Den Bybel met groter neersticheyt ghecorrigeert (Liesveltbijbel 1542)

¶ God vertoont hem Esdre inden bosch ende spreect met hem

Dat .xiiij. Capittel.

1

⁺ENde tgeschiede opten derden dage ende ic sat onder die eycke ende siet die stemme ginc wt teghen mi vanden doornen bosch, ende seide Esdra Esdra, Ende ic seyde.

+ A vers 1

2

Siet HERE, ende ic stont op, op mine voeten

[p. *]

Ende hi seyde tot mi.

3

Openbarende, ben ic geopenbaert ouer den doornen. ⁺

+ exo. iij b

4

Ende ic sprac Mosi doen mijne volc in Egipten diende, ende ic seynde hem ende leyde mijn volc wt Egipten, ende ick bracht hem op den berch van Sina,

5

ende ic hielt hem vele dagen bi mi, ende ic vertelde hem mijne wonderlicheden, ende ick verthoonde hem die heymelijcheden der tijden, ende dat eynde, ende ic gheboot hem seggende.

6

Dese woorden sult ghi int openbaer doen, ende niet verberghen.

7

Ende nv segge ic v, dat ghi die droomen die ghi gesien hebt,

8

ende die wtlegginghen die ick v verthoont heb, verberget in v herte,

9

want ghi sult van allen ghenomen werden, ghi sult bekeert werden, ouerghebleuen met mijnen rade, ende met ws ghelijcken, totter tijt toe, dat dye tijden gheeyndt werden.

10

Want die werelt heeft haer ioncheyt verloren, ende die tijden genaken out te werden.

11

Want die tijt is in tweelf deelen ghedeelt, ende haer tienste,

12

ende die helft des tiensten deels sijn door gegaen, mer noch isser ouer, dat ouer die helft des thienden deels is.

13

⁺Aldus so beschict v huys nv, ende straeft v volc, ende vertroost haer vernederde, ende vercondiget nv der verderflicheyt,

+ B vers 13

14

ende laet varen v sterffelicke ghedachten, ende werpt van v die menschelike lasten, ende doet v nv wt die broossche natuere, ende sedt wech aen deen side, die ghepeysen die v alder moeylicste sijn, ende haest v te verhuysen van desen tijden.

15

Want die quade dingen die ghi nv ghesien hebt gheschieden, sullen weder argher doen dan dese sijn.

16

Also vele als die werelt onuermogender sal werden van outheyt, ⁺ alsoo veel sullen ouer die inwoonders, dye sonden ende boosheden werden vermenichfuldicht.

+ Ioan. ij. Matth. xxiiij

17

Want die waerheyt is verde vertrocken, ende die lueghen is genaket. Nv haestet dat gesicht te comen dat ghi ghesien hebt.

18

Ende ic antwoorde ende seyde voor v, HERE, Siet ick sal wech gaen ghelijc ghi mi gheboden hebt,

19

ende ic sal dat tegenwoordige volc straffen. Mer die weder gheboren sullen sijn, wie salse vermanen ende straffen.

20

Aldus is die werelt in duysternisse geset, ende die daer in woonen sonder licht.

21

Want uwe wet is ontsteken, want nyemant en weet wat van v gheschiet is, oft wat geschieden sal.

22

Ist dat ic ghenade in v heb geuonden, seynt den heyligen geest in my, ende ic sal al scrijuen dat in die werelt geschiet is, van begin wat in uwe wet gescreuen was, op dat die menschen den pat moghen vinden, ende dye inden wtersten leuen willen, dat si leuen.

23

⁺Ende hi antwoorde tot my, seggende. Gaende vergadert v volck, ende ghi sult tot hen segghen, dat si v binnen veertich dagen niet en soecken,

+ C vers 23

24

Maer vergadert v vele vliederboomen, ende neemt met v Saream, Dabriam, Selemiam. Echanum, ende Asiel, dese viue die bereyt zijn, om snellic te scrijuen

25

Ende ghi sult hier comen, ende ick sal in v herte een keerse des verstants ontfuncken, welcke nyet wtghedaen en sal werden, tot dat geeyndt sijn die dinghen, die ghi sult beghinnen te scrijuen.

26

Ende dan volbracht sijnde, sult ghy die sommighe openbaer maken, sommige sult ghi den wijsen verborghentlijck leueren. Want morgen te deser vren, sult ghi beghinnen te scrijuen.

27

⁺Ende ick ben gereyst also ghi mi geboot, ende ic vergaderde alle tvolc, ende seyde.

+ D vers 27

28

Hoort Israel dese woorden.

29

Onse vaderen sijn in vreemde landen ghereyst, van begin in Egipten, ende si sijn van daer verlost,

30

ende si ontfinghen die wet des leuens, die si niet bewaert en hebben, die ghi ooc na hen ouergetreden hebt.

31

Ende dit lant is v te deele ghegeuen ende dat lant Zion, ende v vaders, ende ghi hebt ongherechticheyt gedaen, ende ghi en hebt die wegen niet gehouden die v die alderhoochste heeft gheboden.

32

Ende want hi een rechtueerdich rechter is, so nam hi weder van v inder tijt, dat hi gescinct hadde.

33

Ende nv zijt ghi hier, ende uwe broeders sijn binnen onder v.

34

Hierom ist dat ghi uwen sinne bedwinct, ende v herte onderwijst leuendich, so sult ghi behouden sijn, ende na die doot, sult ghi ontfermherticheyt vercrijgen

35

Want dat oordeel, sal na die doot comen, als wi weder leuende sullen werden, ende dan sullen der rechtueerdigher namen blijcken,

36

ende der Godloser namen sullen metter daet ghetoont werden. Aldus en come nv nyemant tot mi, noch en soecke mi, tot veertich daghen toe. ⁺

+ i.Corin. xv.c

37

⁺Ende ic nam vijf mannen, also hi mi gheboden had, ende wi ginghen int velt, ende bleuen daer,

+ E vers 37

38

Ende ick ben tot den anderen dach ghecomen, ende siet een stemme, riep mi, segghende. Esdra doet uwen mont open, ende drinct dat ic v gheue.

39

Ende ick dede mijnen mont open, ende siet, een volle drincvat wert mi ghelangt Dat was vol waters, ende sijn verwe was ghelijck als vier,

40

Ende ick nam ende dranct, ende als ick daer wt ghedroncken hadde, soo werdt mijn herte verstandich, ende in mijn borste groeyde wijsheyt, Want mijnen gheest wert bewaert midts der ghedachtenisse.

41

Ende mijnen mont wert open gedaen, ende en is niet meer ghesloten.

42

Die alder hoochste gaf den vijf mannen verstandenisse, ende si screuen die hooge dinghen der nacht, die si niet en wisten, welcke geseyt worden,

43

snachts aten si broot, maer sdaechs sprac ic ende snachts en sweghe ick niet.

44

Ende binnen veertich daghen screuen si twee hondert ende vier boecken.

45

Ende het gheschiede als si veertich daghen veruult hadden, so sprac die alder hoochste, seggende. Die eerste die ghy ghescreuen hebt, die spreect int openbaer, op dat dye weerdighe ende onweerdighe die lesen,

46

mer die tseuentich laetste, sult ghi bewaren, ende ghi sultse alleen den wijsen vanden volcke leueren.

47

Want in desen is die adere der verstandenisse,

48

ende die fonteyne der wijsheyt, ende den stroom der kennissen. Ende ick dede also.