Leven van Lutgart

(1899)–Anoniem Lutgart, Leven van– rechtenstatus


XX. Van din dat si Ysabelen genas met harre beden. Als Ysabeel doe wart geware Dat hadde aldos gewrachtt an hare Got overmids die maget fijn,
[pagina 68]
Lutgarden, die genade sijn, 6695[regelnummer] Ende over waer sijt ondervant, Began si pensen altehant, Aldaer si lach, in haren moede Dat Godes brut, Lutgart, die goede, Die so van Gode was gemeent, 6700[regelnummer] Dat hi die macht hare heft verleent Ga naar margenoot+Dat si hen allen stont in staden Die si met pinen sach verladen, Daer sijs hare onderwinden woude, Hare oc met harre beden soude 6705[regelnummer] Beijagen weder die gesonde Van din lichame, opdat si conde Verbidden dis der vrowe goet; Want die tevoren haren moet Van minnen so vervroijen dede 6710[regelnummer] Dat si din honger groet darmede Verstit, die hare was so wreet Dat sire af dogde menech leet, Si soude oc wel die medicine, Waert dat si dis bestonde piue, 6715[regelnummer] Vercrigen, daer si soude wesen In corten stonden met genesen. Aldos beraden bat die vrowe Lutgarden op gerechte trowe Tin selven tide op enen dach 6720[regelnummer] Aldaer si so verquolen lach Dat si begerde meer die doet Dan lange doegen selke noet, Dat si dor Gode ende op genade Den coninc van den trone bade, 6725[regelnummer] Dis macht gedurech wesen sal Beide eewelike ende over al, Die beide gheecelt ende bluwet In desen live ende oc verduwet Din goeden din hi heft verooren, 6730[regelnummer] Dat hi din commerliken toren Ga naar margenoot+Daer si af doegede ongedout Van binnen dikke menefout, Bidin dat si so menech ijaer Die quale migel ende swar 6735[regelnummer] Gedoeget hadde in din lichame, Met sire macht it saen bename Hare, ende weder die gesonde, Die si vercrigen nit ne conde Met imens helpen of met rade, 6740[regelnummer] Hare oc it saen gewinnen dade. Doe dese bede aldos gedaen Hadde Ysabeel, daer menech traen Na volgede ende menech karmen, So dats Lutgarden moste ontfarmen, 6745[regelnummer] Woude of en woude an haren danc, Began se trosten sonder wanc Aldos die welgerakde vrowe Ende seide: ‘Latet uwen rowe, Kare Ysabeel, tsarmeer gesinken; 6750[regelnummer] Want Got saen uwes sal gedinken So tuwer loessenessen wert, Dat gi din troest, din gi begert, Verkrigen selt in corten tide. Nu sijt in hogen ende blide: 6755[regelnummer] Die Got, die here es over al, Saen uwes, vrowe, ontfarmen sal; Also die hope mijn gedreget. Want hi, die elken goeden pleget Te ghecelne omme sijn gewin, 6760[regelnummer] Denselken meer, denselken min, Ga naar margenoot+Na datt hen allen mach beschieten Die dis kastiëments genieten, Hi can oc wel met goeden staden Van pinen weder lise ontladen 6765[regelnummer] Dengenen, din hi int gevoch Gegheecelt hevet lange gnoch, Geliker wijs dat gi sijt nu. Ver Ysabeel, dis radic u, Dat ghijs hem dankt met goeder trowen. 6770[regelnummer] Want dat hi hevet u teblowen Ende oc gegheecelt menech ijaer Met langer plagen ende swar, Dats, utvercorne suster mijn, Dis mogedi wel seker sijn, 6775[regelnummer] Gedaen algader omme u goet. Want hi, die nimene arch en doet Noch dis kastijen nit ne schadet, Hi heft die dinc aldos begadet Bi sinen nameliken wille. 6780[regelnummer] Nu swigt, ver Ysabeel, al stille Ende oc u droeven latet staen; Dis seldi schire boete ontfaen, Dis hopic, bi der Gods genaden. Mach u oc comen it te staden, 6785[regelnummer] Selk als het es, mijn orison, Dat salic harde gerne doen Te goeder trowen over u. Got geve dat het mote nu Ver Ysabeel, u so te vromen 6790[regelnummer] Ende oc te vordernessen comen, Ga naar margenoot+Dat gi te dankene emmermere Dis schuldech blivet onsen Here, Den coninc van din hemelrike, Die u sal geven sekerlike 6795[regelnummer] Dat gi begert, ijonfrowe mijn; Gebenedijt so mote hi sijn!’ Alse inde namen dese wart, So ginc die Godes brut, Lutgart, Ter kerken wert al sonder beiden. 6800[regelnummer] Daer ginc si hare also gereiden Alse over suster Ysabelen Dengenen, die se dede quelen, Dat was Got selve, al sonder mide Te biddene an din selven tide. 6805[regelnummer] Ende alse quam die Godes kare Ter kerken in, vor din outare Daer si der beden wilde plin,
[pagina 69]
