Nieuw Vlaams Tijdschrift. Jaargang 26

[p. 901]

[Drie gedichten]

□

Een beetje krankzinnig leven kan geen kwaad
in deze staat van ongewassen voeten.
Zie de perzik in de schaal van blinde
roekeloosheid. Nu. Het gebeurt. Hier.
Geen psychiater rijdt me in zijn wagen door de stad
om me de staat van verval te laten zien
van deze wereld vol affiches en hondendrollen
en ik mag hem niet betalen voor zijn diensten
met gedichten of gedachten. Zie je van hier.
En zegt me hiel en keel hoe ik langzaam spreek
omdat ik schrik heb van hardlopers.
Omdat jij er bent en er voor mij geen plaats is.

O god, o grote bloem van de wereldwijze navel
die me aanstaart uit miljoenen ogen,
in miljoenen tinten, meisjesgezichten,
hebben gebenedijde begijnen nog billen,
nog borst onder de bloes? Of is het al van was
en kaarsenvet in de kloosters van het kristendom?
Of ben ik altijd in jou en niet omgekeerd?

[p. 902]

□

Avondrood of klavergeel.
De mooie jongeling tast met zijn voelsprieten
de marmeladen wanden af in het klandestiene paarhuis.
Denken aan de tenen van de bronzen grootmoeders
in de verboden delen van het ouderlijk park.

Toen een vrouw een naam had en een nummer.
Ieder man een staart had en een vaste prijs.
Kaartspelen of geldverdienen.
Maar een man een man was, het leven tarten,
uit de band kon springen.

Morgen dood en zaad gegeven, worden cellen afgebroken
en alle levende energie benut in het wonder
samengaan van natuur en techniek.
Een metalen lied roest niet in de hersens
van de ongenaakbare en eeuwige president.

[p. 903]

□

Wachten op een wonder:
eeuwige studenten, verkeersagenten,
werkzame artiesten op onverwarmde ateliers.

Dit weer houdt niemand onder kontrole,
de stormwind waait veel te hard,
luiken klapperen, er rijden vreemd er rijden
bijna geen auto's.
In regenstad worden je gedachten nat.

Wachten op de postbode die geen brief brengt
en geen geld.
Op welk wonder wacht de postbode?
In dit natte leder- en klompenland hoor je
het kleffe hoesten van de zanger zonder lied.

Hoor je het klampe hoesten van de doden niet?
Hoor je het blaffen, het balken, het kraaien
niet van de waanzinnig waaiende wind niet?

Roger SERRAS