Een persoonlik woord.
Hoewel het vorig nummer van Levende Talen ter vereenvoudiging van correspondentie en administratie mijn naam reeds vermeldde als secretaris-redacteur, is het heden verschijnende toch pas het eerste, dat ik mocht verzorgen.
In dat feit mag ik stellig aanleiding vinden tot een persoonlik woord.
Allereerst tot de leden der vereniging, die mij in deze functie hebben gekozen en die daardoor een zeker vertrouwen hebben uitgesproken. Ik ben daar erkentelik voor en zeg gaarne toe, dat ik er naar streven zal het niet al te zeer te beschamen.
Verder tot U allen, die in de laatste jaren tot de bekwame en trouwe medewerkers hebt behoord, zonder welke ons blad niet gestegen zou zijn tot het peil, dat het heeft mogen bereiken. De verwachting, de zekerheid, dat gij ook onder mijn redacteurschap Uw gewaardeerde krachten zult blijven geven, heeft mijn besluit tot aanvaarding van deze taak verlicht. Ik hoop en vertrouw, dat onze samenwerking steeds van biezonder aangename aard zal zijn.