Nieuw Vlaams tijdschrift. Jaargang 20

[p. 440]

Twee gedichten

Sta even stil mijn klok
bij middernacht,
dat ik de dag gedenke.
Zijn dorre klacht
minstens met eenge
dromen drenke;

het kil gebeuren
dat ik leed en zag
in andere kleuren
leef en in een lach;

dat ik wat zalve
strijke op de wond,
wat meelij die
'k vandaag niet vond;

wat zon voor elk,
wat goedertieren,
wat rust om het gewas,
wat vrede voor de dieren.

[p. 441]

Op reis

Europa neemt de wijk,
vlakten over en blauwe zeeën,
dromend van polen in 't bereik
en hyperboreeën.

Door vlam en smoor
geslingerd, ruimten en tijden,
voelt men zich 't hart van een conquistadoor,
en telt de koeien in de weiden.

RICHARD MINNE