Leven van Sinte Clara

¶ Hoe sij op eene nacht vander gheboerten Gods hoerde den sanc inder kercken, doen sij sieck was. Dat XXXIIII capittel

Mer als sij in haer siecte ghedachtich was Christum, haren Heere, also visenteerde Hijse weder in hare siecten. Inder nacht als al die werelt vrolijc was metten ingelen vander gheboerte des cleynen Kindekijns, soe waren alle die susteren ter kercken om te bidden ende lieten die sieke moeder daer alleen ligghen. Ende als sij - dus daer alleen wesende - honich vloeyende ghedachten began te crighen van dat cleyne Kindeken Jhesu, ende creech groote bedructheit in haer herte, dat sij metten anderen susteren in Sijnen love niet teghenwoerdich en mochte wesen ende sprac met grooten suchten:

- "O, mijn Heere, mijn God, ic bin hier alleen ghelaten in deser steden."

Siet, vlus daer na alle die sanc ende

[fol. 23ra]

lof die daer ghedaen woerden in die kercke Sancti Francisci, die hoerde sij volcomelijc met haren oren, ende oec die vrolijcheit ende groote jubilacie der broderen ende oec dat geluyt der orgelen. Want die stede was soe verre van daer, dat sij niet menschelijc was, dat te hooren, oft sij mocht boven alle ander creatueren sceerp ghehoert hebben. Ende noch sach sij een ander, dat boven al gaet, want sij was waerdich die cribbe des Heeren te sien ende die wort haer inden visioen ghetoent.

Des morghens, als die susteren weder quamen tot haer, soe seide sij:

- "Ghebenedijt soe moet sijn die Heere Jhesus Christus, Die mij niet achter ghelaten en heeft als ghij dedet, want ic heb warachtelijc - overmits Sijn gracie - ghehort alle die godlike loven die van deser nacht SinteFranciscus kercke ghesciet sijn."