Logo DBNL
Biblia, dat is: De gantsche H. Schrifture, vervattende alle de canonijcke Boecken des Ouden en des Nieuwen Testaments (Statenvertaling 1637) (2008)

Biblia, dat is: De gantsche H. Schrifture, vervattende alle de canonijcke Boecken des Ouden en des Nieuwen Testaments (Statenvertaling 1637)

(2008)–Anoniem Statenbijbel–rechtenstatus Auteursrechtelijk beschermd

Vorige Volgende

Het xxxiij. Capittel.

Mose segent de twaelf stammen Israëls voor sijnen doot, ende voorseyt wat elcken stam wedervaren sal.

1

DIt nu is de 1 segen, met welcken Mose, de 2 man Godts, de kinderen Israëls gesegent heeft: voor sijnen doot.

2

Hy seyde dan; 3 De HEERE is van Sinai gecomen, ende is haerlieden opgegaen van Seïr, hy is blinckende verschenen van ’t geberchte 4 Paran, ende is aengekomen met tien duysenden der 5 heyligen: tot sijne rechterhant was eene 6 vyerige wet aen 7 hen.

3

Immers bemint hy de 8 volcken, alle sijne heyligen zijn 9 in uwe hant: 10 sy sullen in ’t midden tusschen uwe voeten geset worden, een yeder sal 11 ontfangen van uwe woorden.

4

Mose heeft ons de wet geboden: eene 12 erffenisse van 13 Iacobs gemeynte.

5

Ende hy was 14 Coninck in 15 Ieschurun: als de hoofden des volcks sich vergaderen, met samen de stammen Israëls.

6

Dat Ruben leve, ende niet en sterve: ende dat sijne lieden 16 [van] getale zijn.

7

Ende 17 dit is van Iuda, dat 18 hy seyde; 19 Hoort, HEERE, de stemme van Iuda, ende 20 brengt hem weder tot sijn volck: 21 sijne handen moeten hem genoechsaem zijn, ende zijt ghy [hem] eene hulpe 22 tegen sijne vyanden.

8

Ende van Levi seyde hy; 23 Uwe Tummim ende uwe Urim zijn aen den man, uwen 24 gunstgenoot: dien ghy 25 versocht hebt in Massa, met welcken ghy getwist hebt aen de wateren van Meriba.

9

26 Die tot sijnen vader, ende tot sijne moeder seyde; Ick 27 sie hem niet, ende die sijne broederen niet en kende, ende sijne sonen niet en 28 achtede: want sy onderhielden u woort, ende bewaerden u verbont.

10

Sy sullen Iacob uwe rechten leeren, ende Israël uwe wet: 29 sy sullen reuckwerck voor uwen 30 nes e leggen, ende dat gantsch 31 verteert sal worden, op uwen 32 altaer.

11

Segent, HEERE, sijn 33 vermogen, ende laet u het werck sijner handen welbevallen: 34 verslaet de lendenen der gener, die tegens hem opstaen, ende hem haten, 35 dat sy niet weder op staen.

12

Ende van Benjamin seyde hy; De 36 beminde des HEEREN, hy sal seker 37 by hem woonen: hy sal hem den gantschen dach 38 overdecken, ende 39 tusschen sijne schouderen sal hy woonen.

13

Ende van Ioseph seyde hy; a Sijn lant zy gesegent van den HEERE, van het 40 uytnemenste des Hemels, van den dauw, ende van de 41 diepte, die beneden is liggende:

14

Ende vande 42 uytnemenste inkomsten der Sonne, ende van de uytnemenste voortsettinge der 43 Mane.

15

Ende van’t 44 voorneemste der 45 oude bergen, ende van het uytnemenste der eeuwiger heuvelen:

16

Ende van het uytnemenste der aerde, ende harer volheyt, 46 ende [van] de goetgunsticheyt des genen, 47 die in ’t braem-bosch woonde: kome [de segeninge] op het hooft 48 Iosephs, ende op den schedel des b 49 afgesonderden van sijne broederen.

17

Hy heeft de heerlickheyt des 50 eerstgeborenen sijnes osses, ende sijne hoornen zijn hoornen des 51 eenhoorns; met de selve sal hy de volcken te samen stooten tot aen de eynden 52 des lants: 53 Dese nu zijn de tienduysenden van 54 Ephraim, ende dese zijn de duysenden van Manasse.

18

Ende van Zebulon seyde hy; Verheucht u, Zebulon, over uwen 55 uyttocht: ende Issaschar, over uwe 56 hutten.

19

57 Sy sullen de volcken tot den berch roepen; daer sullen sy offerhanden 58 der gerechticheyt offeren: want sy sullen den 59 overvloet der zeen suygen, ende de 60 bedeckte verborgene dingen des 61 zants.

20

Ende van Gad seyde hy: 62 Gesegent zy, 63 die Gad ruymte maeckt: hy woont als een 64 oude leeuw, ende verscheurt den arm, ja oock den schedel.

21

Ende 65 hy heeft sich van ’t eerste voorsien; om dat hy aldaer [in] het deel des wet-gevers bedeckt was: daerom quam hy met de hoofden des volcx, hy verrichtte de gerechticheyt des HEEREN, ende sijne gerichten met Israël.

22

Ende van Dan seyde hy, Dan is een jonge 66 Leeuw: hy sal [als] uyt 67 Basan voortspringen.

23

Ende van Naphtali seyde hy; ô Naphtali, zijt versadicht van de 68 goetgunsticheyt, ende vol van den segen des HEEREN: besitt erflick het 69 Westen, ende het Suyden.

24

Ende van Aser seyde hy; Aser zy gesegent 70 met sonen: hy zy sijnen broederen aengenaem, ende 71 doppe sijnen voet in olye.

25

72 Yser ende koper sal 73 [onder] uwe schoe zijn: ende uwe 74 sterckte gelijck uwe dagen.

26

75 Niemant isser gelijck Godt, ô Ieschurun: die 76 op den hemel vaert tot uwe hulpe, ende 77 met sijne hoocheyt op de 78 bovenste wolcken.

27

79 De eeuwige Godt zy u 80 eene wooninge; ende van onder, 81 eeuwige armen: ende hy verdrijve den vyant voor u aengesichte, ende segge; Verdelgt.

28

c Israël dan sal seker alleen woonen, [ende] 82 Iacobs ooge sal zijn op een lant van koorn, ende most: ja sijn Hemel sal van dauwe druypen.

29

Wel-gelucksalich zijt ghy, ô Israel! wie is u gelijck? ghy zijt een volck verlost door den HEERE, 83 den schilt uwer hulpe, ende die een 84 sweert is uwer hoocheyt: daerom sullen sich uwe vyanden u 85 geveynsdelick onderwerpen, ende ghy sult op 86 hare hoochten treden.


Vorige Volgende