|
| |
XXVIII. Hoe Lanceloet Mordrets kindere beide doetsloech, ende den grave van Gorre.
Alse Mordrets kinder hebben verhort,
Die te Winceestre bleven waren,
(Om datse di stede souden bewaren,
Daeromme haddise daer gelaten,
12350[regelnummer]
Si waren starke ridders utermaten,)
Tirst dat si wisten dat beidegader
Die coninc Artur ende haer vader,
Ende van ridderen haer menechte goet,
12355[regelnummer]
Si namen die van Winceestre thant
Met hen ende anevingen dlant
Al omme ende omme in allen side,
Des si wel macht hadden tien tide,
Want sine vonden genen wederstoet,
12360[regelnummer]
Want di goede liede waren alle doet.
Alse der coninginne dit werd cont,
Dat Artur doet was tier stont,
Ende Mordrets kindere sayseerden dlant,
Si begonste vrese hebben alte hant,
12365[regelnummer]
Dat sise te doet souden slaen,
Waer dat sise mochten begaen.
Si dede haer vlech.......
Een bode daer Lanceloet es
Als hijt wiste ende hadde verstaen
Hoet met coninc Arture es vergaen,
12375[regelnummer]
Ende hoe hi so gewont bleef inden strijt,
Ende hoe comen waren na dien tijt
Mordrets soenen ende slogen an die hant,
Sonder enegen wederstoet, ant lant, -
Alse Lanceloet die memare vernam
12380[regelnummer]
Hi was sere tornech ende gram,
Want hi den coninc minde hertelike.
Des waren oec drove derregelike
Die goede ridders van Gaunes ter stont,
Alse hen die niemare werd cont.
12385[regelnummer]
Lanceloet mettien tween coningen
Hadde raet van desen dingen,
Wat hi hadde te doene vortmere;
Hine haette gene dinge soe sere
Alse Mordrette ende sine kinder.
12390[regelnummer]
Die coninc Bohort antwerde ginder
Ende seide: ‘Here, ic segt u
Wat mi goet gedaen donct nu:
Wi selen alle onsen lieden,
Beide verre ende na, ontbieden
12395[regelnummer]
Tote ons te comene; ende alsi
Vergadert sijn dan selewi
Van Gaunes, ende varen gemeinlike
Int Grote Bertangen na desen.
12400[regelnummer]
Ende als wi daer binnen selen wesen,
Ne vlien Mordrets kinder niet thant
Vore ons, ende rumen dlant,
Si mogen wel seker sijn der doet.’
Doen antwerde hem Lanceloet:
12405[regelnummer]
‘Here, wildi dan dat dus si?’
Bohort antwerde: ‘Het donct mi
Best, wine mogen van desen
Andersins niet gewroken wesen.’
Lanceloet sprac: ‘Ic sal uwen raet doen dan.’
12410[regelnummer]
Ende si ontboden al hare man
| |
| |
Verre ende na, sijt seker des,
Van Benewijc ende van Gaunes,
Soe datsi wel dertich dusent man daer
Vergaderden binnen acht dagen daernaer.
12415[regelnummer]
Bohort, Lyoneel ende Lanceloet,
Hestor ende met hen geselscap groet,
Scieden vanden conincrike
Van Gaunes ende reden eenpaerlike
Van dage te dage, dat si quamen
12420[regelnummer]
Ter zee, daersi haer scepe vernamen.
Si gingen te scepe metter spoet.
Si hadden den wint ter wilen goet,
Ende quamen binnen den selven dage
In Grote Bertangen, sonder sage.
12425[regelnummer]
Tirst datsi opt lant comen waren
Gans ende gesont met alden haren
Si warens blide in haer gedochten,
Ende logierden soe si best mochten.
Ende opten anderen dach daernaren
12430[regelnummer]
Quam Mordrets soenen die niemaren
Dat Lanceloet verbolgen ende gram
Met vele lieden daer op hen quam,
Soe dat si worden om die sake
Sere gescoffirt ende tongemake;
12435[regelnummer]
Want si genen man in dien dagen
Alse sere alse Lancelote ontsagen,
Soe dattie brodere onder henlieden
Wat si hier met doen wilden beriden,
Ende drogen daeraf over een dan,
12440[regelnummer]
Datsi vergaderen souden haer man,
Ende jegen Lancelote souden varen,
Ende den wijch nemen sonder sparen;
Ende diens God oune, onse here,
Behilde vanden wige die ere;
12445[regelnummer]
Ende coren datsi eer sterven wouden
Inden wijch eer si vlien souden.
