Het Overzicht. Collection Complète 1921-1925

Irrequies

I

Hoog in lichte lach van wispelwind,
hoog in lichte lach
flapperviert de zegevlag,
de vrijheidsvlag azuurgetint
op d'hoge vesting weer.
Hoog in lichte laaië lach,
hoog in 't blauwe hemelmeer!

Alpinist!...
Mijn jeugd en kent het paaiën niet
van brede horizonnen.
Meer liefde ik mijn vrijheid
dan de rust van stille winterkamers,
waar 't sprakeloos gezin
geschaard zit om de haard
en niet-begrijpend staart
in Loke's wilde vlam-epiek.
Meer liefde ik mijn alpenstok
dan 't ongestoord verhaal
der vreedzaam' binnenklok.
- O, ruk 'n arend al de veren uit,
aleer hij z' in 'n kooi te breken stuit!

Alpinist!...
Het leven is de wrede imperator
die voor z'n nooit voldane vraatlust
mijn sterke jeugd uitbuiten wil;
of d'onverbiddelike tollenaar
die volle prijs eist voor mijn vrijheid.
Maar, wat hij ook vermag, ik staar
mijn vijand recht in 't oog;
daar 't mij 'n waarheid is:
- in 't dreigendste gevaar
van afgronden, lawienen,
doorheen de zwartste wanhoopsnachten,
wanneer de wilde-dieren-schaar
op rooftocht gaat -
er was 'n sterre die me liefhad...

Nu heb ik op mijn kniepees
't Siegfried-zwaard gebroken,
waarmee 'k door duisternissen brak,
opdat het nooit mijn zonnegod bestoke.
Want dit is wel de hoogste vreugd,
- wanneer men veel gestreden heeft,
wanneer men veel doorleden heeft,
door slijk en mist gebaggerd heeft -
dat hoog, in lichte laaië lach,
weer flapperviert de zegevlag!

April 1921.
M. SEUPHOR.