De fragmenten van De tweede Rose (1958)

meer over deze tekst

De fragmenten van De tweede Rose

(1958)–anoniem Rose, Die

Vorige Volgende



[p. 120]
Fragment Bu 2+ +......... ......... ......... ......... ......... ............ in gere manieren23 Maer si hem iegen v verfieren24-36 25 Ende v verraden ende verspreken25 Ende oec veriagen ende versteken26 Nochtan verdraget v vriendelike Ende gaet van hem wel houeschelike Ende laetse bliuen in den moet 30 .Ij. dage of viere dat dunct mi goet Ende of die euelmoet gesochte31 So gebaert ofs v niene rochte Hare vrienscap no min no mere Dat sal v vordren harde sere 35 Want dorpre herten sijn so geheut35 So meer dat men hem bidt of vlent36 +......... ......... ......... ......... ......... ......... ......... ......... ......... ......... Eenstrekelike niet vorwert gaen64 65 Want hi heuet menegen wederspoet Nv goet gelaet nv euelmoet Bedi moet hi menegen winc67 Vanden soeken dats ware dinc
[p. 121]
Als nv volgen als nv vlien 70 Sal hem van minnen goet gescien Dus orcont mi dat herte miin Als dan .iii. dage dan leden sijn72 Ende ghi waent of cont gheweten Dat gesacht es ende geseten74 75 Die euelmoet der drie portiere Gaet weder totem also sciere +......... ......... ......... ......... ......... ......... ......... ......... ......... ......... Als men hare minne te voren leget104 105 Ende peinst te hant in haren moet Ja wete god noch benic goet Wetende lieuelic ende scone107 Sidemeer dat sulke persone Mi pinen minne te voren te leggene 110 So hoe dat metten ontseggene Of metten orloue henen ga Jc weet dat wel alsict versta Dat sine te bet met herten ian Dien versoekere / geualt hem dan114 115 Dat minne wel ontfaet ende goet115 So heeft hi dan daer hi na stoet116 +......... ......... ......... ......... ......... ......... ......... ......... ......... ......... Die wale wachten niene can143 Haren moet want nochtan 145 Sine sijn nemmer so ouermodech
[p. 122]
Maer wildi bidden nerenstelike146 homoedech; verg. voor de constructie van de zin Ab 1, 131-6 en Al 806-815. Ghine sult ontfaen sijn sekerlike En ghine sult vinden ane hem genade148 Maer wildi doen bi minen rade 150 Ghine sult bidden nemmer wort Ghine leedt die sake ten ende vort Want si sijn some so gemoet152 Velsochtise ende ghi niet volstoet153 Jn uwe bede si souden hem 155 Beromen dies ic seker bem155 Ende met v hare sceren houden	+ De nummering van de regels gaat uit van de veronderstelling dat dit fragment het derde kwart van een blad is (zie de inleiding, blz. 31). + r^o a 23 in gere manieren: alleen de onderste helft der letters bevindt zich op de strook, maar de lezing staat m.i. wel vast. 24-36 aanvullingen grotendeels naar Verwijs, maar regelmatig op 6 à 7 lettertekens gebracht; wezenlijk anders is alleen mijn aanvulling van 31-2, waar Verwijs heeft Ende hem en Ende u gebaert, wat m.i. geen goede zin oplevert. 25 hem verfieren, ‘een hoge borst opzetten; verg. Ab 2, 22; Verwijs heeft ten onrechte versieren, maar De Hoop Scheffer geeft al de juiste lezing. 26 versteken, ‘verstoten"; verg. Al 489. 31 ‘als de boosheid bedaart’; verg. r. 74. 35 geheut, ‘geaard’ (zie Ts. 74, 59); De Hoop Scheffer en Verwijs hebben ten onrechte gehent. 36 vlent, 1. vleut, ‘vleit’. + r^o b 64 Eenstrekelike, ‘in één streek, rechtstreeks’; geen andere plaatsen in Mnl. W. 67 winc, ‘behendigheid’ (Mnl. W. 9, 2153; verg. ook 8, 1235). 72 het tweede dan zal wel geschrapt moeten worden. 74 gesachten en gesitten betekenen beide ‘tot bedaren komen’ (verg. Mnl. W. i.v.). + v^o a 104 verg. voor de uitdrukking Bl 2, 192. 107 wetende, ‘welgemanierd, hoofs’ (Mnl. W. 9, 2394). 114 na versoekere staat in het hs. een leesteken. 115 minne, 1. menne (De Hoop Scheffer). goet, ‘in het bezit van goed stelt’. 116 daer hi na stoet: De Hoop Scheffer heeft ten onrechte daer hi naer stoet, Verwijs daer naer hi stoet. + v^o b 143 volgens De Hoop Scheffer; voor mij niet meer met zekerheid te lezen. 146 na 145 moet een regel ontbreken met rijm op -odech, bv. No so fier no so 148 En, 1. Ende. 152 gemoet, ‘gezind’ (verg. geheut in r. 35). 153 Velsochtise, 1. Versochtise (Verwijs). 155 Beromen: De Hoop Scheffer heeft ten onrechte Veromen gelezen; Verwijs verbetert dit (met Jonckbloet, Gesch. Mnl. Dichtk. 3, 338) tot Beromen, maar blijft Veromen voor de lezing van het hs. houden.

Vorige Volgende