|
| |
LIII. Hoe si alle quamen te hove die hi verwonnen hadde, ende van Keyen.
Nu sal die aventure vertellen
Van algader dien gesellen
21975[regelnummer]
Die verwonnen heeft Walewein,
Hoe si comen op dat plein
Vor Kardole, dus seget die lesse,
Rechte te Sente Jansmesse.
Morilegant, sijt seker das,
21980[regelnummer]
Die irst van hem verwonnen was,
Hi brachte met hem een scone here,
Vijfhondert ridders int gewere:
Dese slogen alle haer getelt
Vor Kardole op een scone velt.
21985[regelnummer]
Daerna quam sijn broder gereet,
Die met heme brachte, Godweet,
Seshondert ridders, wet dat wel,
Die dapper waren ende snel.
Hi brachte oec met die joncfrouwe,
21990[regelnummer]
Die hem Walewein beval op trouwe,
Die her Walewein verloeste vor das
Uten borne daer si in was.
Die coninc vanden verwoesten rike,
21995[regelnummer]
Ende brachte mede dat serpent,
Dat sijn lant hadde gescent;
Ende sijn dochter brachti mede.
Hi sloech sine tenten vor die stede;
Daer drie dusent ridders toe horen,
22000[regelnummer]
Die rike waren ende wel geboren.
Daerna quam mede die coninc,
Des hertogen neve, die om die dinc
Vacht enen camp vor desen,
Om dat hi wilde di scoenste wesen
22005[regelnummer]
Entie beste van kerstenhede;
Ende hone Walewein onder dede
Hebdi hier vore wel gehort.
Hi ende sijn oem brachten vort
Vierdusent ridders, wet vorwaer.
22010[regelnummer]
Ende Waleweins waerd quam mede daer.
| |
| |
Ende sijn sone, die jonchere,
Die Waleweine dede die grote ere,
Daer hi vechten moeste den camp
Jegen den hertoge, sonder scamp.
22015[regelnummer]
Daerna quam doe Gorlemant:
Vijfhondert ridders brachti int lant.
Dit was die gene die altoes vacht
Jegen die gene, die over nacht
In sijn hues herbergen wilden:
22020[regelnummer]
Si moestent met swaerden ende met scilden
Winnen, souden si bliven daer,
Oft doet bliven, wet vor waer.
Daerna quamen die twee gygande
Ende brachten met hen daer te lande
22025[regelnummer]
Seshondert ridders ende die joncfrouwen,
Die her Walewein verloeste van rouwen,
Die die gygande hadden gevaen,
Alsict hier vore dede verstaen.
Daerna quam oec, wetet wale,
22030[regelnummer]
Die coninc van Portegale,
Ende brachte met hem oec aldare
Vier dusent ridders, wet oppenbare:
Dese slogen haer tenten menegertire
Bi Kardoel op ene scone rivire.
Van Arragoen om dese dinc.
Bracht ses dusent ridders wel,
Die dapper waren ende snel.
Hi quam gevaren op dat plein
22040[regelnummer]
Vor Kardole, daer min her Walewein
Daer menech edel prinse lach.
Hi sloech sine tenten bider stat,
Daer menech scone teken an sat.
22045[regelnummer]
Doen Artur die coninc dit vernam,
Dat ginder soe groet volc quam,
Hine wiste wat dat mochte diden.
Hi berict hem met sinen lieden,
Want hi waende dat viande waren.
22050[regelnummer]
Doe seiden si hem: ‘Men sal daer varen
Ende ondervinden wat mach wesen.’
Men nam Yweine ut te desen
Ende den here Perchevale.
Die coninc bat hen, dat si wale
22055[regelnummer]
Ende wiselike daer souden vragen
Bi wat saken si daer lagen?
Dese twee gingen derwaerd saen,
Ende hebben die waerheit wel verstaen
Bi wat saken si daer quamen,
22060[regelnummer]
Ende datse Walewein alle tsamen
Gedwongen heeft met sire pine
Der coninginnen gevangen te sine.
Dies waren die heren herde blide
Ende gingen toten coninc tier tide
22065[regelnummer]
Ende seiden hem dese boetscap daer.
Doe werdmen blide al oppenbaer.
Al dat hof te gadere quam
Doemen van Waleweine vernam,
Dathi levet ende comen soude.
