Nieuwe Testament (Zuidnederlandse vertaling)

X

Ende ic sach enen anderen starcken ingel nederdalen van den hemel, metten wolken gecledet ende een regen boge in sijn hoeft, ende sijn anscijn was als de sonne ende sine voete alse een columpne viers, ende hi hadde in sijn hant enen boec ontdaen, ende hi sette sinen rechten voet op de see, maer sinen slincken op de erde, ende hi riep met groter stemmen gelijc enen leeu alse hi briescht, ende alse hi geroepen hadde, so spraken de VII dondere hare stemmen. Ende alse se VII dondere gesproken hadden hare stemmen, so woudict scriven, ende ic hoerde ene stemme vanden hemele seggen: Die tekene

[fol. 247r]

die de VII dondere gesproken hebben, en wiltse niet scriven, ende de ingel, dien ic sach staen op de see ende op derde, hi hief sine hant in den hemel ende hi swoer bi den levenden in de werelt der werelde, die den hemel sciep ende die dinc, die in hem sijn, ende de erde ende die dinc, die in haer sijn, ende de see ende die dinc, die in hare sijn, ende die fonteinen der watere ende die dinc, die in hen sijn, want niet meer tijts en sal werden, maer in dien dagen der stemmen des sevenden ingels, alse hi begent te blasene metter businen, so sal volbracht werden die verborgenheit Gods alse hi geewangeliseert heeft dor sinen knechten den propheten. Ende de stemme, die ic hoerde vanden hemele, sprac echter met mi ende seide: Gaet, nemt dat boec ontdaen vander hant des ingels, die op de see ende op de erde steet. Ende ic ginc toten ingel, hem seggende, dat hi mi gave den boec. Ende hi seide mi: Nemt ende veretet, ende het sal dinen buc better maken, maer in dinen mont saelt suete werden alse honech, ende ic nam den boec van des ingels

[fol. 247v]

hant ende ic verattene, ende hi was in minen mont alse honech suete, ende alsic hem geten hadde, was hi minen bucke better. Ende hi seide mi: Di behoert echter te propheteerne den volke ende den heidenen ende den tongen ende vele coningen.