Princesse Liet-boec

Hecuba, claecht over die doot van haer dochter Polexena [vertaling][editie]

Op de stem: dame d'honneur

Och dochter soet //
leght ghy nu hier verslaghen
Het herte moet /
Bersten ick kant niet verdraghen /
Ghy waert myn troost
Ende myn leste vreucht /
O crancke propoost
Ick sterf van ongheneucht

O swaer verdriet /
Wat comt my nu te vooren
Wat mijn gheschiet /
Mijn man heb ick verloren /
Mijn soonen al
zijn berooft van haer lijf /
Int aertse dal /
noyt gheen bedruckter wijf.

Die lesten hoop //
waert ghy dochter verheven
Fortuynes loop /
Heeft u ghenomen het leven /
Achilles wreet /
Die doet my dese pijn /
dat ick dus leet /
Van myn kinders moet zijn.

Had ick u toch /
Alleen moghen behouwen:
Soo sou my noch /
Eenighe troost verdouwen /
Maer ghy syt doot
En leght hier in u bloet /
U wonden root /
Ick nu ter tijt sien moet.

U Coninckrijck
Mach u nu al niet baten /
Seght toch wat lijck /
Salmen u achter laten?
Van goude schoon /
Seer costelijck verciert
Marbor ydoon /
Oock seer wel ghemaniert.

Wat wil ick veel /
Hier af nu gaen vermanen?
O dochter eel /
Anders niet dan myn tranen
Sal u graf zijn /
En myn bedroefde hart /
Dat sal seer fijn
U begraven vol smert.

O Prince Godt /
Hoe gaet ghy my dus beproeven
Allemans spot
Ick mach my wel bedroeven /
Ist u begheert /
so haelt my uyt dees druck /
Soo declineert /
alle myn ongheluck.