Si ontboden doe haestelike
Haer man te Winceestre gemeinlike.
Ende alsi alle vergadert waren
12450[regelnummer]
Porden si met al haren scaren
Van Winceestre op enen disendach,
Daer menech minsce toe gesach,
Soe dat si in die vaerd vernamen
Boden, die tot henlieden quamen
12455[regelnummer]
Ende seiden dat Lanceloet op hen quam daer
Met here, ende in seven milen es naer;
Seker mogen sijn dat si strijt
Selen hebben eer vespertijt.
Alsi verstonden gene niemare
12460[regelnummer]
Si seiden, si souden vechten aldare,
Ende ontbeiden te selker stede
Lanceloets ende sire liede mede.
Nadien dat hen te vechten stoet
Si beetten van haren parden te voet,
12465[regelnummer]
Bider redene dat si wouden
Dat haer part een deel resten souden.
Dus ontbeiden si na Lancelote.
Ende Lanceloet quam mit sire conrote;
Nemare hi was drove ende gram
12470[regelnummer]
Om ene niemare die hem quam,
Dattie coninginne was versceden
Van deser werelt, des was leden
Wel drie dage ter selver tide.
Dat maectene sere omblide.
12475[regelnummer]
Hem was van hare geseit mede,
Dat noit eer hoge vrowe ne dede
Ende scone berouwenesse daerbi
12480[regelnummer]
Ende si bat also sotelike
Dise maecte, van harre mesdade.
Lanceloet was om hare doet
Drove ende dreef rouwe groet,
12485[regelnummer]
Ende reet aldus te Wincesterewaerd,
Drove ende gram in sine vaerd.
Die gene die sijns ontbeiden dare,
Tirst dat si sijns werden geware
Si saten op haer parde tien tiden
12490[regelnummer]
Ende voren jegen hem striden.
In dat gemoet mocht men sien [vallen]
Menegen riddere met allen,
Ende in die plaetse sterven saen,
Ende menech part te doet slaen,
12495[regelnummer]
Daer die heren af ter eerden lagen
Doet geslagen sonder enech vragen.
Die battalge stont ende geduerde wel
Toter nonen wreet ende fel.
Daer waren vele liede te stride
12500[regelnummer]
Ane die ene ende an dander side;
Soc dat quam omtrent noene
Melian, Mordrets outste soene,
Gereden ten coninc Lyoneelwaerd
Al dat gelopen mochte sijn paert;
12505[regelnummer]
Ende hi stakene soe onsochte,
Dat hem niet gehulpen mochte
Scilt no halsberch te dire stont,
Hine was inden lichame gewont,
Dat hi vanden perde met allen
12510[regelnummer]
Sere gequetst moeste vallen.
Dese steke sach Bohort die coninc,
Die sere drove was om die dinc;
Hi kinde wel dat te dire stonde
Sijn broder hadde ontfaen doetwonde.
12515[regelnummer]
Hi sloech te Meliannewaerd
Sere gram, ende verdroech tswaerd,
Ende dorsloech Melianne daermede
Den helm entie coyfie bede,
Ende cloefdene al toten tanden,
12520[regelnummer]
Dat hi neder doet viel te handen.
Alse die coninc Bohort sach
Dattie gene soe ter eerden lach
Hi sprac: ‘Quaet verradere, ic hebbe nu
Cranken wissel gedaen om u
12525[regelnummer]
Vander scaden die gi mi daet an
Minen broder, die was so goeden man.
Gi hebt mi rouwe bracht ter herten,
Die mi ewelijc sal smerten.’
Hi voer op dandere lopende thant,
12530[regelnummer]
Daer hi die persse meest vant.
Hi stac ende sloech slage groet:
Al dat hi geraecte ginc ter doet,
Soe datten nieman hadde gesien,
Hem ne mochte wonderen van dien.
12535[regelnummer]
Alse die coninc Lyoneel vanden peerde
Was gevallen neder ter eerde,
Si beetten neder van haren orssen
Ende drogene daer uter porssen.
Ende alsine sagen soe gewont
12540[regelnummer]
Si warens alle drove ter stont;
Maer si swegen daeraf al stille
Dus gedurde die wijch vanden gonen
In deser manieren toter nonen,
12545[regelnummer]
Soe datmen niet wel wiste ter tide
Welc dat was die machtechste side.
Het gevel dat nader none quam
Lanceloet ter stede daer hi vernam
M.... te sone dien hi thant
Selke alse sijn vader te dragen plach.
Lanceloet, dinc haette toter doet,
Liep hem op met wille groet,
12555[regelnummer]
Met enen getrockenen swerde.
