Poëziekrant. Jaargang 3

Voor haar die nog worden moet

1

Ik lees de oude dichters
ze benoemden hun geliefden
ze kerfden in taalschors hun zoete namen.

Dit is mijn gave
ook mijn opgave:

al wat schoon en goed is
in haar ontdekken
als een ontdekkingsreiziger
haar land in kaart brengen.

2

Dag-in, dag-uit samenleven
in kleine dingen elkander vinden
om elkaar te verliezen in de dood.

Dit is de roos op de mestvaalt
het braille voor de blinde
de rolstoel voor de kreupele.

De rest is opvulling.

Zelfs poëzie is een bate
die men best kan laten
als men speculeert op winst
niet op verlies

ROGER DEVRIENDT