De fragmenten van De tweede Rose (1958)

meer over deze tekst

De fragmenten van De tweede Rose

(1958)–anoniem Rose, Die

Vorige Volgende



[p. 112]
Fragment Bj + ........groete droefheit mijn1-3 Ic hebbe ouerlanc ghesijn In dit bedde daer ic ne mach3-4 Rustt hebben nacht noch dach4 5 ^mM et sulken rouwe met sulker clage ^mM et Saltu den nacht al toten dage Ouer liden dat seggic die Kendic der minnen sede nie Maer oftu danne ne moges niet 10 Langer liggen in dit verdriet Du salt op staen ende di gereden Cousen scoyen ende cleeden12 Eeer du sies die dageraet13 Ende gaen henen dats mijn raet 15 Stillekine alst ware een dief Ten huus wert daer du heues een lief Als du daer voren comen best So saltu sien oest ende west Of di niemen heuet gesien19-25 20 Ende siestu niet ganc vort mettien Tote du comns ter achter dore Daer saltu stille bliuen vore Of di oec pinet ende doet wee Regen hagle went ende snee24
[p. 113]
25 Vant tasten of si es besloten Sonder horten ende sonder stoten26 Vintstuse besloten so saltu gaen Ter vorder dore daer saltu staen Ende horken of si alle slapen 30 Here vrouwen ende knapen Slaepen si ende duse hors in wake Die di doet leuen met ongemake Maecke dine clage vor die dore So lude dat die scone hore 35 Ane dijn suchten ende ane dijn carmen Dattu niene macht geharmen No gerusten dor haren wille Die di torment lude ende stille Hare sal ontfarmen diere smerten 40 Si en si alte hart van herten + Alstu dan aldus heues gedaen Soutu thuus wert keren saen Maer cusse die porte daer si es inne Eer du gaes dor hare minne 45 Ende emmer wacht hoe soet gescie Datti noch man noch wijf ne sie Daer bi nachte gaen noch keren Oftu wilt wachten haerre eren Dustaen keren dustaen gaen 50 Dustaen waken spreken staen Sal di doen margin dijn vel51 Onder diin cleet dat wetic wel Dit saltu sniemen wel bekinnen Want die forche van der minnen 55 Ne laet ne genen minre fijn Vet of wel geuarwet sijn Dese geliken niet den gone Die valscer minnen sijn gewone
[p. 114]
Ende ommegaen met haren liegene 60 Om die vrouwen te bedriegene60 Met haren valscen buseloren61 Ende seggen hem dat si verloren62 Hebben eten ende drinken Doer hare minne daer si omme dinken64 65 Nochtan sie ic dat si siin Vetter dan gemeste swijn ^vV oert soutu wesen goedertiere ^vV Jegen diins selfs cameriere68 Coep hare cleeder ofte scoen 70 Of ander scoenheit na hare doen So dat si bidde dine lieue Dat si di in hare herte brieue72 Ende segge dat si di heeft vonden73 Goet ende houesche te meneger stonden74 75 Dijn lief ende alle diese minnen Ende die hare heimelichede kinnen Saltu vordren in elke stede Ende doen hem ere ende werdichede Daer machti vordeel groet af comen 80 Als die scone heeft vernomen80 + Vter gheburten wat soes ghesciet Ne saltu di verueren niet82 Want die van vor ogen es
[p. 115]
Es teer vergheten des siit ghewes 85 Nameliken van den vrouwen Dies mach elc die waerheit scouwen Want si wandel sijn van sinne Ende ongestade ane die minne Heefstu noetsake so groet 90 Dattu moets varen dor die noet Van dinen liue in vremden lande Laet hare bliuen tenen pande Herte ende sin ende dine trouwe Dattu hare wesen sout getrouwe 95 Ende pinen omme weder keren saen Als dine besichede es gedaen Als du dan weder comen best Ganc te hare dat dinct mi best Of eer du leges of eer du sits99 100 Of eer du drincs of eer du ...... s100 So laet oftu waers vererret101 Dattu so lange heues gemerret Ende soec ontsculdenesse dats mijn raet103 Ende daer na vrach om haren staet104 105 Ende ontdec oec hare den dinen
[p. 116]
Ende dan genes vander pinen106 Daer du om hare heues gesiin Nv heefstu die gebode mijn Van minen monde hier gehort 110 Nv vandse di te houden vort Oftu wilt van diere minnen Bliscap ofte goet ghewinnen ^aA ls ic van der minnen gode ^aA Hadde gehort al sine gebode 115 Jc seide here nv maect mi wijs Of ghijt gebiet in welker wijs Enich minre gedogen mach Sulke pine nacht ende dach Ende also menegen arbeit 120 Als ghi mi hier hebt geseit + Want mi wondert vtermaten Dat seggic v bi caritaten122 Hoe enege herte waerse hart van stale Mach geduren in sulker quale 125 Jn sulc torment in sulker hellen Alsic v mi doe horen tellen ^dD er minnen god andworde mi ^dD Ende seide vrient dat secgic di Hen mach niemen hebben goet 130 Hine besurt dies benic vroet Besurde dinc men sere mint Dan die men lichtelike gewint Dus eest van desen namelike Hen es pine diere gelike134 135 Minres pine want niet mee Dat men osen mach die zee136 Dat si droge soude bliuen Sone mochtmen tellen no bescriuen
