Leven van Lutgart

(1899)–Anoniem Lutgart, Leven van– rechtenstatus


XXIII. Van din dat si al bloetroet wart alsi pensede om de passie Onss Heren. Ga naar margenoot+Die van Lutgarden gerne ontfaen 7770[regelnummer] Die tale mijn, hir sitten gaen Bi mi; ic sal hen noch vertrekken En schone exempel, ende onttekken Hoe mechtech es die Godes minne Dar menre wale werdt in inne. 7775[regelnummer] Ic sal u seggen wis si pleget; Si geft dengenen, die se dreget In herte binnen goeden spoet Te comene in dat Gods gemoet; Si doet hen allen, dire plin, 7780[regelnummer] Afstaen der sonden ende onttin; Oc plegt si geven vol aflaet Van alre noseliker daet Der herten, daer si toe geraket;
[pagina 78]
Si es die van din dullen maket 7785[regelnummer] Den wel gesedden, ende van Den dommen knecht den vroeden man. Noch heft die minne meerre macht: Din si beverdt met harre cracht Ne can die viant nit gederen; 7790[regelnummer] Die minne makt die marteleren; Oc makt die minne die propheten, Want si hen doet die dinge weten Die al dengenen sijn verholen Die nit ne gaen te harre scholen; 7795[regelnummer] Die minne sterket dat geloeve; Bi harre cracht so hort die doeve; Ga naar margenoot+Den blenden doet die minne schowen; Beide onder heren ende vrowen So es si middelere goet; 7800[regelnummer] Die minne maket reenen moet; Die minne betert alle saken; Dat gerne vasten ende waken Die Godes vrint, dat doet die minne; Si es die oit van beginne 7805[regelnummer] Met Gode was ende ewelike Regneren sal in hemelrike. Dit seggic u, gi die begert Te wetene hoe die maget wert, Lutgart, so wale in elker stede 7810[regelnummer] Volbrengen mochte al dat si dede, (Want u dis wondert) omme dat Dat gi dis teer ende oc te bat Voert selt geloeven minen warden Die ic u dichte van Lutgarden. 7815[regelnummer] Din wonder hevet dan van desen Dat si mi hebben horen lesen Hoe dat Lutgart, die maget rive Van alre dogt, in haren live Volbrengen mochte al dat ic u 7820[regelnummer] Vertrokken hebbe tote nu, Hen seggic dat si nit allene, Mar metter minnen al gemeene, Van allen stukken, die si wrachte, Die dinc altoes ten inde brachte. 7825[regelnummer] Si was der minnen altemale; Hirbi so quam dat si so wale Ga naar margenoot+Volbrengen mochte al dat si dede; Want dar minne werket mede, Daer es die spoet altoes gerect. 7830[regelnummer] Es imen dan, die ondersteet Dis hi met eeren ende vromen Begert te goeden inde comen, Hem radic wel dat hi beginne Die dinc also, dat hem die minne 7835[regelnummer] Gehelpech si in sinen daden, So sal si comen hem te staden. Dis was die maget wel geleert, Bidis so heft se weder gheert Die Goedes minne ende oc gegeven 7840[regelnummer] Din groten lof, die hare es bleven Ende oc sal bliven sonder inde. Mar wildi dat ic u ontbinde Wattic mettesen warden meene? Ic segget u: Die maget reene, 7845[regelnummer] Lutgart, die vrowe, op selken dach Dat si in knigebede lach Ende si dis pensens wart in inne, Hoe wilen dwanc die starke minne Din sone Godes, Ihesum Kerste, 7850[regelnummer] Dat hi dor onser alre berste Van ere maget utvercoren In dit ellende wart geboren, Ende alse voert Lutgart, die goede, Wart pensende omme dat ermoede 7855[regelnummer] Dat Ihesus Christus, Got, die Here, Verdragen wilde wilen eere Ga naar margenoot+In sinen live dor ons allen, Din so tevoren was mesfallen, Dat ons die helle was ontploken 7860[regelnummer] Ende oc dat paradijs beloken, Daer wi af doelden allegader Sent dat Adam, onse irste vader, Din appel beet met sinen tanden, Daer hi ons brachte met te schanden; 7865[regelnummer] Ende alse dan Lutgart, die fine, Wart