Musaeus. Jaargang 2

[p. 17]

De bedrieger bedrogen

Omdat de overheid de veiligheid en bescherming van burgers niet voor honderd procent kon garanderen, traden mannen en vrouwen soms zelf op als ‘politieagenten’. Het hierna volgende gedeelte komt eveneens de Historien ofte practyke der dieven (...). Er wordt in beschreven hoe een edelman een zakkenroller te grazen neemt.

[p. 82]

Het XVIII. Capittel

Van den subtijlheyd die een Edelman van Poictiers gebruykten om sijn Beurse te vinden, die hem gesneden was int Paleys.

Een seker Edelman uit Poictou, genaemt Morindor, te Parijs gecomen zijnde om eenige importante saecken die hy te verrichten hadde int Hof, en met hem gebracht hebbende sekere somme van penningen, soo tot voorval van sijn reys-costen, als om sijn saecken te verrichten, wandelende int Paleys word hy gesien van twee Beursesnijders die onder haer beslooten hem een quaden treck te spelen, so sy aen haer slagh conden komen.

Sy voegen haar verscheyden maelen neffen sijn sijde, maer sy konden noyt haer hant in zijn sack krijghen, want versekert zijnde dat ghemeenelijek 't paleys overkrielt van sulcken gespuys, insonderheyt als 't Hof te Parijs is, soo hoeden hy hem soo veel als hy konde voor soodanige bejegeningen, maer de loosheit van de Beurse-snijders (de sorghe die hy hadde over soodanige ontmoeting) te bovengaende, vondt hy hem op seeckeren dach beclipt, wesende onder 't gedrangh inde groote Sael, komen hem twee of drie aan 't lijf dringen, ende terwijl dat hy toesach waer dat rumoer en dien drangh van daen quam, steeckt d' een de handt in sijn sack, neemt hem zijn Beurse, ende loopt wech, 't welck hy niet ont- [p. 83] waer en wierdt dan twee uyren daer naar, willende een boeck betalen 't welck hy onder de Galerye vande Boeckverkopers gecoft hadde, doen vondt hy hem seer ontset, sich niet connende inbeelden den

[p. 18]

tijdt ende d' uyre datmen hem hadde berooft, so subtijl en geslepen zijn die Beursesnijders in haer werck.

De edelman Morindor was zijn geld kwijt. Wat kon hij doen? Schelden zou niet helpen en bovendien paste het niet bij de stand en karakter van de edelman. Daarom bedacht hij de volgende list:

[Hy] gaet by een Slootmaecker, dien hy liet maecken grijp of spring slot om in sijn sack te houden, den Slootmaecker zijn stuck verstaende, maeckt een soo konstigen schoonen stuck wercx alsmen soude hebben connen bedenken, ende dat van sulcken konst ende practijck, datmen maar met den vinger hoefden aen te raecken om het los te doen springen.

Met dit slot op zak keert de edelman terug naar het paleis. Hij hoopt dat de zakkenroller nogmaals een poging zal wagen hem het resterende ‘Pistoletten’, een geldbedrag afhandig te maken. Vier dagen loopt de edelman onverrichter zake door het paleis. Bijna heeft hij de moed opgegeven, maar

[p. 84] den vijfden dach wederom komende, in de meyninge haar niet alleen te vangen inden strick die hy haer had gestelt, maar haar oock lustig met hout af te smeeren, en eyntlijck gekomen zijnde voor de deur vande groote Camer, om te besien de tronien der Coningen, langs de pilaren van de Zaal, soo wort hy bekent by een van 't gezelschap der Beurse snyders, de welcke tegen zijn mackers seyde, dat den genen diemen laast de hondervijftig [sic] Pistoletten genomen hadde, daar noch was, en datmen hem, wederom most toegaan, om achter de rest van sijn gelt te komen [...]

Eén van de zakkenrollers waagt een poging...

[...] hem siende so voegt hy hem heymelijck aan zijn zijde, so hy best konde, onder 't gedrang van 't volck dat daar in grote menichte by een quam, vermits de Heeren uyt de grote Camer

[p. 19]

quamen, hy stack soeties de hant in zijn sack, maar hy en was [p. 85] daar so haest niet in of het springslot begint los te gaen, en voelden dat hy inde knip was. Morindor hoorende 't gerugte van 't springslot, hielt hem of hy den Beurse-snijder niet gezien had, doen was het dat hy over de Saele, de grote Camer en Galerye van 't Paleys gins en weer gingh wandelen. Den Beurse-snijder volgden hem voet voor voet, want hy en kon niet te rugge wijcken so vast was hy gesloten en genepen, men sag noyt Mensch so beschaamt.

De zakkenroller smeekt Morindor hem te laten gaan. Een tijd lang doet de edelman of hij niets hoort. Uiteindelijk laat Morindor hem vrij, nadat hij al zijn gestolen geld weer terug heeft gekregen.

[p. 86] Alsoo wierden de bedriegers bedrogen.