So es si lise op hare knin Gevallen neder altehant. 6810[regelnummer] Oc seggic u dat si daer vant Die Godes gracie al gereet Die si bekirde in har beheet Nit anderssins dan of si woude Gebieden dis si bidden soude. 6815[regelnummer] Si bat met harde vriën wille; Al sweech har sute mont al stille, Har herte rip met hogen ssone, Dat hare en was nit swar te done. Want si van minnen was onsteken 6820[regelnummer] Die se so lude dede spreken, Ga naar margenoot+Al sweech die mont, int herte binnen, Dat met geleede van der minnen Die bede quam so verre voert, Dat si van Gode was gehoert, 6825[regelnummer] Din coninc van den hogen trone, Die al te horne was gewone Dis hem Lutgart, die vrowe, bat. Mar hoe die fine maget dat Vernam, sal ic u saen ontbinden: 6830[regelnummer] Doe die vercorne Godes inden Die bede wilde ende ave staen Dis biddens, dat si daer gedaen Met goeder trowen hadde lise, So quam van utin paradise 6835[regelnummer] Gevlogen ere stemmen lut Dar boven, dar die Godes brut Op hare kin gevouden lach, Daer Got, die alle dinc vermach, Der maget fijn vertogde mede 6840[regelnummer] Dat ware ontfangen hare bede. Nu hort, ic sal u seggen hoe: Die selve wart, die daer aldoe Die stemme ludde, al in latijn Gesproken waren, ende sijn 6845[regelnummer] Gescreven in die prophetië Die wilen sprac Sente Ysayë, Die Godes vrint, die vroede man. Oc esser wel te merkene an Dat Ysabelen die gesonde, 6850[regelnummer] Die si begerde, in corter stonde Ga naar margenoot+Verleenen soude Got, die Here, Dor sire brut, Lutgarden, ere. Dat mogdi alle wale weten Die hir te ringe sijt geseten. 6855[regelnummer] Wildi vernemen dat bedit Van desen warden? Dat u nit En sal verholen lange bliven, Want ict u gerne sal bescriven Also gelijc als ict versta: 6860[regelnummer] Dit sijn die wart, nu hoerter na, In didsche, die die stemme clar Al in latijn verludde aldaer: ‘Staat op, Iherusalem, stant op, Verheffe di, die hefs den kop 6865[regelnummer] Geheldet van der Gods abolgen Te monde wert ende oc geswolgen Den suren dranc van sire wraken Stant op, hi sal di quite maken Dis koppes, dar du dronkes af 6870[regelnummer] Din swaren dranc, din hi di gaf Met sire hant te drinkene ut.’ Mar doe die vrië Godes brut, Lutgart, der stemmen wart geware, Die lude sprac ende oppenbare 6875[regelnummer] Al dese wart, began si saen Iut herte goeden hope ontfaen Dat Got, die vader goedertiren, Die saken soude also bekiren, Dat hi der armer siker nonnen 6880[regelnummer] It schire ontfarmen soude ende onnen Ga naar margenoot+Dat si genase. Mar nochtan, Al was dat sake datter an Die maget merkde dit bedit, Idoch, dis si ne wiste nit 6885[regelnummer] Wat didsche dat te derre spraken Behoerde, noch en conde maken Nit wel dat didsch van din latine, Want sijs en hadde noit pine Bestaen te leerne, omme ondervinden 6890[regelnummer] Hoe men die sprake soude ontbinden Ende oc bedieden dese wart. So ginc die Godes brut, Lutgart, Daer binnen wert teere andre vrowen, Die hare ontbant te goeder trowen 6895[regelnummer] Wel hastelike algader dat, Want dis die maget hare bat. Ende alse doe die vrowe goet Die prophetië wel verstoet Ende an der stemmen lut vernam 6900[regelnummer] Dat wel die dinc te pointe quam, Began si danken ende loven Den hogsten coninc van daer boven Van sire ontfarmechheiden groet, Dat hi, die alle dinc geboet, 6905[regelnummer] Hadde an din tiden hare bede So saen ontfangen, die si dede Vor Ysabelen, die tebant Remedie ende boete vant Van harre qualen, die si swar 6910[regelnummer] Gedoget hadde menech ijar. Ga naar margenoot+Want op din nameliken dach Dat harre vriër beden plach Lutgart, die edele, ovor hare, So wart ver Ysabeel geware 6915[regelnummer] Dat si begonste bate ontfaen Ende oc dis quelens ave staen,
[pagina 70]
Daer si so lange daer tevoren Af hadde commer ende toren Gedoget ende grote pine. 6920[regelnummer] Dit was Lutgarden medicine Daer si die nonne met genas, Die sider lange stonde was Gesont, welvarende ende vro, Ende hare oc sider hevet so 6925[regelnummer] Geproevet onder har convent, Dat si met groten eeren sent Vollevede haren tijt al ut. Dis hebbe danc die Godes brut, Die maget edel ende goet, 6930[regelnummer] Lutgart, die hare in staden stoet.	[tekstkritische noot]6732 l. menechfout. margenoot+ f.119v^o. margenoot+ f.120r^o. margenoot+ f.120v^o. margenoot+ f.121r^o. [tekstkritische noot]6817 l. sone (?). - 6861 Glosse: Elevare, elevare, consurge Iherusalem, que bibisti calicem ire Domini de manu eius (Jesaia 51, 17). [tekstkritische noot]6864 Kop, calix, kelk; dit zal ook wel de ware lezing zijn vs. 6397. - 6913 l. over. margenoot+ f.121v^o. margenoot+ f.122r^o. margenoot+ f.122v^o. margenoot+ f.123r^o.

Vorige Volgende

XX. Van din dat si Ysabelen genas met harre beden.