Noordnederlandse Historiebijbel

Hier beghint die hystorie van Ruth

Dat eerste capittel

In die tijt onder enen rechter van Ysrahel doe wast een duertijt van coren int lant van Ysrahel, sodat daer groten honger was. Doe was daer een man van Bethleem; die versette sijn lant ende toech mit sinen wive ende mit sinen kinder int lant van Moab onder die Moabyten. Die man hietede Elymelech, sijn wijf hietede Noeymy, ende hadden 2 sonen. Die een soen hiete Maalon, die ander soen hiete Celyon ende si waren van Effrayms geslacht. Ende si bleven wonende onder die Moabiten. Ende aldaer starf Elymelech, Noeymys man.

Ende doe namen haer kinder wiven van die Moabiten. Dat een wijf hiet Orpha. Ende dat ander wijf hiete Ruth. Ende Noeymy bleef daer wonende 10 jaer lanc. Ende doe storven beide haer kinder, als Maalon ende Celyon. Ende doe Noeymy haer man ende haer kinder doot waren, doe woude si weder thuys trecken tot Bethleem, want si verhoerde dat daer guettijt van coren waer in Ysrahel. Ende doe scicte si haer dinc ende reysde

[fol. 106rb]

thuyswaert. Ende doe wouden haer snaren mit haer reysen.

Ende doe seide Noeymy tot haer snaeren: "Gaet weder in uwer moeder huys. God sel uwer ontfermen ende scicken u mannen toe daer gi mit rusten mede selt leven." Doe begonden si beide te screyen ende seiden: si wouden mit haer reysen in haer lant. Doe seide Noeymy: "Mijn lieve dochteren, keert weder thuuswaert. Waerom wil gi mit mi trecken? Ic en heb niet meer kinder. Ende ic en draech geen kint, dat gi enige hoep moecht hebben man te nemen van minen kinderen. Daerom, gaet thuuswaert, want ic bin altehants out ende ic en hebbe genen man. Al waert dat ic te nacht een kint ontfinge ende soud gi daerna beiden dat dat kint opwiesch, so sout gi out ende onvruchtbaer wesen. Daerom, mijn lieve kinderen, keert weder, want uwen druc beswaert my." Ende doe begonden si te screyen. Ende Orpha custe haer sweger ende ginc weder thuyswaert. Doe seide Noeymy tot Ruth: "Ju nychte die gaet thuuswaert tot haren volc. Gaet henen mit haer." Doe seide Ruth: "Ic en wil niet van u sceiden. Waer gi trect, daer trec ic mit u. Ende waer gi woent,

[fol. 106va]

daer sel ic mit u wonen. Ju volc sel mijn volc wesen. Ende u God sel mijn God wesen. Ende in wat lant dat gi sterft, daer sel ic sterven. Ende ic en sel niet van u sceiden, eer ons die doot sceit."

Doe Noeymy sach dat Ruth niet van haer sceiden en woude, doe togen si tesamen ende quamen in Bethleem. Ende doe quamen die vrouwen tot haer ende seiden: "Is dit niet Noeymy?" Doe andwoerde si ende seide: "En wilt mi niet Noeymy hieten, want dat is `scoen'. Mer noemt my Amara - dat is `bitter' -, want die almachtige God heeft my vervolt mit voel bitterheit, want ic ghinc van henen mit man ende mit kinderen. Ende nu coem ic ydel weder." Doe bleef Noeymy wonende in Bethleem mit Ruth, haren snaer. Ende het was in die tijt dat men die gerst maeyde.