De fragmenten van De tweede Rose (1958)

meer over deze tekst

De fragmenten van De tweede Rose

(1958)–anoniem Rose, Die

Vorige Volgende



[p. 106]
Fragment Bl 1 + Ende daer na doe dese bede1 Ende bidt hare orlof op omoet Dattu sonder euelmoet Moges hare ontdecken watti deert 5 Ende wat diin herte ane hare begeert Alstu so vele dan heues gedaen6 Dattu den orlof heues ontfaen8 Saltu beghinnen dese tale Ghesinnelike dat radic wale9 10 ^eE dele ioncfrouwe ende scone ^eE Dor god van den hogen trone Hebt mijns genade ende geeft mi raet Jc sal v seggen minen staet Jc minne v edele joncfrouwe 15 Bede op houescheit ende op trouwe15 Bouen allen creaturen16-7 So vtermaten in can duren Ende hebbe gedaen van ane dien dach Dat ic v eerst met ogen sach 20 Ende wille minnen vort meer an20 Den tiit dat mi god sleuens Jan Sonder enegen losen waen Joncfrouwe dat heeft mi gedaen Vwe grote scoenheit uwe houeshede24 25 Vwe goet gelaet v wetenthede25
[p. 107]
Ende bouen al v volmaecte ioget26 Die grote cuusheit ende die doget Die ic altoes ane v vernam Jn allen steden daer ic quam 30 Daer ic v horde ofte sach Dat ics v noit dede gewach Sonder nv ioncfrouwe vri33 Sonder tuiuel dat quam bedi34 Dat ic vreesde ende dochte 35 Dat ic v verbelgen mochte Dat mi ware te moede swaer36 Ic segge oec wel ouer waer37 Dat ics noit ne hadde gewagen38 Maer dat ict langer ne mochte dragen 40 Dat sware gepeins ioncfrouwe dat ic + Dor v gedregen hebbe ene stic41 Ende sal dragen toter doet Mine helpe god die mi geboet43 Ende ghi sconc bi uwen rade44 44-45 45 Ghenade noch biddic genade Ende uwen troest wildine mi geuen Want sonder v magic niet leuen Niet meer dan die visch mach Sonder water enegen dach 50 Dit ne seggic niet bedi50 Inne weet wel dat ghi bouen mi
[p. 108]
Sijt so sere in uwer scoenheiden52-3 In omoeden ende in edelheiden Dat ic vwes onwerdich ware 55 Dies leuic in groten vare55 Ne ware die minne altoes waect56 Ende menegen bloeden coene maect Ende meer den nedren hoge doet minnen Dede mi die coenheit beginnen 60 Ane v te kerne mijn gedochte60-61-65 Ende dat ic minne ane v sochte Vp die hope van uwer genaden Ay ioncfrouwe nv siit beraden63 Dor god ende dor uwes selfs doget64-65 65 Hoe ghi mi tlijf behouden moget Want ic hebs te doene wale Die grote pine die sware quale67 Soete lief die mi ane ghinc68 Doe mi v edele minne vinc 70 Ne mochtic v vertellen niet70 Mine droeue herte die so ontsiet Dat mire hope een blijf sal wesen Die grote vrese lief van desen Heeft mi brocht in sulken toren 75 Dat ic algader hebbe verloren75-7 Rusten slapen eten drinken Dats mi te swaer dat mach mi dinken Wildi mi ter noet begeuen Dor uwen wille ben ic bleuen 80 Sonder bliscap ende delijt
[p. 109]
+ a Ende sal wesen toter tijt Dat ghijt mi seluen betren wilt Als ic hope dat ghi noch selt Anders ware mi sware gesciet 85 Nu merct joncfrouwe ende besiet Ende sijt sculdech hoe soet gaet86 Hier toe te hebne goeden raet Want ic ben in sulken vare Dat seggic v al openbare89 90 Waeric coninc van vrankerike Ende van almaengen dies gelike Jc soude v maken coninginne Vor alle vrouwen die ic kinne Jc bidde v volmaecte rene 95 Mine mach genoghen el ne gene Sonder ghi daert al ane staet96-101 Mijn sin mijn troest mijn toeuerlaet97-8 Mine doet ende mijn lange leuen Bedi ic hebbe v op gegeuen 100 Herte ende sin quite ende vri100 Nv doet al v gheuoech met mi101 Jc ben v eigen ende v leen102 Ghijt mijn bliscap ende mijn ween103 Ghi mocht mi lichten ende verswaren104 105 Ghi sijt die sonne die verclaren Mach mire herten deemsterheit106
[p. 110]