pensende oc hoe grote pine Dor onser alre wille ontfine Die Godes sone aldaer hi hinc Ant cruce naket ende bloet, 7870[regelnummer] Daer hi wel bitterliker doet Becorde om onser alre bate, Dis hem die rive karitate So meldelike dede plegen Dat hire en seide noit iegen 7875[regelnummer] Noch meer noch mijn, mar altemale Verdroech al sonder wedertale Din groten commer, din hem daden Die Yoden fel ende onberaden; Ende alse dan ter selver stonde 7880[regelnummer] Wart pensende om die vifte wonde Lutgart, die fine maget, oc Die een met sinen schachte ontploc Die hi den cruce was gestaen, Sent dat hem dieven was ontgaen, 7885[regelnummer] Daer beide water ende bloet Lip ut: so wart hare al die moet Ga naar margenoot+Op die materie so verswart, Dat si wel lettel heft gespart Die trane, dar si mede wrac 7890[regelnummer] Dis Godes sones ongemac In dire wijs dat sire an leide So overswinge ontfarmechheide, Dat van din starken orewoede Faillirden ende worden moede 7895[regelnummer] Die sinne; want si nit ne conden
[pagina 79]
Geherden dat te langer stonden, Si mosten wiken; want het dede Die minne, daer si waren mede Vermeestert so, dat sijt geherden 7900[regelnummer] En conden nit. Bidis gewerden Si liten therte metter minnen, Die so tin tiden was darbinnen Gevestet, dat men dis an hare Oc wart van buten wel geware. 7905[regelnummer] Ic sal u seggen alse hoe: Die minne starc ende ongeroe Die emmer wokert ende breedt Harselven dar men wel gereedt Dat herte dar si restet in, 7910[regelnummer] Si hadde so Lutgarden sin Vervullet ende so verladen, Dat si woed ut in allen staden In erc wonderliker wise; Want daer die vrowe goet van prise 7915[regelnummer] In din gepense onslapen lach, Gevil dat men vertrekken mach Ga naar margenoot+Te wondere utermaten groet; Want si van bloede wart al roet In allen staden van den live 7920[regelnummer] Gelijc dat si begoten rive Met bloede roet ware altemale Van boven toten voeten tale. Aldoscerwijs Lutgart, die goede, Lach ende vloide in din bloede 7925[regelnummer] Op welken tijt dat si mettesen Har herte lit onledech wesen. Dat alle dage lit geschin Die vrowe goet. Mar hoe van din Es die nimare comen ut, 7930[regelnummer] Dat seggic u: Die Godes brut, Lutgart, die maget wel geraket, Si hevet selve cont gemaket Op ene wile aldaer si sat Bi enen din si telde dat 7935[regelnummer] Al ut ten inde van beginne. Dat heft gedaen die starke minne Diet hare bergen nit ne lit. Mar hoe die saken sijn geschit, Si hevet an din selven stonden 7940[regelnummer] Al bi der minnen rade ontbonden Dengenen, die van derre dinc Der vrowen biechte gerne ontfinc, Want siit in biechten hem vertrac. Mar doe van desen dingen sprac 7945[regelnummer] Die vrowe totin confessoer, So sat en ander daer op hoer Ga naar margenoot+Nit verre denen, die die wart Verstoet algader, die Lutgart Vertrokken hevet van din bloede. 7950[regelnummer] Dis was die maget sonder hoede, Die waende also vertrekken wel Die sprake dat se nimen el Gehort en hadde noch vernomen. Mar neen si nit; ses voerder comen, 7955[regelnummer] Want se die ander oc verstont, Warbi die sake es worden cont Dengenen dire en wisten nit. Mar watter sent es na geschit Sal ic u seggen of ic can 7960[regelnummer] Volbrengen dat: die goede man, Die hadde onthouden wel die wart Die daer gesproken heft Lutgart, Hi sweech al stille; mar iedoch Hi pensde dat hi soude noch 7965[regelnummer] So lange wachten ende spin Dat hi die vrowe soude sien Daer si in harre beden lage, Om weten hoegedaen si plage Te wesene alse in haren sinne 7970[regelnummer] Wrachte har ambacht die Godes