Den Bybel met groter neersticheyt ghecorrigeert (Liesveltbijbel 1542)

¶ Van eenen anderen droome, ende sijn bediedinge, die hem die Enghel leert.

Dat .xiij. Capittel.

1

⁺ENde het is gheschiet, na seuen dagen, ende ic droomde tsnachts eenen droom.

+ A vers 1

2

Ende siet, vander zee stondt eenen wint op, dat hi alle haer vloeden soude verstooren.

3

Ende ick sach, ende siet, die mensche wert machtich, met den wolcken des hemels, ende daer keerde hi zijn aensicht, dat hy soude mercken, ende al dat onder hem ghesien wert dat beefde,

4

ende soo waer sijn stemme van sinen monde wtghinc, daer barnden si alle, die sine stemme hoorden, ghelijck dye aerde rust, als si dat vier gheuoelt.

5

Ende ick sach nae desen, ende siet, die menichte der menschen, der welcker gheen ghetal en was, wert vergadert vanden vier winden des hemels, ende dat si den man souden bestrijden, die op was ghesteghen vander zee.

6

Ende ick sach, ende siet, hi hadde hem seluen eenen grooten berch wtgegrauen, ende hi vlooch op dien,

7

Maer ic socht dat landtschap te sien, oft die plaetse, waer af dien berch wtghegrauen was, ende ick en vermocht dat niet.

8

Ende hier na sach ick, ende siet, alle dye tot hem vergadert zijn, dat si hem beuechtende verwinnen souden, vreesden alte seer, nochtans dorsten si vechten,

9

ende siet, als hi den druyst der toecomender menichten sach, so en hief hi zijn hant niet op, noch hy en hielt gheen sweert, noch gheen oorloochs gheweere,

10

niet dan (als ic sach) dat hy van sinen monde wtseynde, als een blasinghe des viers, ende van sinen lippen, den wint der vlammen, ende van sijnder tonghen, seynde hi wt voncken ende stormen.

11

Ende si sijn alle te samen ghemengt, dese blasinge des viers, ende den wint der vlammen, ende die menichte des storms, ende viel te samen ouer die menichte, diewelcke bereyt was te vechten met storme, ende verbarndese alle, dat onuersiens niet en werdt ghesien, vander ontelliker menichten, dan alleen stof ende roock ende ic sacht, ende verscricte.

12

⁺Ende hier na sach ic den seluen mensche, neder dalende vanden berge, ende die ander vreedsamige menichte tot hem roepende,

+ B vers 12

13

ende dat aenschijn veelre menschen ghinc tot hem, sommiger verblidende, sommiger

[p. *]

bedroeft wesende, sommige aengebonden sommighe brenghende wt hen die geoffert worden.

14

Ende ick werdt sieck vander menichfuldicheit der scrominghe, ende ic wert ghewect, ende seyde Ghi hebt uwen knecht van beghinne dese wonderen vertoont ende ghi hebt mi weerdich gheacht, dat ghi mijn bedinge sout ontfaen,

15

ende nv vertoont mi noch die bediedenisse des drooms

16

Also ic vermoede in mijnen sinne, wee den ghenen die achter ghelaten worden in dien daghen, ende veel meer den ghenen, die niet achter gelaten en sijn.

17

Die niet verlaten en waren die waren droeue.

18

Nv verstae ick dye dinghen die welcke wech ghesedt sijn, inder wtersten dage, ende si sullen hen te gemoet loopen Maer ende ooc van desen die achter gelaten zijn,

19

Om dyes wille sijn si in groter sorchlicheden, ende in vele nooden ghecomen, ghelijck dese droomen betoonen.

20

Nochtans ist den ghenen die in sorghen is, lichteliker tot desen te comene, dan door te gaen als een wolcke vander werelt, ende nv te sien die dingen die inden wtersten ghebueren sullen.

21

⁺Ende hi antwoorde tot mi seggende. Ic sal v die bediedinghe des gesichts ooc segghen, ende daer ghi af ghesproken hebt,

+ C vers 21

22

sal ick v open doen, want van desen hebt ghi geseyt die achter gelaten sijn, dit is die bediedinghe. Die den vaer wech neemt inder tijt dese heeft hem bewaert.

23

Die in sorchlicheit geuallen sijn, dese sijn die de wercken hebben ende dat geloue totten alder stercsten.

24

Hier om weet dat si meer ghesalicht werden, die achter ghelaten sijn, bouen hen die doot sijn

25

Dit sijn die bediedingen des gesichts

Want ghi eenen man hebt sien opstighen van dat herte der zee,

26

hi selue ist, die dye alder hoochste bewaert vele tijden, die door hem seluen sijn creatuere heeft verlost, ende hi sal bescicken die achter ghelaten zijn.

27

Ende want ghi wt sinen monde hebt sien wtgaen als windt ende vier,

28

ende storm, ende want hy geen sweerdt, noch oorloochs geweer en hielt, want zijn druysschen sceynde dye menichte, die gecomen was, om hem al vechtende te verwinnen.

