Leven van Lutgart

(1899)–Anoniem Lutgart, Leven van– rechtenstatus


XXI. Hoe die lichame ter erden wart gedaen ende waer si begraven legt. Ga naar margenoot+Nu gawi voert ende ons gereiden Ter sepulturen wert geleiden Dat lijc daer wi nu dichten ave, Ende hoe Lutgart in haren grave 4375[regelnummer] Besloten wart, laett ons volseggen Eer wi dit dichten neder leggen. Het was op enen sonnendach Daer dewangelie op ghelach Die homo quidam es begonnen. 4380[regelnummer] Dis dages brudere ende nonnen Mettire abdessen altesamen Ende overeen te rade quamen. Waer men dat lijc begraven soude Was daer gheraden: selke woude 4385[regelnummer] Dat leggen in den closterpant; Selke in den kerkhof buten, want Die clostersede also gedroech; Ende oc met groter eeren gno(e)ch Die gaven desen raet, hen dochte 4390[regelnummer] Dat men Lutgarden leggen mochte Mettin ijonfrowen van daerbinnen; Want die met gheesteliker minnen In Godes dinste wilen eer
[pagina 190]
Versament waren, emmermeer 4395[regelnummer] Tegader mochten liggen wale. Maer dese raet ende dese tale Noch dire abdessen noch hen somen Die daer te rade waren comen, Ga naar margenoot+En heft ten besten nit behaget, 4400[regelnummer] Want dat men die vercorne maget Te gravene uter kerken droege En soude hen dunken nit ghevoege; Maer daer men die gebenedijde Versuken mochte in allen tide, 4405[regelnummer] Ende daer si iegenwardech ware In allen stonden, dat men hare Van sepulturen gave stat, Dat soude gaden vele bat. Dos dissenteerden onderlinge 4410[regelnummer] Die vrowen. Mar van din gedinge So sijn si bleven allegader In haren ghesteliken vader, Den abt van AlneGa naar voetnoot1, ende alle das In hem ghegaen, bidis hi was 4415[regelnummer] Daer iegenwerdech. Nu hoert dan Hoe desen twist die goede man Heft afgelegt met corden warden: ‘Ghi vrowen,’ sprac hi, ‘die Lutgarden Wilt buten leggen opt kerkhof, 4420[regelnummer] Ghi wilt der vrowen haren lof Ende u en groet ghewin ontgeven, Want men ne soude aldar teneven Noch visiteren, noch versoeken Har graf, noch men ne soude roeken 4425[regelnummer] Der vrowen nit na har betamen. Och duchtic dat men saen hars namen Vergeten soude, opdat men sage Dat si verworpenlike lage Ga naar margenoot+Begraven als en ander wijf. 4430[regelnummer] Mar ochte en mensche die sijn lijf In cranken wesene heft vertert Met selken lieden es so wert, Ochte inpetreert met cleenre haven Dat hi in kerke legt begraven, 4435[regelnummer] Wie sal Lutgarden dis veronnen, Die ginder boven heft ghewonnen Dat sitten mettin Godes bruden? Die dos Lutgarden welt vercruden, Hijs onberaden, want men soude 4440[regelnummer] Met rechte in selvere ende in goude Beslaen die maget wel gedegen, Gelijc dat men mach sien beslegen Die Godes vrint in somer stede, Opdat gedroege also die sede. 4445[regelnummer] Dacromme seggic oppenbare, Bidis het onghevuge ware Dat mense groeve ginder ut, Dat men der werder Godes brat Aldar teneven daer si lach 4450[regelnummer] Doe si der besechheiden plach Van haren beden telker uren, Sal geven stat van sepulturen; Daer dunkt mi dat het best gherievet, Opdat u allen dan ghelievet 4455[regelnummer] So dat gi consenteert met mi; Want daer mach elc die maget vri Besuken dis hem welt genieden, Daer salt bat vugen allen lieden, Ga naar margenoot+Die schout van harre bedevart 4460[regelnummer] Te quitene, alse hen sal Lutgart Verworven hebben hare behoeve, Dan of mense uter kerken groeve. Want over waer darr ic mi das Vermeten, die