Den Bybel met groter neersticheyt ghecorrigeert (Liesveltbijbel 1542)

Dat .xxv. Capittel.

1

⁺DIt sijn oock sproken Salomo, welcke vergadert hebben dye mannen Hiskia des conincx Iuda.

+ A vers 1

2

Het is Gods eere een dinck verberghen, Maer der coninghen eere ist een dinck te ondersoecken.

3

Den hemel is hooch ende die aerde diep, maer der coninghen herte is ongrondeerlijck.

4

Men doe den schuyme vanden siluer, So wort een reyn vat daer wt.

5

Men doe godloos wesen vanden coninck, so wort sinen throon met gherechticheyt gheuordert.

6

En proncket niet voor den coninck, Ende en treedt niet in die plaetse der grooter.

7

Want het is beter datmen tot v segghe, Coemt herwaerts op, dan dat ghy voor den princen vernedert wort, dat dijne ooghen sien moeten.

8

⁺En breect niet vollic wt, om te kijuen, Wat wilt ghi namaels maken, als ghi uwen naesten gescheyndet hebt

+ B vers 8

9

Tracteert v sake met uwen naesten, Ende en openbaert eens anders verholentheyt nyet,

10

Op dat ghy niet ghescheyndet en wort, alsment hooret, ende v quade gheruchte niet af en late.

11

Een woort ghesproken tot sijnder tijt, is ghelijck gulden appelen in silueren schotelen.

12

Wie eenen wijsen straft die hem ghehoor gheeft, dat is gelijc eenen gulden oorrinck ende gulden halsbant.

13

Ghelijc dye coude des sneeus ter tijt des oogsts, So is een ghetrouwe bode dien dye hem ghesonden heeft, ende vercoelt sijns heeren siele.

14

Wye beroemelic belooft, ende en gheeft nyet, Dye is ghelijc wolcken ende wint sonder reghen.

15

⁺Door die verduldicheyt wort een Prince versoent, Ende een soete tonghe breect die hardicheyt.

+ C vers 15

16

Vint ghi honich, so etet dies so vele dat het ghenoech si, Op dat ghi niet te sadt en wordet ende braket wt.

17

Ontrecket uwen voet vanden huyse ws naesten, Hi mocht ws verdrietich ende gram op v worden.

18

Wye teghen sinen naesten valsche ghetuygenisse spreect, Die is een spiesse, sweert, ende scherpen pijle.

19

Den hope des onachsamen inder tijt der noot, is gelijc eenen vuylen tant ende eenen slipperenden voet.

20

Wie eenen boosen herte liedekens singt, dat is gelijc een gheschoort cleet, alst cout is, ende edick op crijt.

21

Hongert uwen viant, so spijset hem met broode, Dorstet hem so drincket hem met water.

22

Want ghi sult colen op sijn hooft hoopen, Ende die HERE salt v verghelden.

23

Den zuytwint verdrijft den reghen, Ende een suere aensicht die heymelijcke tonghe

24

⁺Het is beter inden hoecke op den dake sitten, Dan bi eenen kijfachtighen wijue in een huys.

+ D vers 24

25

Een goet gheruchte wt verren lande, is ghelijck cout water eender dorstigher sielen.

26

Een gherechtighe die voor eenen godloosen valt, is gelijc een bedroefde fonteyne, ende een verdoruen wateradere.

27

Wie te veel honichs etet, dat en is nyet goet, Ende wie sware dinghen ondersoeckt dien wordt het te swaer.

28

Een man die sinen geest nyet houden en can, is ghelijc een open stadt sonder mueren.