Die ander, die niet te vliene begerde,
Alsi sach dat Lanceloet op hem wilde,
Hi decte hem met sinen scilde.
Ende Lanceloet sloech hem af den scilt,
12560[regelnummer]
Ende die hant daer hine mede hilt.
| |
| |
Tirst dattie gene gevoelde das,
Dat hi alsoe geaffolleert was,
Hi sette hem te vliene nadien;
Maer Lanceloet benam hem dat vlien,
12565[regelnummer]
Ende gaf hem enen slach, daer hi mede
Thovet vanden buke vligen dede.
Alse die andere liede sagen desen
Naden broder doet geslagen wesen,
Sine wisten ane wien soeken mere,
12570[regelnummer]
Ende setten hen ter vlucht sere
Al dat si mochten, om dat si wouden,
Mochten si, haer lijf behouden;
Ende vloen tenen boscewaerd tier wilen
Daer bi over twee ingelsce milen.
12575[regelnummer]
Die andere gingen na hen jagen
Ende dienden hen met swaren slagen.
Al dat sire mochten beriden
Slogen si doet te dien tiden,
Gelijc oft stomme beesten waren.
12580[regelnummer]
Lanceloet volgede harre scaren
Ende dede hen so groten oploep,
Datter vele doet lach over hoep.
Daerna Lanceloet soe verre quam,
Dat hi achterhaelde ende vernam
12585[regelnummer]
Den grave [van Gorre, d]ie beidegader
Was on[getrouwe] ende een verrader,
Ende die menech vernoi hadde gedaen
Menegen goeden man, sonder waen.
Hi riep als hine hadde vernomen:
12590[regelnummer]
‘Verradere, gi sijt tuwer doet comen!
U ne mach hier bescermen nieman,
Bedie gi moet sterven snieman.’
Dattene Lanceloet dreichde dare,
12595[regelnummer]
Hi wiste wel, mocht hine begaen,
Dat hi moeste sterven saen.
Hi sloech te hant met sporen sijn paert
Ende vloe dat hi mochte te boscewaerd.
Hi was wel gereden; soe was Lanceloet.
12600[regelnummer]
Die jacht van hen tween die was groet,
Dat si beide reden tier wile
Int foreest ene halve mile,
Soe dats graven paert falgiren moet,
Ende het vel onder den grave doet.
12605[regelnummer]
Ende alse Lanceloet, die volgede naer,
Den grave sach te voet aldaer,
Hi liep den grave op te handen
Ende dorslogene toten tanden
Dore den helm met sinen sweerde,
12610[regelnummer]
Dat Brandelijs vel ter eerde,
Alse die hadde anxt vander doet.
Nu ne werd niet geware Lanceloet,
Daer hi dus wech ridet vererret,
Dat hi van sinen lieden verret;
12615[regelnummer]
Ende soe hi waent met merre vart
Weder keren te sinen liedenward,
Soe hi vordere ende dieper tijt
Int foreest ende vanden sinen rijt.
Aldus rect hi wech ende weder,
12620[regelnummer]
Al ontweget, op ende neder,
Alsene leitde die aventure al;
Soe dat hi quam gereden in een dal,
Nader vespertijt, daer hi verstoet,
Daer een knape quam gaende te voet,
12625[regelnummer]
Die van Winceestre quam gegaen.
Ende Lanceloet vragede hem saen
Wanen hi quam? Want hi waende des,
Dat hi ware uten lande van Logres,
Ende dat hi gevloen daer ware.
12630[regelnummer]
Die knape antwerde hem daer nare:
‘Here, ic ben comen harewaerd
Vanden wige, vander drover dachvaerd,
Die onsen lieden es gevallen.
Daer en esser nember ontgaen met allen
12635[regelnummer]
Dan een, na mire wetenthede.
Ende die vander ander siden mede
Sijn sere vergramt in haren doene
Om die doet vanden coninc Lyoene.’
- ‘Hoe,’ sprac Lanceloet met haesten groet,
12640[regelnummer]
‘Es die coninc Lyoneel dan doet?’
- ‘Ja hi,’ sprac die knape, ‘bedie ic sach
Met minen ogen dat hi doet lach.’
- ‘Dat es scade,’ sprac Lanceloet doe,
‘Hi was edel man ende goet riddere toe.’
12645[regelnummer]
Hi begonste sere wenen na dat,
Dat hem sijn ansichte werd al nat
Onder den helm van sinen tranen.
Doe begonste hem di knape vermanen
Ende secgen: ‘Hets spade numere
12650[regelnummer]
Ende verre van lieden, here,
Ende van husen. Waer hebdi geacht
Dat gi herberge sult nemen tnacht?’
