Biblia, dat is: De gantsche H. Schrifture, vervattende alle de canonijcke Boecken des Ouden en des Nieuwen Testaments (Statenvertaling 1637)

Het vj. Capittel.

De HEERE geeft Iosua de stadt van Iericho in sijne hant, vers 1, etc. doch eerst doet hy de krijchs-lieden, als oock de Arke ende seven Priesters, seven dagen lanck rontom de stadt gaen, 2. op den sevenden dach wort de stadt ingenomen, de muer invallende, 20. De Israëliten vallen van alle kanten daer in, ende sy vernielen met den sweerde beyde menschen en vee, 21. Doch sy verschoonen Rachab, met alles dat sy heeft, 22. De stadt, ende al wat daer in is, wort verbrant, uytgesondert het gout, silver, koper ende yseren vaten, 24. Iosua vervloeckt dien man, die Iericho soude herbouwen, 26. Godt is met Iosua, 26.

1

IEricho nu sloot [de poorten] toe, ende was gesloten, ¹ voor het aengesichte der kinderen Israëls, daer en ginck niemant uyt, noch daer en ginck niemant in.

1 T.w. uyt vreese van de kinderen Israëls.

2

Doe seyde ² de HEERE tot Iosua, Siet ick hebbe Iericho met haren Koninck [ende] strijtbare helden in uwe hant gegeven.

2 Bov. 5.13. wort hy een man genoemt.

3

Ghy dan alle die krijchslieden zijt, sult rontomme de stadt gaen, de stadt omringende eenmael: alsoo sult ghy doen ses dagen lanck.

4

Ende seven Priesters sullen seven ³ ramsbasuynen dragen voor de Arke, ende ghylieden sult op den sevensten dach de stadt sevenmael ommegaen: ende de Priesters sullen met de basuynen blasen.

3 D. Basuynen van Rams-hoornen gemaeckt.

5

Ende ’t sal geschieden, alsmen langsaem met den ramshoorn blaest, als ghylieden het geluyt der basuyne hoort, so sal al het volck juychen met een groot gejuych, dan sal de ⁴ stadtmuer ⁵ onder sich vallen, ende ’t volck salder inklimmen, een yegelick tegen over hem.

4 Verst. dit van een deel des muers: ware de heele muer gevallen, so moste oock Rachabs huys gevallen zijn, want het stont op den muer, bov. cap. 2. vers 15.

5 Hebr. aen sijne plaetse.

6

Doe riep Iosua de sone Nun, de Priesters, ende seyde tot hen, Draegt de Arke des verbonts: ende dat seven Priesters seven rams-basuynen dragen, voor de Arke des HEEREN.

7

Ende tot den volcke seyde hy, Treckt door, ende gaet rontom dese stadt: ende wie ⁶ toegerust is, die gae door voor de Arke des HEEREN.

6 D. gewapent.

8

Ende ’t geschiedde, gelijck Iosua tot den volcke gesproken hadde, so gingen de seven Priesters, dragende seven ramsbasuynen ⁷ voor het aengesichte des HEEREN, sy trocken door ende bliesen met de basuynen: ende ⁸ de Arke des verbonts des HEEREN volgdese na.

7 Siet bov. de aent. op cap. 4. vers 13.

8 D. de Arke in de welcke lagen de twee tafelen, daer het verbondt op geschreven was.

9

Ende wie toe gerust was, ginck voor het aengesichte der Priesteren die de basuynen bliesen: ende de ⁹ achtertocht volgde de Arke na, terwijlen men ginck ende blies met de basuynen.

9 Siet Num. 10. op vers 25.

10

Iosua nu hadde ’t volck geboden, seggende: Ghy en sult niet juychen, ja ghy en sult uwe stemme niet laten hooren, ende geen woort salder uyt uwen monde uytgaen, tot op den dach, wanneer ick tot ulieden seggen sal, Iuycht, dan sult ghy juychen.

11

Ende hy dede de Arke des HEEREN rontom de stadt gaen, omringende [de selve] eenmael: doe quamen sy [weder] in het leger, ende vernachtten in het leger.

12

Daerna stont Iosua des morgens vroech op, ende de Priesters droegen de Arke des HEEREN.

13

Ende de seven Priesters dragende de seven ramsbasuynen voor de Arke des HEEREN, gingen voort, ende bliesen met de basuynen: ende de toegeruste gingen voor hare aengesichten, ende de achtertocht volgde de Arke des HEEREN na, terwijlen men ginck ende blies met de basuynen.

14

Also gingen sy eenmael rontom de stadt op den tweeden dach, ende sy keerden weder in het leger: alsoo deden sy ses dagen lanck.

15

Ende ’t geschiedde op den sevenden dach, dat sy haer vroech op maeckten, met het opgaen des dageraets, ende sy gingen rontom de stadt nae de selve wijse sevenmael: alleenlick op dien dach gingen sy sevenmael rontom de stadt.

