
Auteursrechtvrij