Neerlandia. Jaargang 98

[p. 157]

Samenwerking

Culturele samenwerking

De culturele samenwerking tussen de Antillen, Aruba en Nederland wordt vernieuwd. Er is een nieuwe samenwerkingsovereenkomst getekend door een gemengde commissie waarin een reeks afspraken zijn gemaakt. De overeenkomst bestrijkt gebieden als Media, Talen, Kunsten en de coördinatie hiervan. Zo is er op het gebied van de massamedia (radio, televisie en schrijvende pers) behoefte aan vorming en opleiding. Een deskundige van de Wereldomroep gaat hier onderzoek naar doen. Om de beheersing van talen en in het bijzonder het Nederlands te vergroten wil de commissie de leescultuur en het jeugdtheater bevorderen. Ook zal er een goede uitwisseling van podiumkunsten moeten plaatsvinden. Hiervoor zouden deskundigen beschikbaar gesteld kunnen worden. In ieder geval gaat de Kunstuitleen in Den Haag in september naar de eilanden om kunst te kopen.

De nieuwe samenwerkingsovereenkomst dekt niet meer de grote onderwijsprogramma's. Deze vallen voortaan onder de reguliere ontwikkelingssamenwerking.

Nederlands Cultuurcentrum in Moskou

Rusland heeft een centrum voor de Nederlandse taal en cultuur in Moskou. Dit centrum is een initiatief van de Rijkshogeschool Maastricht, het Hogere Instituut voor Vertalers en Tolken in Antwerpen en het Instituut voor Vreemde talen in Moskou. Het is twee jaar geleden begonnen met een uitwisselingsprogramma van de Hogeschool Maastricht en de Moskouse Universiteit. Nederlandse studenten tolk-vertaler Russisch gaan in hun derde studiejaar 20 weken naar Moskou om daar college te lopen met hun Russische tegenhangers die tolkvertaler Nederlands studeren. Daarna komen de Russische studenten een half jaar naar Maastricht.

Deze uitwisseling vormt de basis voor het centrum. Het centrum wil diensten verlenen aan het Nederlandse en Russische bedrijfsleven. Belangrijker nog is het opbouwen van een bibliotheek om de kennis van de Nederlandse taal en cultuur in Rusland te bevorderen. Daarom is het onbegrijpelijk dat er noch in Nederland, noch in België fondsen beschikbaar zijn gesteld voor dit doel.

Onnozelheid en arrogantie in tien variaties

Volgens Intermediair brengt Nederland het er slecht vanaf in de Europese Unie. Niet omdat het zo'n klein land is maar omdat het heel eigenwijs de Brusselse zeden en gewoonten negeert. De schrijver geeft tien voorbeelden van typisch Nederlands ‘onaangepast gedrag’. Het ANV zet ze voor u op een rijtje:

1. Nederlandse organisaties willen altijd alles zelf doen. Ze willen niet gecoördineerd worden omdat anders het eigenbelang vermengd wordt met andermans belangen. Wat er zo naar Brussel geëxporteerd wordt is onderlinge verdeeldheid.

2. Het grote gelijk. Nederlanders bieden het liefst het Nederlandse systeem aan, wat het beste is. Althans in hun ogen. Maar wat willen ze: gelijk hebben of winnen?

3. Ze juichen of klagen te hard. Stelregel is dat wie te hard juicht teveel heeft gekregen en wie klaagt toont waar hij kwetsbaar is.

4. Ze zijn meer enthousiast dan efficiënt dus scoren we minder. De regering werd voorzitter van de Europese Raad met een waslijst van 25 prioriteiten. Dat vermindert de slagkracht.

5. Ze richten zich teveel op de formele hiërarchieën in Brussel. Het is echter, net als in Den Haag, een normale bureaucratie. Dus goede informele contacten, vooral met de secretaresses, zijn ook in Brussel heel waardevol.

6. Ze kiezen de verkeerde bondgenoten. De allianties die er gemaakt worden zijn vooral met Noord-Europeanen. Maar heeft Nederland meer gemeenschappelijke belangen met Denemarken en Engeland dan met Griekenland of Portugal?

7. Het is belangrijk om te weten wat precies het probleem van de ander is. Zonder die Europese verbeeldingskracht kun je als land niet scoren. Nederland ziet de beste oplossingen, maar dan alleen voor haar eigen problemen.

8. Nederlanders hebben een reputatie van laatkomers door een slechte timing en laat inspelen op Europese ontwikkelingen.

9. ‘Met de deur in huis vallen’, is een nederlandse eigenschap. Frontaal opereren, meteen een standpunt duidelijk maken, een verklaring vooraf. Daardoor laten ze zich in de kaart kijken en vergeten wederom het belang van het informele overleg.

10. Nederlandse organisaties leren traag, via vallen en opstaan. Kritische evaluatie is zeldzaam, politieke winst wordt gezien als een prestatie, verlies is pech of de schuld van een ander.

Tot zover de kritiek op het typische Nederlandse gedrag. De redactie stelt reacties hierop ten zeerste op prijs!