22070[regelnummer]
Die coninc geboet also houde
Dat hem elc gereide twaren,
Want hi wilt daer buten varen
Metter coninginnen ende festeren
Ende willecome heten di lansheren.
22075[regelnummer]
Dies es die coninc ute gevaren,
Ende die andere die daer buten waren
Quamen jegen hem te gemote.
Met scoenre tale, met scoenre grote
Sijn si daer vergadert nu.
22080[regelnummer]
Si spraken alle, dat secgic u,
Ter coninginnen ende seiden: ‘Vrouwe,
Ons heeft bevolen bi onser trouwe
Her Walewein, die riddere vri,
22085[regelnummer]
Ende met ons te done uwe wille.
Op dit licgewi hier lude ende stille
Ende beiden sijns hier ter stat,
Want hi hem te comene vermat
Binnen desen viertien nachten.
22090[regelnummer]
Dus motewi sijns nu licgen wachten.’
Ende binnen deser selver sprake
So es ginder comen een knape
Ende seget den coninc daer ter steden
Dat her Walewein comt gereden
22095[regelnummer]
Ginder buten ane geen wout.
Doe was daer bliscap menechfout.
Die coninc entie coninginne
Voren derward met bliden sinne.
Soe daden oec alle die heren:
22100[regelnummer]
Voren hem jegen dor sire eren,
Sonder enege lange beide.
Nu hort wat Artur die coninc seide:
‘Troest ende bliscap mins lives,
Mire eren ende oec mins wives,
22105[regelnummer]
Gode ende mi sijt willecomen!
Den genen mote God verdomen,
Doe sprac Walewein, die riddere vri:
‘God loen u, here, derre eren!’
22110[regelnummer]
Doe quamen vort alle die heren
Ende hebben Waleweine wel ontfaen.
Doe leidese Walewein met hem saen
Tote Kardole in dat palas,
Daer menech edel riddere was.
22115[regelnummer]
Die coninc doe sijn hof geboet,
Want hi hadde di bliscap groet
Dor die comste sijns neven;
Hi wilt nu scone gichte geven.
Al sine man te hove quamen
22120[regelnummer]
Doe si die niemare vernamen.
Daer quam te hove arme ende rike.
Die coninc hilt gestadelike
Viertien nacht hof, ende droech crone,
Ende gaf menege gichte scone.
22125[regelnummer]
Hi gichte elken here dor das
Walewein bat oec der coninginnen
Dat si wilde dor sire minnen
Te hove comen metten vrouwen,
22130[regelnummer]
Datse die heren mogen scouwen.
Si seide dat sijt gerne dade.
Dus quamsi daer bi sinen rade
Twee ende twee te hove gegaen,
Daer si waren wel ontfaen.
22135[regelnummer]
Doe nam her Walewein metter hant
Die joncfrouwe die hi inden borre vant,
Ende quam te Morilegante gegaen
Ende bat hem dat hi wilde ontfaen
Sine vrindinne, sine amie,
22140[regelnummer]
Die joncfrouwe van Normendie,
Die scone ende edel es geboren;
‘Ende vergevet hare allen toren.’
Hi seide dat hijt gerne dade.
Daer bleef die vrinscap vort gestade.
22145[regelnummer]
Doe bat die coninc alden heren
Die Walewein verwan met eren.
Hoe die sticken quamen toe
Daer hise mede verwan alsoe?
Doe seiden sijt algader daer,
22150[regelnummer]
Ende boden den coninc oec daernaer
Dat hise ontfinge daer met minnen,
Ende oec mede der coninginnen,
In eygendome van haren lande.
Daerna boden si die hande,
22155[regelnummer]
Dat si den coninc bekinden te hant
Ende si ontfingent te lene weder.
Mijn her Walewein dede oec seder
Des graven sone, den jonchere,
22160[regelnummer]
Groet goet ende grote ere,
| |
| |
Want hi haddens beidegader
Met groter doget wel verdient
Dat hi was haer goede vrient.
22165[regelnummer]
Dit hof sciet met groten eren,
Ende rechte daer int wederkeren,
Alse die heren namen orlof,
Quam boetscap van Keyen daer int hof,
Ende van sinen gesellen mede,
22170[regelnummer]
Die waren gevaren dor scalchede
Om Waleweine confuse te doene.
