Levende Talen. Jaargang 1939

[p. 70]

Uit de Tijdschriften.

Les Langues Modernes, no. 4 (Mai-Juin 1938).

Note pour les examinateurs de Langues Vivantes au Baccalauréat en 1938:

Het Bestuur herinnert aan de volgende bepaling van het Eindexamenreglement van 1928:

Het mondeling examen bestaat in hoofdzaak uit de verklaring van een tekst gekozen uit een der door den candidaat gelezen werken van het programma der hoogste klas.

Hiermee wordt niet eenvoudig een vertaling in het Frans bedoeld, maar wel een tekstverklaring met de verschillende grammaticale of letterkundige opmerkingen waartoe die tekst aanleiding kan geven.

Aan de candidaten van de afdelingen A' en B (dat zijn allen met uitzondering van de zuiver klassieke afdeling met volledig Latijn en Grieks) kunnen, maar uitsluitend naar aanleiding van de aldus verklaarde tekst, enkele vragen gesteld worden die betrekking hebben op de letterkundige geschiedenis en de beschaving van het volk waarvan de candidaat de taal heeft gekozen.

Bovendien omvat het mondeling examen noodzakelijk een gesprek in de vreemde taal.

J. Peyraube, Humanités et Humanisme:

Weerlegging van de antwoorden van twee leerlingen, die bij een enquête de directe methode te concreet of te technisch vonden en daarom de voorkeur gaven aan de studie der oude talen.

Les Langues Modernes, no. 5 (Octobre-Novembre 1938).

Nécrologie: Auguste Pinloche.

Er wordt o.a. aan herinnerd, dat hij de man is geweest die, nadat bij de hervorming van 1902 de thema voor moderne talen op het eindexamen was afgeschaft, enkele jaren later wist te bewerken dat een kleine thema weer werd ingevoerd.

Barth Ott, Les ‘Humanités modernes’ (verslag van een lezing van L.A. Fouret over dit onderwerp).

P. Genévrier, L'Enseignement secondaire en Tsécoslovaquie.

Het artikel zet de stand van zaken uiteen vóór de gebeurtenissen van de afgelopen herfst en heeft dus alleen historische waarde.

Louis Chaffurin, Milton (lezing voor Radio-Paris).

Les Langues Modernes, no. 6 (Décembre 1938).

G. d'Hangest, John Oldham's ‘Quiet Soul’ (radio-lezing bestemd voor de beide hoogste klassen als voorbeeld van tekstverklaring).

A. Cornu, Observations sur le programme d'allemand du second cycle.

P.-P. Sagave, Langues vivantes et loisirs dirigés.

De ‘loisirs dirigés’ zijn vrije lessen, die de leerling volgen kan. De schrijver vertelt, wat hij daarin gedaan heeft met zijn leerlingen voor Duits: zang, projectie, kwartetten, school-correspondentie.

H. Lichtenberger, A propos du romantisme allemand (aanbevelende

[p. 71]

kritiek van: Richard Benz, Die deutsche Romantik, Leipzig, Ph. Reclam, 1937, 487 p.).

O.E. Boddington, Deux poèmes de Tennyson: Franse vertaling van twee lyrische intermezzo's uit Tennyson's ‘The Princess’ (O swallow, swallow en Tears, idle tears).

Y. Bescou, Romanciers anglais de notre temps.