so melde was 4465[regelnummer] Din wive ghistren in den dage, Die se onversin ende sonder clage Van haren minxele heft genesen, Dat si altoes sal melde wesen Denghenen die van harre noet, 4470[regelnummer] Si licht, si swar, din wederstoet Met beden selen comen bare Ontdekken stille ochte oppenbare, Daer se ongedout verdragen af. Waer sal men mogen dan en graf 4475[regelnummer] Der vrowen maken bat te staden Dan in die kerke, op dat sijt raden, Daer meest dis rades an geleget? Want daer men meest versuken pleget Die Godes vrint, daer salt best vugen, 4480[regelnummer] Ghi vrowen, laettijt u genugen.’ Eer dese wart te inde quamen So concorde(e)rden altesamen Die vrowen, die din clostersede Beschermen wilden, ende mede 4485[regelnummer] Begonsten liën altehant Ende seiden: ‘Sute vader, want Ghi ons met redenen hebt verwonnen, Ende oc want wi Lutgarden onnen Ga naar margenoot+Dat si met sonderlinger eeren 4490[regelnummer] Begraven si, na dat ons leeren Die wart die ons gesproken sijn, Dat wel Lutgart, die maget fijn, Dis werdech es, so dunkt ons goet Dat ghi der vrowen maken doet 4495[regelnummer] En graf dart alrebest gherievet, Want het ons allen wel gelievet.’ Mettesen rade es sonder beide En graf ontploken daer men leide Behouden in din werden schat. 4500[regelnummer] Dat was ter nameliker stat, Daer bi costumen plach te doene Lutgart, die vrowe, har orisoene.
[pagina 191]
Aldar teneven wart ontploken En graf, daerbinnen wart beloken 4505[regelnummer] Met groter eeren die tresoer, Te closter wert, nit verre op hoer, Besidens koers in die noertside; Daer legt die Gods gebenedijde, Daer legt die magt van hogen name, 4510[regelnummer] Daer restt Lutgart, die so bequame Din hogsten coninc was ende es, Dat hijs hen allen doet ghewes Die helpe suken noch an hare Met groter herten. Mar nemt ware, 4515[regelnummer] Ghi vrowen, die daer binnen dragt Abijt, dat gi die fine magt Eert ende werdt in allen stonden Met herten beide ende oc met monden Ga naar margenoot+Ende emmer weist hare onderdaen; 4520[regelnummer] Want si u mach in staden staen Ende inpetreren dat ghi soekt Altoes an hare, op dat u roekt Dat ghise werdt met goeder trowen; Want gi dis schuldech sijt der vrowen 4525[regelnummer] Meerre ende minder allegader. So sidi oc den hogsten vader Te dankene emmermeer van din Dat hi Lutgarden heft versin Met u te restene ewelike 4530[regelnummer] Ende oc te sine in hemelrike Uwe advocate in allen saken. Nu laett u dan met corter spraken, Ghewerdegdijt, ghi vrowen mijn, Van uwen vrint gheraden sijn, 4535[regelnummer] Dat ghi Lutgarden sonder wanc Eert ende werdegt even lanc Dat Got ter werelt u gespart; Want sonder twivel sal Lutgart Hen allen die se selen minnen 4540[regelnummer] Met goeder herten, don ghewinnen Die Godes gracie ende gheven Na dit vergangelike leven Don igewelken, die se minde, Die lange blischap sonder inde.	margenoot+ f.330v^o. [tekstkritische noot]4400 hs. ver(k)corne. - 4417 l. corten. margenoot+ f.331r^o. voetnoot1 Deze abt was Johannes Onkelin. Volgens de Bollandisten was hij de tiende abt van dit klooster, dat hij van 1231 tot 1266 bestuurde. Hij overleed den 8n April van dit jaar. Dom D. Berlière: Monasticon Belge, I, pp. 333-334. margenoot+ f.331v^o. margenoot+ f.332r^o. margenoot+ f.332v^o. [tekstkritische noot]4514 l. goeder (?). Vgl. III, 4540. 4524 Dis, niet in 't hs. margenoot+ f.333r^o.

Vorige Volgende

XXI. Hoe die lichame ter erden wart gedaen ende waer si begraven legt.