Doe die boetscap onder die barone
Te Kardoel quam, dat verstaet,
Ende si vernamen dat grote quaet
22175[regelnummer]
Ende die valscheit di Keye seide,
Dat wilden wreken sonder beide
Die heren die Walewein verwan.
Ende sijn broder mede, Godweet,
22180[regelnummer]
Ende die coninc oec gereet
Vanden verwoesten lande nu,
Ende die hertoge, dat secgic u,
Ende Gorleman spranc op te hande,
Ende oec mede di twee gygande:
22185[regelnummer]
Dit waren si seven bi getale.
Dese willen varen inden dale
Jegen Keyen nu ter steden,
Die hem twintechste quam gereden:
Si willen hemelike bestaen.
22190[regelnummer]
Dese seven voren harde saen
In een bosch, bi Kardole steet,
Daer Keye bi liden soude gereet.
Ende doe Keye met sinen gesellen quam,
Elc van desen een spere nam,
22195[regelnummer]
Ende quamen gereden derwaerd,
Ende ripen dat si hen werden ter vard.
Ende elc daer den sinen nam.
Die hertoge daer op Keyen quam,
Ende Keye quam op hem gerant,
22200[regelnummer]
Ende brac sijn spere toter hant;
Maer die hertoge der steken ontstoet
Ende stac Keyen weder metter spoet
So vresselike ende so sere,
Dat hi quetste daer den here
22205[regelnummer]
Harde sere, wet vor waer.
Hi stakene dor den halsberch daer
In die side ene grote wonde,
Dat Keye viel ter selver stonde
Twintech vote wel achterward.
22210[regelnummer]
Entie hertoge liet lopen sijn paert
Over Keyen al daer hi lach,
Want hi enen anderen sach,
Die gerecht hadde eert spere:
Dien stac hi oec sonder were
22215[regelnummer]
Dat hi quam ter eerden gevallen.
Doe ginc daer steken elc van hen allen,
Gorleman, Morilegan entie gygande,
Entie coninc vanden wosten lande:
Elc staker twee ter neder.
22220[regelnummer]
Si rechten hen some op weder
Ende begonsten metten swerde te slane.
Ende Keye onteroep hemelijc dane:
Die wile dat si vochten daer
Ontginc hi int wout daernaer,
22225[regelnummer]
Ende ginc met pinen ende met sere
Ten hermite, daer Walewein die here
Hier vore lach, daer ic af seide.
Her Keye quam daer met groten leide
Ende lach daer hemelijc, sijt seker das,
Want hi hadde doe wel verstaen,
Haddi doe te hove gegaen,
Dat hi daer qualike comen ware
Om heren Waleweins wille oppenbare.
22235[regelnummer]
Dus es Keye ontslopen, die here,
Ende sine gesellen vochten sere
Jegen die seven ridders daer;
Maer en bescoet hen niet een haer,
Want die gygande slogense soe,
22240[regelnummer]
Dat si hen op moesten geven doe.
Daer namen sise, dat secgic u,
Ende vordense met hen te hove nu,
Ende daden hen lien daer oppenbare,
22245[regelnummer]
Dat Keye over Waleweine trachte;
Ende dat hise oec daertoe brachte,
Dat sijt met hem souden lien:
Daertoe dranc hise met scalkernien.
Doe vrachde die coninc waer Keye es?
22250[regelnummer]
Si seiden: ‘Here, wine weten niet des;
Maer hi quam met ons gereden
Daer ons dese heren bestonden heden;
Ende daer werd hi gesteken ende gewont
Dat hi ter eerden lach ter stont;
22255[regelnummer]
Ende wine weten waer hi ontginc.’
Doe sprac daertoe Artur die coninc:
‘Hi heeft menege quaetheit gedaen,
Laettene ten duvelvolen gaen.’
Dus wistmen die verranesse wel.
22260[regelnummer]
Daer was bliscap ende spel,
Ende Walewein dancte den heren sere
Dat si hadden gedaen hem dese ere.
Dus sciet dat hof te Cardeloet.
22265[regelnummer]
Voer te sinen lande mettesen.
Ende sal vorwerd tellen nu
Van ere joncfrouwen, dat secgic u,
Die boetscap brachte ins conincs hof,
22270[regelnummer]
Daer prijs an lach ende groten lof.
|
|
Auteursrechtvrij