Nieuwe Testament (Zuidnederlandse vertaling)

X

Ende sine XII jongheren te gadere geroepen gaf hi hen macht der onsuverre gheeste, dat sise souden ute werpen ende datse ghenesen souden alle quale ende alle siecheit. De namen der XII apostelen sijn dese: de ierste Symon die gheseghet wert Peter, ende Andries sijn broeder, Philips ende Bertelmeeus, Jacob Zebedei ende Jan sijn brueder, Thomas ende Matheeus de publicaen, ende Jacop Alphei ende Thadeus, Symon Chananeus ende Judas Scaryoth, die hem leverde.

Dese XII sendde Ihesus, hen ghebiedende ende segghende: In den wech der heidene en seldi niet gaen, ende in de stade der Samaritane en seldi niet ingaen, maer gaet meer ten scapen, die verdorven sijn van den huus Israhels. Ende

[fol. 36r]

gaende predect, segghende: Want dat rike der hemele es gheneket. Gheneset de sieke, wect de dode, suvert de laserse, werpet ute de duvele. Te danke ontfingdi, te danke ghevet.

En wilt niet besitten gout noch selver noch ghelt in uwe gordele, noch tessche inden weghe, noch II rocke, noch ghescoeyte, noch roede, want de wercman es wert siere spisen. In soewelke stat ochte casteel ghi ingaet, vraghet, wie werdech es in hare ende daer blivet tote ghi ute gaet. Ende ingaende in thuus groetet, segghende: Vrede si desen huus. Ende es dat huus werdech, uwe vrede sal comen op hem; en ees niet, hi sal weder keren op u. Ende so wie u niet en ontfeet noch uwe sermone en horet, utegaende van der stat buten scuddet dat ghemul van uwen voeten. Amen segghe ic u, den lande Sodomorum ende Gomorreorum salmen verdrachlekere sijn in den daghe dies ordeels dan diere stat.

Siet, ic sende u in de middelt der wolve, daer omme sijt vroet alse de

[fol. 36v]

serpente ende sempel alse de duven.

Ende wacht u van den menschen, want si selen u leveren in den raden ende in haren synagogen selense u gheeselen. Ende ghi selt werden gheleidt ten coninghen ende ten rechteren overmids mi, in ghetughe hen ende den volke. Ende alse si u leveren selen, en wilt niet peisen, hoe ochte wat ghi spreken selt, want dat ghi spreken selt, sal u werden ghegheven in die ure, want ghi en sijt niet die sprect, maer de gheest uwes vader, die sprect in u. Ende de brueder sal den brueder leveren in de doot ende de sonen selen op staen in de ghebareren ende selen hare doot begheren. Ende ghi selt ghehaet sijn van allen menschen over mids minen name, ende die volsteet tote in dinde, hi sal behouden sijn. Ende alse si u persequeren in dese staet, vliet in de andere. Amen segghe ic u: Ghi en selt niet volbringhen de stade van Israhel,

[fol. 37r]

tote dat comen sal smenschen sone.

De jonghere en es niet boven den meester, noch de knecht boven sinen here. Want den jonghere es ghenoech, dat hi si alse sijn meester, ende den knecht alse sijn here. Ochte si den vader der familien Belzebub hieten, hoe vele meer sine huus ghenoeten! Daeromme en seldise niet ontsien, want niet en es bedect dat niet ghereveleert en sal werden, noch verborghen dat niet gheweten en sal werden. Dat ic u segghe in donckernessen, segghet in den lichte, ende dat ghi horet in de ore, predect boven de dake. Ende en wilt die niet vresen, die den lichame doden, want sine moghen de siele niet doden, maer vreset hem meer, die de siele ende den lichame mach verliesen int helsche vier. Niet en werden vercocht II musschen asse? Ende de ene van hen en valt niet op de erde sonder uwen vader. Ende de hare uwes hoets sijn alle ghetelt. Daeromme en wilt u niet ontsien: ghi sijt beter dan vele mus\schen.

[fol. 37v]

Daeromme elc, die mi beliet vore de menschen, ic sal hem belien vore minen vader die in den hemelen es; maer die mijns loechent vore de menschen, ic sal sijns loechenen vore minen vader die in den hemelen es.

En wilt niet wanen, dat ic quam vrede te sendene in der erden; ic en quam niet vrede te sendene in der erden, maer een swert. Want ic quam den mensche scheden jeghen sinen vader ende de dochter jeghen harre moeder ende den swagher jeghen siere swegher; ende smenschen huus ghenoete sijn sine viande.

Die den vader ochte de moeder meer mint dan mi, en es mijns niet werdech; ende die den sone ochte de dochter mint boven mi, en es mijns niet werdech; [ende die sijn cruce niet en nempt ende volghet mi, en es mijns niet werdech]. Die sine siele vendet, hi salse verliesen, ende die sine siele verlieset omme mi, hi salse venden.

Die u ontfeet, ontfeet mi, ende die mi ontfeet, ontfeet hem die mi sendde. Die enen prophete ontfeet in den name eens propheten, hi sal ontfaen eens propheten loen, ende die enen gherechten ont\feet

[fol. 38r]

in den name eens gherechten, hi sal eens gherechts loen ontfaen. Ende soe wie drinken ghevet enen van desen mensten enen kelct couds waters allene in den name eens jonghers, amen segghic u, hine sal sinen loen niet verliesen.