minne Ende si in din gepense ware. Die goede man, die selve an hare Wilde ondersuken dese dinc, Hi wachte, hi spide, hi quam, hi ginc 7975[regelnummer] Al stille swigende alse en dief; Waest din ijonfrowen leet of lif, Ga naar margenoot+Hi ginc, hi quam beide in ende ut Aldaer te neven daer die brut Onss Heren Gods, Lutgart die fine, 7980[regelnummer] In eenechheiden plach te sine. So lange plach die goede man Dis spiens, daer hi was comen an, Dat hi quam gaende op enen dach Aldaer die fine maget lach 7985[regelnummer] In din gepense so onslapen Dat hise waende wel betrapen In selken pointe alse hise sochte. So hevet hi; want hem wel dochte Al sonde twivel ende waen 7990[regelnummer] Daer hi van verren quam gegaen, Dat hare werdelik anschin, Dat hijs ontdekket mochte sien Van roden bloede ware al nat. Die goede man, die merkde dat, 7995[regelnummer] Hi ginc en lettel staen bat naer Om ondervinden over waer Dat wonder, dat hi daer vernam. Ende alse toter vrowen quam Die goede man, no min no meer 8000[regelnummer] Dan hi der magt en lettel eer Vertrekken hoerde, en was geschepen Die dinc aldaer; want rive sepen Die druppen bloeds al roet van hare; Gelic dat si gewondet ware 8005[regelnummer] In hondert staden van den live, So even starke ende even rive Ga naar margenoot+Lac ut dat bloet in allen staden.
[pagina 80]
Dis wart die man also beraden Dat hi van denen wilde bringen 8010[regelnummer] Litteeken goet van desen dingen Om dat te proevene ende voert Te toegene oc; want ongehoert Dat wesen soude ut imens monde Die dat geproeven nit ne conde. 8015[regelnummer] Aldos beraden sonder beide Hi knilde neder ende leide Der vrowen wijl bat achterwert, Die so tin tiden lach vertert In contemplaciliken saken, 8020[regelnummer] Dat si ne conde nit ontwaken Mettin dat hi se also gereen. Daerna so heft gesneden een Dis haers, dat daer besiden hinc, Die mensche, din mettere dinc 8025[regelnummer] Gelustte onledech dos te sine, Met enen cleenen schaerekine Dat hi met hem daer hadde brachtt. Na wart die here also bedachtt Dat hi stont op ende es gekregen 8030[regelnummer] Tin lichte wert; daer hilt hi iegen Dat haer om ondervinden dat Ontplokenliker ende bat Dat hi so nawelik besochte. Mar hoe so bi besuken mochte 8035[regelnummer] Die dinc, al eens dat hise vant Ende al in eenen pointe; want Ga naar margenoot+Dat haer van bloede was al roet. Dis hadde hem wonder hadde groet; Mar doe dit hadde en stukkelkijn 8040[regelnummer] Gedurt, so es die maget fijn Van harre beden opgestaen. Doe sach die here oc also saen Alse emmermeer die vrowe goet Op weder van der erden stoet, 8045[regelnummer] Dat weder sonder alle beide Dat haer, daer ic u ave seide, Te sinen irsten pointe quam. Die goede man, die dit vernam, Hi stont van wondere so verdart, 8050[regelnummer] Dat hi ne conde nit en wart Gespreken na in langen tide. Idoch verhoget ende blide Hi lise weder henen ginc Bidis dat hi van derre dinc, 8055[regelnummer] Die na din wille sijn was comen, Die warheit hevet al vernomen.	[tekstkritische noot]7777 l. Int. margenoot+ f.137v^o. [tekstkritische noot]7785 l. geseedden (?). - 7828 l. dar die minne. [tekstkritische noot]7875 l. min. margenoot+ f.138r^o. margenoot+ f.138v^o. margenoot+ f.139r^o. margenoot+ f.139v^o. [tekstkritische noot]7912 l. woet (?). - 7943 l. sijt. [tekstkritische noot]7989 l. sonder. margenoot+ f.140r^o. margenoot+ f.140v^o. margenoot+ f.141r^o. margenoot+ f.141v^o. [tekstkritische noot]8083 l. harde groet. margenoot+ f.142r^o.

Vorige Volgende

XXIII. Van din dat si al bloetroet wart alsi pensede om de passie Onss Heren.