16

Ende ’t geschiedde ten sevenden male als de Priesters met de basuynen bliesen: dat Iosua tot den volcke sprack, Iuycht, want de HEERE heeft u lieden de stadt gegeven.

17

¹⁰ Doch sal dese stadt den HEERE verbannen zijn, sy, ende al dat daer inne is: alleenlick sal de hoere Rachab levendich blijven, sy, ende alle die met haer in den huyse zijn, om dat sy de boden, die ¹¹ wy uytgesonden hadden, ¹² verborgen heeft.

10 Siet Deut. 2.34.

11 T.w. Ick, ende de Overste, sonder kennisse des volcx, bov. 2.1, 4, 6.

12 Sommige: wel, oft, neerstelick verborgen heeft.

18

Alleenlick dat ghylieden u wacht van ’t verbannene, op dat ghy u misschien niet ¹³ en verbannet, mits nemende van ’t verbannene, ende ’t leger Israëls niet stellet tot eenen ban, noch dat selve en beroeret.

13 D. geen oorsake en zijt, dat ghy selfs verdelget wort.

19

^a Maer al het silver ende gout, ende de koperen ende yseren vaten, sullen den HEERE ¹⁴ heylich zijn: tot den schat des HEEREN sullen sy komen.

a Num. 31.54.

14 Hebr. Heylicheyt.

20

Het volck dan juychte als ¹⁵ sy met de basuynen bliesen: ende ’t geschiedde als het volck het geluyt der basuyne hoorde, so juychte het volck met een groot gejuych, ^b ende de muer viel onder sich, ende ’tvolck klom in de stadt, een yder tegen over hem, ende sy namen de stadt in.

15 T.w. De seven Priesters.

b Hebr. 11.30.

21

Ende ¹⁶ sy verbanden alles wat in de stadt was, van den man tot de vrouwe toe, van het kint tot den ouden, ende tot den osse en ’t kleyn vee, ende den esel, door ¹⁷ de scherpte des sweerts.

16 D. sy vernielden alles, gelijckmen de verbannene dingen pleecht te doen. Siet Deut. 2. op vers 34.

17 Hebr. den mont.

22

Iosua nu seyde tot de twee mannen, de verspieders des lants, Gaet in het huys der vrouwe, der hoere, ende brengt die vrouwe van daer uyt, met al dat sy heeft, ^c gelijck als ghy haer gesworen hebt.

c Ios. 2.14. Hebr. 11.31.

23

Doe gingen de Iongelingen de verspieders daer in, ende brachtender Rachab uyt, ende haren vader, ende hare moeder, ende hare broederen, ende al wat sy hadde, oock brachten sy uyt ¹⁸ alle hare huysgesinnen, ende sy ¹⁹ steldense buyten den leger Israëls.

18 Ofte, geslachten, ofte, maechschappen. T.w. die haer aengingen.

19 T.w. soo lange, tot dat sy in der Israëliten religie wel onderwesen, ende alsoo in de Gemeynte Godes aengenomen waren. Siet Deut. 21.10.

24

De stadt nu verbrandden sy met vyere, ende alles wat daer in was: alleenlick het silver ende gout, mitsgaders de koperen ende yseren vaten, gaven sy tot den schat van het ²⁰ huys des HEEREN.

20 D. Des Tabernakels. Siet bov. vers 19. ende Num. 31.54.

25

Dus liet Iosua de hoere Rachab leven, ende het huysgesin hares vaders, ende al wat sy hadde, ²¹ ende sy heeft gewoont in het midden van Israël ²² tot op

21 Ia sy is naederhant getrouwt in de Stamme Iuda, aen Salmon, den sone Nahasson, Matth. 1.5.

22 Dit en sluyt niet uyt, dat Rachab ende hare naekomelingen, oock niet na der tijdt, souden gewoont hebben onder de Israëliten.

[fol. 101v]

desen dach: om dat sy de boden verborgen hadde, die Iosua gesonden hadde om Iericho te verspieden.

26

Ende ter selver tijt ²³ beswoerse Iosua, seggende: Vervloeckt zy die man voor het aengesichte des HEEREN, die sich op maken, ende dese stadt Iericho bouwen sal: dat hyse grontveste ²⁴ op sijnen eerstgeborenen sone, ende hare poorten stelle op sijnen jongsten sone.

23 T.w. Door het ingeven des H. Geestes.

24 Ofte, Om, voor, dat is, dat het hem sijnen eerst-geborenen sone koste. Siet de vervullinge hier van aen Hiël, ende sijne sonen, 1.Reg. 16.34.

27

Also was de HEERE met Iosua: ende sijn geruchte ²⁵ liep door ’t gantsche lant.

25 Hebr. was. dat is, men sprack van hem in alle omliggende landen.