Skiplinks

  • Tekst
  • Verantwoording en downloads
  • Doorverwijzing en noten
Logo DBNL Ga naar de homepage
Logo DBNL

Hoofdmenu

  • Literatuur & taal
    • Auteurs
    • Beschikbare titels
    • Literatuur
    • Taalkunde
    • Collectie Limburg
    • Collectie Friesland
    • Collectie Suriname
    • Collectie Zuid-Afrika
  • Selecties
    • Collectie jeugdliteratuur
    • Basisbibliotheek
    • Tijdschriften/jaarboeken
    • Naslagwerken
    • Collectie e-books
    • Collectie publiek domein
    • Calendarium
    • Atlas
  • Periode
    • Middeleeuwen
    • Periode 1550-1700
    • Achttiende eeuw
    • Negentiende eeuw
    • Twintigste eeuw
    • Eenentwintigste eeuw
Volksboek van Margarieta van Lymborch (1516) (1952)

Informatie terzijde

Titelpagina van Volksboek van Margarieta van Lymborch (1516)
Afbeelding van Volksboek van Margarieta van Lymborch (1516)Toon afbeelding van titelpagina van Volksboek van Margarieta van Lymborch (1516)

  • Verantwoording
  • Inhoudsopgave

Downloads

PDF van tekst (2.09 MB)

Scans (13.52 MB)

XML (0.74 MB)

tekstbestand






Editeur

F.J. Schellart



Genre

proza

Subgenre

roman


© zie Auteursrecht en gebruiksvoorwaarden.

Volksboek van Margarieta van Lymborch (1516)

(1952)–Anoniem Limborch, Roman van Heinric en Margriete van–rechtenstatus Auteursrecht onbekend

Vorige Volgende

Hoe dat die calijffe van baldac beclaechde dat groote verlies /schade/ ende lachtere dat hem die kerstenen gedaen hadden voor constantinobelen. daer alle sijn vrienden verslaghen waren. ende hoe hi dat wreken woude.

Dat. C.VIIJ. capittel.

 
Die calijffe van baldac.
 
O Ver maers dijn instrumenten
 
Ghy als serpenten
 
Met groten riguere tons wert iaecht
 
Wy hebben vele dootteliker prenten
 
Ghehadt in renten
 
den standaert ghi verradelic op ons draecht
 
Hoeresoons schippers sidi nu versaecht
 
Volcanus wapene en hout niet tegen
 
metten stert van scorpio zijn wi geplaecht
 
Van saturnus als ons victorie vertraecht
 
want de griecken hebbent al tonder geslegen
 
Ic verwoede mocht ic mijns willen plegen
 
Tot wraken ben ic noch gheneghen
 
Tover dincken doet mi vererren
 
So dat ic al griecken sonder langer merren
 
Noch sal inden calluwen gront af berren
 
Die coninc caspus sone van lybra
 
O calijffe edel machtich soudaen
 
Syt te vreden ende en wilt u niet verslaen
 
Flauscus sone coninc van galylee
 
Voecht en regent der rooder zee
 
cleopatrin den ruese machtich zonder gelike
 
Willen constantinobele bringhen in versike
 
En wreken die schade cleen ende groot
 
Dat alle ons maghen sijn bleven doot
 
Door een meyssen die wy wilden hebben
 
Sullen sy becopen bi mamets rebben
 
Die eresebia des keysers dochtere
 
Sal ic noch hebben.
 
Die calijffe van baldac
 
Dies is my te sochtere
 
Dat ghi ghewillich sijt dat te wreken
 
Ghenen bijstant en staet u te gebreken
 
Gout silvers sal ic elcken te vullen geven
 
Ic en scheede van u niet al soudicker om flauwen
 
En daer laten dleven
 
Ic en sal wrake hebben my wel verstaet
 
Vander mesdaet
 
Cleopatrin die ruese
 
O princelic saet. opclimmende graet
 
Wy werden alle u toe verlaet
 
Die stadt te winnen met onser macht
 
Wi sullen subtijlheyt doen gaen voor cracht
 
Ons vrienden versmacht. int tormenteren
 
Die schade sal ic hem doen restoureren
 
Want meest die macht van heydenisse
 
Heefter dlijf ghelaten
 
Die coninc caspus sone.
 