Ghi siit die salue oec godweit107 107-110 Ende die vraie medicine Die sachten mach al mine pine 110 Ende weder geuen al mine gesonde Bi troeste van uwen soeten monde Daer sonder mach ic niet genesen112 No blide op erterike wesen ^hH jer omme ben ic tote v comen 115 ^hH Te clagene als ghi hebt vernomen Tfernoy dat mi int herte swert116 Als die uwe minne gert Ende uwen troest op recht omoet Also die hert dat water doet 120 Als hi verwaermt es ende moede + Ende bidde v des joncfrouwe goede Ghenadelike op rechte trouwe122 Dat v ontfarme mijn rouwe123 Ende ghi mi doet in uwer minnen 125 Ende doet mi sniemen dit bekinnen125 Dor uwe grote houeschede Jc biede v goet lief. lijf ende lede127 Tuwen dienste ende tuwer ere Ende waer dat ic mi bekere 130 Willic v wesen onderdaen Joncfrouwe wildi dit ontfaen131 Ende ghi mi uwer minnen iont Ende ghi mi dit wilt maken cont Dat ghi gestade blijft in dien 135 Sone mochte mi lieuer niet gescien
[p. 111]
So es versacht al mijn verdriet Ende wildi mi oec minnen niet Sone mach mi helpen man noch wijf138 No al dat heuet ter werelt lijf 140 No huus no stat no lant no haue No lant no goet dat men mi gaue141 Jnne bliue doet wel haestelike Want bi gode van hemelrike143 Jn wil van el ne gere minnen144 145 Nv no nemmermeer gewinnen Genochte ruste ioie no spel Dat seggic v te voren wel147 ⁿH V hebbic di hier doen bekinnen ⁿH Hoe du die tale sout beginnen 150 Nv doe aldus het sal di vromen Maer alst te scedene dan es comen Ende du die scone heues gelaten152 Di sal mescomen vtermaten Heefstu vergeten enich wort 155 Du salt int herte siin testort Ne mach di dan daer niet geuallen Om der valscher wrogers callen Mac dinen keer ende dinen ganc158 Ouer ende ouer lanc159 160 Vor die dore daer si in es160	+ r^o a 1 Ende: En heeft gestaan op een afgesneden hoek. 6 verg. Bj 41. 8 verg. Ab 1, 217-8. 9 dat radic wale: verg. Al 682 en 739; ook Bj 14. 15 verg. voor de constructie bv. Ab 1, 4; 228; 280 en Al 172; 214; 381; 541; ook Ab 2, 31: houeschelike vp rechte trouwe. 16-7 verg. Ab 2, 9-10; duren, 1. geduren?; verg. ook nog Bj 124. 20 vort: eerste letter onleesbaar. 24 vgg. verg. bv. Ab 1, 159 vgg.; Ab 2, 85-6; Ab 2, 169 vgg.; deze regels zijn mogelijk nagevolgd in Vad. Mus. 1, 367, r. 9-10. 25 wetenthede, ‘heusheid’; verg. Bu 2, 107. 26 Ende: alleen de eerste letter is leesbaar. 33 Sonder tuiuel: verg. bv. Al 189; 534; 540; 8o6; Bl 2, 19. 34 dochte: verg. Bl 2, 197. 36 swaer: verg. bv. Ab 2, 229; Al 864. 37 verg. Ab 1, 114. 38 ‘dat ik er nooit over zou hebben gesproken, ware het niet, dat...’; verg. nog Bl 2, 236. + r^o b 41 stic: verg. Al 868; Bl 2, 217. 43 verg. Ab 1, 150 en Bl 2, 130. 44 sconc, 1. scone? verg. r. 10; Van den Bergh wil sconet lezen. 44-45 verg. Al 907-8. 50 verg. Al 34 en 548. 52-3 verg. 24 vgg. en de daarbij aangehaalde plaatsen. 55 verg. Ab 1, 64. 56 altoes, 1. die altoes. 60-61-65 de gecursiveerde letters zijn onleesbaar. 63 verg. Bl 3, 294. 64-65 verg. Ab 1, 199-200. 67 verg. voor dergelijke synoniemenparen bv. Ab 1, 62; 166; 203; Bj 5; 143. 68 lief: Van den Bergh leest ten onrechte liif. 70 verg. Bl 2, 185. 75-7 verg. Bj 62-4. + v^o 86 hoe soet gaet: verg. Bj 142. 89 verg. Al 939; Bj 122; Ab 1, 114; 116; enz. 96-101 verg. Vad. Mus. 1, 388-9, r. 63-70; mogelijk een navolging van deze passage; verg. ook r. 127 met a.w. r. 69; r. 93 met a.w. r. 8; r. 19 met a.w. r. 9; enz. 97-8 verg. Floris ende Blancefloer 3073-4. 100 verg. Ab 2, 182; Bj 93. 101 verg. Ab 1, 23; Al 913. 102 verg. Ab 1, 84-5; Ab 2, 177; Al 912; Bl 3, 316. 103 Ghijt, 1. Ghi sijt (Van den Bergh). 104 verswaren: verg. Al 13. 106 de gecursiveerde letters zijn niet duidelijk. 107 godweit: verg. Al 843; Bl 3, 202; 306. 107-110 verg. Ab 2, 289-93. 112 genesen: verg. Ab 1, 137; Bj 106. 116 swert, ‘pijn doet’. + v^o b 122 verg. Ab 2, 31. 123 ontfarme: Van den Bergh leest ten onrechte ontferme; verg. Al 970. 125 verg. Bj 53. 127 de interpunctie moet zijn: Jc biede v, goet lief, lijf ende lede; de punt achter lief staat in het hs. 131 voor ontfaen is in het hs. het woord verstaen doorgestreept. 138 vgg. verg. Ab 1, 143 vgg.; Ab 2, 289-90. 141 lant, 1. gelt? 143 verg. Al 182 en 848. 144 vgg. verg. Ab 1, 197-8; Ab 2, 91 vgg.; Bj 111-2. 147 verg. de aantekening bij 89. 152 die scone: verg. Bj 34; 80; Al 869; Bl 3, 100. 158 zie Mnl. W. 3, 1262 (nog één andere plaats) en verg. Al 48. 159 Ouer ende, 1. Ouer breet ende (Mnl. W. 5, 2064). 160 verg. Bj 43.

Vorige Volgende