Leven van Lutgart

(1899)–Anoniem Lutgart, Leven van– rechtenstatus


XIX. Van din dat die lichame slecht ende onbevlect was doe si verscheden was. 4075[regelnummer] Nu es der silen wel geplogen Want sijs ter rasten wort gevlogen Daer si der blischap sonder inde Gebruken sal; want dat si minde Ga naar margenoot+Met vriër herten wilen eer, 4080[regelnummer] Dis es si nu ende emmermeer Voert an sal in gebruke wesen. Daeromme latic u van desen Ende seggu voert van groten rowe, Die wart verheven, doe die vrowe 4085[regelnummer] Van desen cranken live schit. Mar harde en wondere u des nit, Al was die maget wel gedegen Tin paradise wert gekregen, Dat si nochtan die bleven daer 4090[regelnummer] Ende dat verstonden over waer, En consten nit al ongeelaget Die doet beschowen van der maget. Wat wondre? Want in allen saken, So was Latgart, die hen gebraken, 4095[regelnummer] Vor alle wijf ende alle man Har toeverlaet. Wat wondre dan Dat si Lutgarden doet bescrowen? Wat wondre dat si van der vrowen Nit gerne en schiden? Sonder waen 4100[regelnummer] Wel mach dis wondrens ave staen Die merken welt wat si verloren Doe van der maget utverkoren Hen dat gebenedijde leven Ende die presentie wart ontgeven. 4105[regelnummer] Wat wondre dan al scrowen si Ende owach! riepen ende owi! Die sonder lijf daer liggen sagen Lutgarden? Nu laett u gewagen Ga naar margenoot+Van din lichame en lettelkijn: 4110[regelnummer] Die vite ons seget dat so fijn, So wit, so suver ende reene, So mettin doden ongemeene Der vrowen lijf was altemale Van boven toten voeten dale 4115[regelnummer] Al daert gestrekt ter erden lach, Dat noit man lichame en sach Die doden mensche min geleec; Want swart, noch ongedaen, no bleec En was, noch donker die lichame; 4120[regelnummer] Mar snewit ende al sonder blame Van ulre vlekken lach hi daer. Dat scheen miracle oppenbar; Want die dat menech disciplinen, Dat vasten ende dat ander pinen 4125[regelnummer] Daer hi hem selven met versleet So menech ijaer, ende ander leet Dat hi noch dogde, merken woude, Groet wonder hem dis hebben soude Dat Got din doden live gaf, 4130[regelnummer] Sent dat die gheest verschit daeraf, Dat cume levende enech man Ochte enech wijf behouden can: Dat was van ijogden die gedane. Mar die besochten watter ane 4135[regelnummer] Geliggen mochte, hi soude vinden Dat Got denghenen dine minden Aldos met rechte weder loent, Alse hi die silen boven croent Ga naar margenoot+Ende installeert met hem te sine, 4140[regelnummer] Dat hi van graciliken schine Din live compensatie doet Dat metter silen wederstoet Al moetgemeene ende onvermeden Die sonden daer si iegen streden. 4145[regelnummer] Aldos gevil Lutgarden oc: Want si die ogen wide ontploec Alse andre menschen hi naturen Die luken moten, dats tire uren Dat si die doet te deele ontfaen, 4150[regelnummer] Ende alse bleec ende ongedaen Oc moten werden die lichamen, Want daer si livechheit af namen Dats hen ontgeven metter doet. So wis Lutgarden an so groet 4155[regelnummer] Die Godes gracie daer si lach, Dat igewelken, die si sach Daer liggen, dochte al oppenbare Dat si dis lijfs in inne ware Bat dan si wilen was tevoren. 4160[regelnummer] Wat wondre? Want sent dat geboren Die maget wart in erterike So darr ic mi wel sekerlike Vermeten das, dat si nontfinc Nie plecht van schameliker dinc 4165[regelnummer] In din lichame ende al bidis Die livechheit hem ane wis Alse hem dis levens hir gebrac. Mar wat die bruder noch vertrac Ga naar margenoot+Van din lichame in sijn bedit, 4170[regelnummer] En willie achterlaten nit. Daer segt hi noch van din ijonfrowen Dat selke dine quamen schowen, Eer si van hem gescheeden sijn, Van Gode ontlingen enen schijn 4175[regelnummer] En een gebruc int herte binnen So groet van gheesteliker minnen,
[pagina 188]
Dat oppenbare hen selven dochte Dat hen bat wesen nit ne mochte, Al hadden si van allen din 4180[regelnummer] Dat menschen oghe mach ghesin Din wensch, ochte enech mont gewardenGa naar voetnoot1; Mar sijn versament met Lutgarden, Hadt mogen sijn, tin selven tide Al ongespart ende sonder mide 4185[regelnummer] Hadde igewelke ende sonder toren Vor al der werelt goet verkoren: So wel denghenen was te moede Die sagen dat Lutgart, die goede, Van schonre ijogde lach so clar. 4190[regelnummer] Dit was en teeken oppenbar Dat Got ter hogster apoteken Dar nemmermeer ne mach gebreken Der vrowden die altoes gedurt, Lutgarden gheest hadde op gevurt 4195[regelnummer] Ende in possessie daer gedaen. Nu motons laten so gestaen Got, die van niwte ons geboet, Dor sine ontfarmechheide groet Ga naar margenoot+In dit verwatene erterike, 4200[regelnummer] Dat met Lutgarden eewelike Int onverganghelike leven Ons die possessie si gegeven!	[tekstkritische noot]4082 l. nu. margenoot+ f.325v^o. margenoot+ f.326r^o. margenoot+ f.326v^o. margenoot+ f.327r^o. voetnoot1 d. i. onder woorden brengen, uitdrukken. Zie Mnl. Wdb. op gewoorden (gewaerden). Zoo ook III, 5045. - 4222 l. gheronnen. margenoot+ f.327v^o.

Vorige Volgende

XIX. Van din dat die lichame slecht ende onbevlect was doe si verscheden was.