Dat en is gheen misse
 
Die soudaen van babilonien verheven
 
Mijn vader caspus machtich beseven
 
Jae. XL. coninghen hoort wat ic verhale
 
Sijnder wel bleven iae bi ghetale
 
Sonder alle dandere om ons verdullen
 
Desen lachtere dat wi wreken sullen
 
En leveren u het landt calijffe en heere
 
In dijnen handen
 
Des conincx sone van capadocien
 
En vermet u niet te seere
 
Ghy ionc coninc heere van lybera
 
Aent werc slaet mi de vromicheit gha
 
Niet aen die woorden. want die conqueste
 
Leyt inde daet. elc doe sijn beste
 
Want vele vermetens dat is blamelic
 
Wint ghy die stadt het is u vramelic
 
Mer ic duchte eert werc geaventuert wert
 
Dat si u al te sterc bemuert wert
 
Al meendyse also met crachte te winnen
 
Niet ic consenteert u wel te beginnen
 
Tis messelic oft coyen hasen vinghen
 
Cleopatrin die ruese.
 
Ic versage mi luttel van sulcken dinghen
 
Coninc heere ende prince machtich
 
Die goet willighe die is alte crachtich
 
die voor sinen prince dwerc doet met luste
 
Sidy versaecht blijft in u ruste
 
En neemt een taerge van seven mijlen
 
So sidi voor gaverloten bescut en pijlen
 
Si en worden verrudert noch verionckert
 
Die metten kerc ulen bliven verdonckert
 
als mi werken van eren plech te beslechten
 
Ghy hadt liever te slapen dan te vechten
 
Her coninc wat wildy u onder winden
 
Des conincx sone van capadocien
 
Dat soudy in u schotele wel vinden
 
En dade den calijffe bi den oppersten god
 
Wat meendy ionc coninc verwaent sot
 
En cleopatrin soudy mi also vereenen
[pagina 130]
[p. 130]
 
Dat ic my so soude laten vercleenen
 
dat ic het werc niet en soude dorven bestaen
 
Jae ic certeyn mer wi sullen ontfaen
 
Sulc loon als dander gehat hebben daer voren
 
Dats dlijf verloren inden toren
 
Dits den noot. en dexploot
 
Datter af comen sal
 
Cleopatrin die ruese.
 
Ic bliver voren doot
 
Oft ic crijge dlant met corten sermoene
 
Die calijffe van baldac.
 
