Levende Talen. Jaargang 1933

Franse schoollectuur.

Henri Ardel, Coeur de sceptique. Plon, Paris, 15 frs. br.; 101e éd.

Robert Noris, schrijver van naam, bekijkt het leven met een critisch oog en sinds zijn nicht een rijken graaf boven een arm schrijver verkoos, is hij geheel en al scepticus. Isabelle, weduwe geworden, zou nu graag met haar vroegeren aanbidder trouwen. Robert doorziet te goed de zucht naar grootheid, die bij haar hoofdzaak is. Hij verlaat Parijs om nieuwe personen voor zijn romans te bestudeeren en vindt in den trein een aantrekkelijk onderwerp, een jonge Engelsche met haar tante. Het toeval brengt hun later in hetzelfde Zwitsersche hotel; ze worden aan elkaar voorgesteld op een garden-party. Robert vindt in Lilian niet het gekunstelde en berekende van de dames, die hij tot nu ontmoet heeft. Zijn scepticisme verandert langzaam maar zeker. Isabelle tracht zich tusschen hen te dringen; Lilian verneemt hoe schandelijk haar vader zich gedragen heeft en wil Robert ontwijken. Maar alle moeilijkheden leiden toch tot een goede oplossing.

Een boek, dat voor de hoogste klas geschikt is.

P. DE JONG.

Louis Chadourne: Le maître du navire. Plon, Paris, 6 frs. rel.; ill.

Een internationaal gezelschap - een Russin, twee Franschen, een Engelschman - bevinden zich in een D-trein op weg naar Callao, om de mailboot naar Sydney te halen. Een prairiebrand vertraagt hun reis, wat aanleiding geeft tot de kennismaking van onze reizigers, maar ook tot het missen van de boot. Wat te doen? Twintig dagen wachten of een groote reis maken naar een andere havenplaats aan den Grooten Oceaan? Een geheimzinnige zeemansfiguur - groenen bril, langen baard - noodigt hen uit van zijn jacht gebruik te maken om Sydney te bereiken, welke uitnoodiging men graag aanneemt. De kennismaking met schip en bemanning doet de spanning van den lezer steeds stijgen. Er is een ijzeren tucht; de Engelschman

[p. 218]

ontdekt kanonnen; men komt aan op een wonderlijk eiland, waar de eigenaar van het schip als een ‘Koning’, liever: als een ‘Godheid’ heerscht.

De stof zou uitstekend voor onze jonge lezers geschikt zijn, als er niet ernstige bezwaren opgekomen waren bij verdere lezing. De Russin is erg modern in haar begrippen; het meeste kan er wel mee door. Maar hoe o.a. een arme nevropaath - vriend en patiënt van den Franschen professeur - zijn leven vergooit, hoe de matrozen op de aanwezigheid van de eenige dame aan boord reageeren, is ongeschikt. Wat jammer is, want het verhaal liet zich zoo aardig aanzien.

De ontsnapping, de aankomst in een Portugeesche kolonie vormen een onverwacht slot.

P. DE JONG.

G. Chandon, Récits tirés de Corneille. Paris. Nathan, 1933. 253 p. ill. Rel. 15 frs.

Iedereen kent de prachtig-uitgegeven Hollandsche serie Mythen en Legenden; en de serie Verhalen uit Shakespeare, Verhalen uit Dante, enz. Ook in Frankrijk zijn, bij Nathan, dergelijke series uitgegeven, hoewel eenvoudiger van uitvoering, en daardoor veel matiger in prijs. We noemen Contes et Légendes du Moyen Age français, Contes et Légendes de Paris et de Montmartre, Contes et Légendes de Shakespeare. Voor ons ligt het deeltje met verhalen uit Corneille. De bedoeling is blijkens 't voorbericht dit boek aan 12-jarigen in handen te geven, opdat ze aldus met de helden van Corneille reeds vertrouwd zullen zijn, voordat ze met de lectuur der tragédies op school beginnen. Behalve de vier grootste meesterwerken, vindt men erin Le Mentier, Pompée, Rodogune en Nicomède. De verhalen zijn boeiend en levendig verteld, op klare, eenvoudige wijze. We zijn ervan overtuigd, dat de lezing ervan de tanende belangstelling voor Corneille kan doen herleven. Het schijnt trouwens, dat de bewogenheid der tijden Frankrijks grootsten psycholoog van het heroïsche weer nader tot de jeugd brengt, en speciaal Horace schijnt bij vele leerlingen in den smaak te vallen. Men kan dit deeltje aan vierde klassers gerust in handen geven, men kan eruit voorlezen, als inleiding tot de lectuur der verzen, 't zij dan dat men de tragedie geheel of in fragmenten met de klasse doorleest. Plaatsing in de schoolbibliotheek kan zeker worden aanbevolen.

Utrecht.

E.C. VAN BELLEN.

A. de Montgon, Jules César. Paris. Nathan. 1933. 190 p. ill. Rel. fr. 13.50.

Bij Nathan kwam ook uit een Collection ‘Vie des hommes illustres’, waarin reeds een Napoléon, een Louis XIV en een Richelieu verschenen. Het voor ons liggende deeltje van Jules César bevat enkele gekleurde platen en talrijke andere mooie illustraties. Het werkje kan door derdeklassers van het Gymnasium wel gelezen worden; eigenlijk had ik er niet veel verwachting van, dat ze, na de Cesar-lectuur in de tweede, nog eens, in de derde klas, dezelfde verhalen in het Fransch zouden willen lezen, maar het viel mee. Een leerling, die ik het te lezen gaf, was er zeer mee ingenomen. Op dien grond durf ik ook dit boekje aanbevelen voor de Gymnasiale schoolbibliotheek.

E.C. VAN BELLEN.