29

Dit is die bediedenisse.

Siet die dagen comen, wanneerse die alderhoochste sal beghinnen te verlossen die opter aerden zijn

30

ende hi sal in eenen ouerganck des ghemoedts comen ouer die ghene, die de aerde bewonen.

31

Ende eenighe sullen dye andere dencken te beuechten, die een stadt dander, ende die een plaetse dander, ende dat een volck teghen dat ander volc, ende dat eene rijck teghen dat ander rijck.

32

⁺Ende het sal sijn als dese dinghen gheschieden, ende die teekenen die ic v te voren ghetoont hebbe sullen ghebueren, ende dan sal mijn sone geopenbaert worden, den welcken ghi als een man op hebt sien stigen.

+ D vers 32

33

Ende het sal zijn, als alle heidenen zijn stemme sullen hooren, ende elc sal in sijn stadt zijn oorloge achter laten, dat si teghen malcanderen hebben,

34

ende een ontallike menichte sal in een vergadert werden ghelijc willende comen, om hem vechtende te verwinnen.

35

Maer hi sal staen op den toppe des berchs Zion

36

Maer Zion sal comen ende sal allen menscen bereyt ende ghetimmert vertoont werden, ghelijck ghi den berch hebt ghesien, wtghegrauen sonder handen.

37

Maer mijn soon sal straffen dese hare ongoddelicheden, dye dye heydenen gheuonden hebben, die den storme ghenaect zijn, om haer quade ghepeysen,

38

ende crusinghen, daer si mede sullen beghonst ghecruyst te werden, welcke der vlammen gelijct zijn, ⁺ ende hi salse sonder arbeyt verdoen, door die wet, die den viere gheleken is.

+ E vers 38

39

Ende want ghi hebt gesien dat hi die ander vreedsame menichte tot hem vergaderde.

40

Dese sijn die thien geslachten die gheuanghen ghemaect sijn van haren lande, inden daghe Osee des conincx, den welcken Salmanasar der Assirien coninc gheuanghen leyde, ende voerdese ouer den stroom, ende si sijn ouer gheuoerdt in een ander landt.

41

Maer si gauen hen dien raet, dat si dye menichte der heydenen souden achter laten, ende voort souden reysen, in een voordere landtscap daer noyt menschelijcke gheslacht in gewoont en heeft, oft ymmer,

42

daer haer wetlicheden te houden die si in hare landtschap niedt en hielden.

43

Si sijn inghegaen door die enghe inghanghen des strooms Euphraten.

44

Die alder hoochste dede hen doen teekenen, ende hi stelde dye aderen des strooms, tot dat si door waren gheghaen.

45

Wandt door dat lantschap was eenen groten wech der reysen eens iaers, ende eens haluen iaers. Wandt dat lantschap heet Aareth,

46

Doen woonden si daer inne, tot inden laetsten tijt,

47

ende nv weder als si beghinnen te comen so sal die alderhoochste die aderen des strooms weder stellen, dat si door mogen ghaen. Om dese saecke hebt ghi die menichte met vreden ghesien.

48

Maer oock die achter ghelaten zijn van uwen volcke, dese zijnt die binnen uwen percke geuonden worden. Aldus ist gheschiet,

49

wanneer hi die menichten, die vergadert is, sal beghinnen te verdoen, so sal hise beschermen dye daer ouer ghebleuen zijn,

50

ende dan sal hy hen vele wonderen vertoonen.

51

Ende ick seyde. HEERE heerschapper, ⁺ dat thoont my waer om ick den man sach opstighen vander herten der zee.

+ F vers 51

52

Ende hi seyde my Ghelijc ghi dese dingen niet en moecht, noch ondersoecken, noch weten, dye welcke in die diepte der zee sijn, alsoo en moechtstu ooc mijnen soon niet sien, noch ooc die geene die met hem zijn, dan inden tijt des daechs.

53

Dit is die bediedenisse des drooms die ghi ghesien hebt, ende om welck ghi hier alleene verlicht zijt

54

Want ghi hebt uwe wet gelaten, ende hebt bi dye mijne naersticheyt gedaen,

55

ende gesocht. Ghi hebt uwe leuen in wijsheit bescict, ende dinen sinne hebt ghi moeder geheeten,

56

ende daer om heb ic v loon biden alder hoochsten vertoont. Want het sal zijn na andere drie daghen, dat ic ander dinghen tot v spreken sal, ende ick sal v zware ende wonderlijcke dingen wtlegghen.

57

Ende ick ghinc wech, ende ick ghinck door inden velde, den alderhoochsten vele louende ende glorificerende van den wonderlicheden die hi door die tijt dede

58

Ende wandt hi hem regeert, ende die inden tijden volbracht zijn. Ende ic sadt daer drie daghen.