Nu pooghen wy ons te schepe te spoene
 
Ent tbeste te doene. strijt als lyoene
 
By baten croene. pijnt mi te bevroene
 
Connen wi dlant van griecken winnen
 
Ic sal u eeuwelic daer omme beminnen
 
Dus gawy ons bereeden ongespaert
 
En reysen wy te griecken waert

ALDUS reysden si nae dlant van griecken toe ende meenden dat wel te winnen. mer si en wisten niet dat alle die edelen daer in noch vergadert waren ende wel op haer hoede al en wisten si vander comsten niet. want si waren in groter vruecht ende in groter blijscap die haest verstoort wert vanden sarasinen die int landt quamen bernen ende blaken. als si te lande quamen al dat si vonden dat sloeghen si doot. ende sy staken al omme het vier in. ende verberndent al dat si cryghen mochten so dattet arm landt volc en wiste waer bliven. een deel vluchten si na ander nobole. dander nae constantinobele ende quamen daer claghen die schade ende den lachtere die hem gheschiet was. Die keiser ende die edele dit horende waren seer tonvreden. ende sy ordineerden eenen heraut die aen hem reysen soude om te horen waer omme dat si daer quamen die fortse doende. Die heraut nam den last aen ende hi reedt bi den calijffe. die sijn heyr ghesleghen hadde tusschen ander nobelen ende hie havene van constantinobele. si saghen den heraut comen ende si reden hem teghen ende vingen hem ende vraechden van waer dat hi quam ende wat sijn begheren was. Doen seyde die heraut ghi heren leyt mi bi uwen oppersten daer sal ic u mijnen last ontbinden wat mijn begheren is ende mijns heren begheren die keysere van griecken ende alle sijn familie. Als si dit hoorden vanden heraut so brochten si hem bi den calijffe der heydenen. ende als hi daer bi quam so groete hi hem nae sijn tale. ende hy gaf den calijffe eenen brief daer in stont des keisers meninghe ende alder heeren sin die bi hem waren. Die calijffe aenveerde den brief ende seyde wie is die man dien my sendt. die heraut seyde. die ionghe keyser van griecken. die coninc van vrancrijc. die coninc van armenien. die coninc van arragoen. ende demofoen des soudaens broeder van babilonien. Die calijffe dit horende was seer verwondert dat alle die heeren noch al daer waren mit haren volcke. ende hi dede den brief lesen daer in ghescreven stont. Ic keyser van griecken voecht ende regent verwonder my seer waer bi dat ghi so stout ende so koene sijt te comen in mijn landt branden ende roven sonder mijn weten. oft my te ontsegghen dwelc verraders daet is. ende gheen edelder lieden daet. mer tsijn vileyns daden. Aldus ic keysere van griecken ontbiede u dat ghi ruymt mijn landen ende mijn palen. ende restoreert die schade die ghi ghedaen hebt. oft neen waer dat ghijt laet ic salt u doen doen ende u so onthalen als ic gedaen hebbe u voor vaders. die ick vele metter hant int velt verslaghen hebbe. Als dit die calijffe hoorde so ontstac hi van thorne ende seyde. en leest niet meer het is ghenoch ghelesen. ic en wils niet meer horen ende seyde totten heraut. gaet ende segt uwen meester den keysere dat ick hem ontbiede dat hi mi lant ende crone over gheve ende stae tot mijnder ghenaden. ende versoene daer mede ons alder ouders dye hier bleven sijn int landt. want ic en sal tot ghenen daghen op houwen ic en hebbe dat keyserrijc in mijnder ghewelt ende ooc den keysere. ende alle die heeren die hem helpen ende bijstandt doen. want ick en ben hier niet ghecomen om haest weder om te keeren ic en hebbe mijnen wille van dit lant van griecken. ende tot eenen sekeren litteken so geef ic u ende neemt daer dien dussinc die gheef ic u. ende doeter uwen wille mede. ende doet u bootschap wel. Die heraut bedancte den calijffe ende seyde. here al u beveel sal

[pagina 131]
[p. 131]

gedaen sijn. ende daer met schiet hi van hem lieden ende reedt weder omme nae constantinobelen. ende die sarasinen bleven in haer perc. ende si deden hem wel sterck begraven op aventuer wat hem gheboeren mochte vanden kerstenen princen die daer bi malcanderen seer sterc waren binnen der stadt. Aldus stelden si haer schaerwake om wel bevrijt te sijn van allen qualen der kerstenen heeren.


Vorige Volgende

Footer navigatie

Logo DBNL Logo DBNL

Over DBNL

  • Wat is DBNL?
  • Over ons
  • Selectie- en editieverantwoording

Voor gebruikers

  • Gebruiksvoorwaarden/Terms of Use
  • Informatie voor rechthebbenden
  • Disclaimer
  • Privacy
  • Toegankelijkheid

Contact

  • Contactformulier
  • Veelgestelde vragen
  • Vacatures
Logo DBNL

Partners

Ga naar kb.nl logo KB
Ga naar taalunie.org logo TaalUnie
Ga naar vlaamse-erfgoedbibliotheken.be logo Vlaamse Erfgoedbibliotheken