[p. 117]
Alt fernoy dat si gedogen 140 Die om getrouwe minne pogen Sonder enich loes baraet141 Nochtan leefsi hoe soet gaet Jn deser pine in deser noet Die naturlic es so men seget144 145 Een mensche die inden carker leget Onder die worme in dien stanc Sonder aet ende sonder dranc Hen ware allene dat men hem geeft Water ende broet daer hi bi leeft 150 Also men den geuangenen pliet Hine sterft om die pine niet151 Want hi hoept dat hi noch sal Verwinnen al siin ongeual Ende hi int ende sal ontgaen 155 Dus eest mettien die legt geuaen Jn den kerker vander minnen Hi hoept dat hi noch sal gewinnen Int ende bliscap vor die noet Dus weert die hope van hem die doet 160 Die hem geeft troest ende coenheit mede	+ r^o a 1-3 hier is een hoek van het perkament af, zodat de aanvulling een zaak van gissing is. 3-4 verg. een mogelijke echo van deze regels in Vad. Mus. 1, 387, r. 15-6. 4 Rustt, 1. Ruste (door De Vries stilzwijgend verbeterd). 12 de verbinding cousen, scoyen ende cleeden komt eenmaal in het Mnl. W. voor (i.v. cousen ww.); daarin wordt (hem) cousen verklaard als ‘zijn broek aandoen’; de bet. ‘zijn kousen aantrekken’ lijkt mij in dit verband echter even goed mogelijk, zo niet waarschijnlijker. 13 Eeer, 1. Eer (door De Vries stilzwijgend verbeterd). 19-25 er ontbreekt hier weer een stuk van het perkament, zodat de aanvullingen niets dan gissingen kunnen zijn. 24 went: de eerste letter is niet geheel zeker, maar er is wel een spoor, dat de tweede helft van een w kan zijn. 26 voor de gegeven reconstructie pleiten niet alleen rijm en idioom, maar de aanwezige lettersporen passen er ook goed in. + r^o b 51 margin, 1. magren (in het hs. staat naast de regel een kruisje om de fout aan te wijzen). 60 bedriegene: het woord staat in het hs. achter een doorgestreept briegene. 61 buseloren, ‘beuzelpraatjes’; niet in Mnl. W., maar zie Ts 7, 287. 62 hem: De Vries heeft dan gelezen. 64 minne: de laatste letter is zeker een e, daarvoor staat een onduidelijke reeks pootjes; ook bij De Vries. dinken: bij De Vries slinken. 68 selfs, 1. liefs (in het hs. staat naast de regel een kruisje). 72 in hare herte brieue (‘schrijve’): blijkbaar een Vlaamse uitdrukking, waarvan het Mnl. W. twee andere plaatsen geeft, uit Wrake en Jan Praet. 73 si: nl. de kamenier. 74 houesche, 1. houesch (De Vries). 80 Als, 1. Alst (De Vries). + v^o a 82 Ne: bij De Vries en. verueren, ‘verwijderen’. 99 Of, 1. Ende. sits: aldus op grond van de aanwezige lettersporen; De Vries heeft ets willen lezen, maar dat lijkt mij eerder het oorspronkelijke rijmwoord van de volgende regel te zijn geweest; sits zal, als de lezing juist is, door de afschrijver wel in de plaats van een oorspronkelijk sets zijn gesteld. 100 de lettersporen aan het eind van de regel laten m.i. geen reconstructie van ets toe; aan de s schijnt eerder een a vooraf te gaan en daarvoor heeft wellicht een w gestaan; men kan dus denken aan di dwas (‘voor je drinkt of voor je je handen wast’); dit zou kunnen rijmen op een (du) staes in r. 99; naast de regel echter staat een kruisje (evenals naast 51en 68) en dat kan er op wijzen dat het rijm van 99 op 100 niet in orde is geweest. 101 oftu: bij De Vries of du. 103 De Vries las Ende soe... sculdenesse dan, Verdam heeft dit in Mnl. W. 5, 1219 aangevuld tot ende soect on (ont?) sculdenesse dan; de letter achter soe lijkt mij een c of een t; het slot is aangevuld naar Al 690 (verg. ook Bj 13); de s van dats mist het bovenste gedeelte. 104 het laatste woord, waarvan de eerste letter door De Vries als s werd gelezen, heeft zeker uit niet meer dan 5 letters bestaan; verg. ook Bl 1, 13. 106 genes: bij De Vries gena. vander: bij De Vries dander. + v^o b 122 caritaten: aanvulling naar De Vries; verg. Al 458. 134 diere gelike, ‘die er lijkt op’. 136 Dat, 1. Dan (De Vries). 141 baraet: van de r is ook nog een spoor te zien; verg. Al 292 en Vad. .Mus. 1, 386, r. 81. 144 hiervoor ontbreekt een regel, waarvan het rijmwoord wel doet geweest zal zijn. Die: in de lettersporen schijnt wel een e te zitten. 151 om: het woord is wel zeker, al is het eerste pootje van de m niet meer te zien.

Vorige Volgende