Leven van Lutgart

(1899)–Anoniem Lutgart, Leven van– rechtenstatus


XIV. Van din dat hars selves suster te hare quam na hare doet. 4325[regelnummer] Met rechte mogen alle loven Den hogsten Heere van daerboven Die spreken horen van Lutgarden; Met rechte moet met schonen warden Die maget edel ende fijn, 4330[regelnummer] Lutgart, altoes gelovet sijn. Want sonder twivel oppenbare So seggic u dat men van hare Ga naar margenoot+Die dogt volprisen nit ne can, Noch al dat goet dat si gewan 4335[regelnummer] In haren dagen, ende oc mede Dat si din andren lieden dede. Want alsic u in somen stonden Met waerre talen hebbe ontbonden Ende oc alnoch ontbinden sal, 4340[regelnummer] Die maget Gode liefgetal, Si stont hen allen gerne in staden, Die si van pinen sach verladen, Na hare macht getrowelike; Want si van wille was so rike 4345[regelnummer] Dat si ne conste nit gelaten Die werke goet van karitaten Van ufeningen achter bliven; Mar allen mannen ende wiven, Waren si vremde, och waren si 4350[regelnummer] Van verren comen och van bi, Halp si vercrigen dat si sochten, So dat sijs hen beloven mochten. Oc seggic u in goeder trowen Dat Got Lutgarden, der ijonfrowen, 4355[regelnummer] Gegeven hadde alselken spoet Dat si wel dikke in staden stoet Din armen silen, din in pine Dis vegevirs gevil te sine. Dit hebbedi oc wel verstaen 4360[regelnummer] In somen stonden ende saen Noch bat selt weten, opdat gi Met staden willet horen mi. Ga naar margenoot+Nu hort wat ic u noch bediede: Tin selven tiden het gescide 4365[regelnummer] Dat ene welgerakde vrowe, Rike ende wert, van HaspengoweGa naar voetnoot1,
[pagina 46]
Die suster was der maget fijn, Lutgarden, alse het moste sijn Ende igewelken van ons allen 4370[regelnummer] Te sinen tide moet gevallen, Verscheeden es van desen live. Daer wl verdoerde, wi kaitive Op souden schowen ende merken Ende oc met dogdeliken werken 4375[regelnummer] Also bewesten onse leven, Dat wi te ijoncst behouden bleven! Mar lettel siet men selker liede Die hen met also starken niede Gevugen an die Godes minne, 4380[regelnummer] Dat si al doen ut haren sinne Daer sonden it geleget an. Hirbi so comt dat menech man Ende oc altoe wel menech wijf, Alse hem failliret hir dat lijf, 4385[regelnummer] Int vegevir moet doegen pine, Nochtan dat wale was in schine Dat hi met dogdeliken daden Wel conde sinen tijt bestaden Eer hem ontginc dit leven hir; 4390[regelnummer] Want emmer moet dat vegevir Besuken elken sonder waen, Eer hi van Gode werdt ontfaen Ga naar margenoot+In sinen rike, die van sonden En es algader nit ontbonden, 4395[regelnummer] Alse hi dit leven laten moet. Aldos so wart die vrowe goet, Lutgarden suster, dar ic u Dit bispel af vertrekke nu, Tehant gewiset oc aldaer 4400[regelnummer] Si moste doegen pine swar, Dat was tin vegevire; want, Al was si dogdelic bekant Ende oc vermaert van goeden daden Die hare oc stonden wel in staden, 4405[regelnummer] Doe si van derre werelt schit, Nochtan en was si quite nit Van pinen, die van sonden clene Dergerre silen maken reene Din Got dat ewelike leven 4410[regelnummer] Na sal in sinen rike geven. Mar doe verscheeden was die vrowe Te Tongere, op dat Haspengowe, En wister af no meer no min Lutgart, die was t Aiwires in; 4415[regelnummer] Want eer die boden, die te hare Die vrowe sendde, die nimare Volbrachten toter maget fijn, So was die vrowe en stukkelkijn Verscheeden ende enwech gecregen 4420[regelnummer] Vor Gode rekeningen plegen Van allen dat si ic gedede Van goede ende oc van quade almede. Ga naar margenoot+Mar wildi weten hoe vernam Die maget, eer te hare quam 4425[regelnummer] Die bodeschap van derre dine, Te welken pointe si virginc, Ic segget u, hort harewert: Die maget edel ende wert In kniegebede was gelegen 4430[regelnummer] Ende ere beden soude plegen Op enen dach t Aiwires binnen. Die bede ginc si doe beginnen Met groten goeme, ende also saen Also een der deele was gedaen 4435[regelnummer] Van hare beden, horde si Met hoger stemmen lude ‘owi!’ Van hogen roepen boven hare. Darna so rip al oppenbare Die selve stemme die daer sprac: 4440[regelnummer] ‘Ai Lutgart, mijn ongemac Comic u togen, want ic weet Dat u moet sijn van rechte leet Dat ic met pinen ben verladen. Mar wildi mi nu staen in staden 4445[regelnummer] Gelic gi hebbet vremden lieden Gedaen die vore mi verschiden, So quitedi u, vrowe, wel; Want vele bat dan imene el Betamet mi van u te sine 4450[regelnummer] Geholpen; werde suster mine, Alsic met leede ben bevaen. Want sonder twivel ende waen Ga naar margenoot+Was ic u suster, ende gi Wart oc de mine, maget vri. 4455[regelnummer] Mar over waer so si u cont Dat ic al nu te derre stont Verscheeden ben van desen live. Nu sijt mi dan van helpen rive, Want ikkes hebbe wel te doene, 4460[regelnummer] Gelijc gi wart den abt Symone Ende Yolenden, suster goet, Din wel uwe helpe in staden stoet, Ende andren lieden oc almede Din wel gerievet uwe bede. 4465[regelnummer] So salic sijn verloesset schire Van din wel scharpen vegevire Daer ic noch met verladen ben, Gelijc dat moet gevallen hen Die quite en sijn van sonden nit, 4470[regelnummer] Als ic en was, doe ic verschit. Nu varic wech; die selve Got, Die over al heft sijn gebot, Hi motu meerren lof ende eere Voert ane altoes ende emmermere.’ 4475[regelnummer] Doe dese wart gesproken waren, So es die siele enwech gevaren Al sonder letten altehant. Die maget, die wel ondervant Dat si ne soude nemmermeer 4480[regelnummer] Di suster sien, en migel seer
[pagina 47]
In herte binnen si gewan, Ende oc van binnen saen began Ga naar margenoot+So groten rowe har herte doegen, Dat hare spronken uten ogen 4485[regelnummer] Die trane migel ende groet; Want harre goeder suster doet En conde si al sonder clagen Noch sonder rowe nit verdragen. Nochtan, al was Lutgart, die goede, 4490[regelnummer] Also bevaen met droeven moede, Began si danken des algader Gode, onsen eweliken vader, Die doet algader sinen wille Beide oppenbarlic ende stille; 4495[regelnummer] Ende alse was die danc gedaen, Eer si van daer es opgestaen, Began si bidden hertelike Din coninc van den hemelrike Dat hi die sile ontladen woude 4500[regelnummer] Van alre commerliker schoude, Daer si verladen mede was. Darna si dat placebo las Ende andre beden, die si conste; Darna din soutre si begonste; 4505[regelnummer] Din las si oc al toten inde Over die suster, die si minde Met goeder herten daer tevoren. Dos heft die maget utvercoren Der silen so gestaen in staden, 4510[regelnummer] Dat si van pinen wert ontladen In corten stonden ende saen In hemelrike toe ontfaen, Ga naar margenoot+Daer si sal ewelike loven Den hogsten coninc van daerboven. 4515[regelnummer] Dis moet geloeven igewelc; Want hare bede was so selc Die bat over die vrowe goet, Dat si altoes in staden stoet Dengenen daer si over bat. 4520[regelnummer] Oc mogen wel bekinnen dat Die van Lutgarden altemale Onthouden hebben mine tale. Nu mot ons allen sonderlinge Also ontfaen in har gedinge 4525[regelnummer] Lutgart, die maget wel gedegen, Ende oc tin rikewert gewegen Alse ons dit lijf failliren sal, Ende ons verleenen selc geval, Dat wi tire eweliker vromen 4530[regelnummer] Al sonder pine moten comen.	margenoot+ f.79v^o. margenoot+ f.80r^o. voetnoot1 Het Haspengouw (Hasbania, Hesbaye) was destijds veel uitgestrekter dan thans. [tekstkritische noot]4426 l. verginc. - 4480 l. Die. margenoot+ f.80v^o. margenoot+ f.81r^o. margenoot+ f.81v^o. [tekstkritische noot]4481 l. Int. margenoot+ f.82r^o. margenoot+ f.82v^o.

Vorige Volgende

XIV. Van din dat hars selves suster te hare quam na hare doet.