Biblia, dat is: De gantsche H. Schrifture, vervattende alle de canonijcke Boecken des Ouden en des Nieuwen Testaments (Statenvertaling 1637)

Psalm Lxvij.

De gemeynte bidt met vertrouwen, dat Godts rijck in Christo onder de heydenen uytgebreyt, ende met allen geestelicken ende lichamelicken segen moge worden begenadicht.

1

EEn ¹ Psalm, een Liedt: voor den Opper-sang-meester, op Neginoth.

1 Siet Psal. 48. op vers 1. ende 4. op vers 1.

2

Godt zy ons genadich, ende segene ons: ^a hy ² doe sijn aenschijn ³ aen ons lichten, ⁴ Sela!

a Num. 6.25. Psal. 4.7.

2 Siet Num. 6. op versen 25, 26.

3 Ofte, by, tot ons.

4 Siet Psal. 3. op vers 3.

3

Op datmen op der aerden ⁵ uwen ⁶ wech kenne; onder alle heydenen u heyl.

5 De Propheet spreeckt nu Godt aen in de tweede persone, van welcken hy te vooren in den derden persoon gesproken hadde.

6 D. (als door het volgende woort, heyl, verklaert wort) hoe wonderbaerlick ende genadichlick ghy u volck behoudt, soo lichamelick als geestelick, ende bysonderlick, u heyl openbaert inden Euangelio, dat oock des Heeren ende Godts wech genoemt wort, Act. 18.25, 26, etc.

4

De volcken sullen u, o Godt, loven: de volcken, altemael, sullen u loven.

5

De natien sullen haer verblijden, ende juychen, om dat ghy de volcken sult richten [in] rechtmaticheyt: ende de natien op der aerden, die sult ghy leyden, Sela!

6

De volcken sullen u, ô Godt, loven: de volcken, altemael, sullen u loven.

7

De aerde geeft haer gewas: Godt, onse Godt, sal ons segenen.

8

Godt sal ons segenen: ende alle eynden der aerde sullen hem vreesen.