- ‘In weet,’ antwerde hi den knape,
‘Ende mine roec waer ic tnacht slape.’
12655[regelnummer]
Alse die knape dit hadde verstaen
Hi sciet doe van Lancelote saen,
Ende Lanceloet, die in den bosch bleef,
Reet harentare ende dreef
Den meesten rouwe in sijn gedochte
12660[regelnummer]
Die enech ertsche man driven mochte,
Ende seide met groten mesbare
Dat hem gene dinc bleven ware,
Nadien dat hi verloren hadde doe
Sine vrowe ende sinen neve daertoe.
12665[regelnummer]
Aldus reet hi dien nacht al dure,
Alsone leide die aventure,
Dore bosch ende dore velt,
Dat hi genen rechten wech helt.
Des anderdages Lanceloet vernam
12670[regelnummer]
Ene berchroeke, daer hi an quam,
Daer hi boven ene hermitage sach,
Die verre van allen lieden lach.
Hi maecte derwaerd sine vaerd mettien
Ende pensde dat hise wilde sien,
12675[regelnummer]
Te wetene wat liede daer waren.
Alsi daer boven quam gevaren
Hi vont arm genoech die stede,
Ende hi vanter ene capelle mede,
Clene ende out. Hi beette te hant
12680[regelnummer]
Als hi die selve capelle vant,
Ende hi dede sinen helm af saen.
Ende alsi daer binnen quam gegaen
Hi vant daer binnen twee goede man,
Die beide witte cledere hadden an,
12685[regelnummer]
Ende die beide oec papen scenen wesen.
Lanceloet grotese na desen,
Ende si groetten weder te hant.
Ende tirst dat sine hadden becant
Si liepen te hemwaerd haestelike
12690[regelnummer]
Ende helsdene doe vrindelike,
Ende custene mede daertoe,
Ende daden hem grote feeste doe.
Hi vrachde hen doe: ‘Wie sidi?’
Alsi dat horden doe seiden si:
12695[regelnummer]
‘Ay here, en kindi ons niet?’
Alse hi dat hord, ende hise besiet,
Hi werd te hand geware das,
Dattie biscop van Cantelberge was
Die een, die maecte hier te voren
12700[regelnummer]
Den pais, als gi mocht horen,
Van Artur ende vander coninginnen:
Die ander was Bliobleberijs,
Lanceloets neve, die goet was ende wijs.
12705[regelnummer]
Ende Lanceloet was herde blide
Dat hise daer vant te dien tide;
Ende hi vrachde hen daernaer
Ten welken tide si quamen daer?
Si seiden: ‘Wi quamen herwaerd
12710[regelnummer]
Als wi scieden vander drover dachvaerd
| |
| |
Vanden pleine van Salesbire,
Daerwi af scieden in dire manire,
Dat van algader den scaren
Die in onse geselscap waren
12715[regelnummer]
En geen minsce metten live ontginc,
Ende Griflet ende Lucan die bottelgier.
Ende wiliede en weten niet hier
Werwaerd si maecten hare vart.
12720[regelnummer]
Ende daventure bracht ons herward,
Ende wi vonden hier enen goeden man,
Die ons dit abijt dede an,
Met hem te leidene onse leven;
Ende wi sijn hier na hem bleven
12725[regelnummer]
Ende selen in dit leven numere
Dinen Jhesus Kerste onsen here,
Ende gi, here, die hebt gewesen
12730[regelnummer]
Die alrewaerdste riddere tot desen
Diemen vant, ende die beste man,
Wat micti te doene vortan?’
Lanceloet antwerde: ‘Ic wilt u al
Ontecken wat ic nu doen sal.
12735[regelnummer]
Gi waerd met mi gesellen, ende ic met u,
In artschen welden, in feesten, vor nu,
Ende nu vort so willic na desen
Uwerliede geselle oec wesen
Hier binnen, maget sijn u wille,
12740[regelnummer]
Ende sal met u hier in bliven stille,
Ende ulieden altoes niet begeven
Alse lange als mi God laet leven.
Ende en wildi mi niet ontfaen
Hier ter stede, ic sal elre gaen.’
12745[regelnummer]
Alse hen sijn wille werd cont
Si warens sere blide tier stont,
Ende dancten ende spraken lof
Aldus bleef Lanceloet in minnen
12750[regelnummer]
Metten goeden lieden daer binnen.
Wi selen die tale van hem begeven
Ende spreken vort van sinen neven.
|
|
Auteursrechtvrij