Biblia, dat is: De gantsche H. Schrifture, vervattende alle de canonijcke Boecken des Ouden en des Nieuwen Testaments (Statenvertaling 1637)

Psalm Lxxix

Godts gemeynte beklaecht haer over de uyterste wreedtheyt der vyanden, die Ierusalem ende den Tempel hadden verwoestet, ende bidt hem, dat hy, mits vergetende ende versoenende hare sonden, om sijner eeren wille, haer genadichlick ende spoedichlick verlosse, ende de vyanden straffe, tot eeuwigen lof sijns Naems.

1

EEn Psalm ¹ Asaphs: O Godt, Heydenen zijn gekomen in uwe ² erffenisse: sy hebben ³ den Tempel uwer heylicheyt verontreynicht; sy hebben Ierusalem tot steenhoopen gestelt.

1 Siet Psal. 50. op vers 1.

2 Verstaet het lant Canaan, ende Ierusalem in’t bysonder. siet Psa. 68. op vers 10.

3 D. uwen heyligen Tempel.

2

Sy hebben ⁴ de doode lichamen uwer knechten aen ’t gevogelte des hemels tot spijse gegeven; het vleesch uwer ⁵ gunstgenooten aen ’t gedierte des lants.

4 Hebr. het doode lichaem: als onder vers 11. des gevangens, D. der gevangenen, gelijck elders dickwijls.

5 Siet Psal. 4. op vers 4.

3

Sy hebben haer bloet rontom Ierusalem als water vergoten, ende daer en was niemant diese begroef.

4

^a Wy zijn onsen nae-bueren eene ⁶ smaetheyt geworden; een spot ende schimp dien, die rontom ons zijn.

a Psal. 44.14. ende 80.7.

6 Siet Psal. 80.7. ende vergel. Psal. 137.7. Ezec. 35.2, 12, 13, 15.

5

^b Hoe lange, ⁷ HEERE? sult ghy ⁸ eeuwichlick toornen? sal uwen ⁹ yver als vyer branden?

b Psal. 89.47.

7 Ofte, Hoe lange HEERE sult ghy steets toornen?

8 Siet van ’t Hebr. woort, Psal. 13. op vers 2.

9 Siet Exod. 20. op vers 5.

6

^{c 10} Stort uwe grimmicheyt uyt over de Heydenen, die u niet en kennen; ende over de Coninckrijcken, die uwen Naem niet aenroepen.

c Ierem. 10.25.

10 Gelijck water, als Hos. 5.10. D. overvaltse met straffen, in overvloet ende met gewelt. Vergel. Psal. 69.25. Ies. 42.25. Ierem. 7.20. ende 10.25. Ezech. 7.8. ende 20.33, 34. Apoc. 16.1, etc. wat het zy, Godt niet te kennen, Siet daer van Iob 18. op vers 21. hoewel het hier bysonderlick siet op den geheelen afgodischen staet der heydenen in’t point van Religie, die den waren Godt noch kenden noch dienden.

7

Want ¹¹ men heeft Iacob ¹² opgegeten; ende sy hebben sijne lieflicke wooninge verwoestet.

11 Hebr. hy heeft, etc. D. men heeft, ofte, een yeder van hen heeft, etc.

12 Vergel. Deut. 7. op vers 16. ende Psal. 14. op vers 4.

8

^d Gedenckt ¹³ ons de voorige misdaden niet; haest u, laet uwe barmherticheden ons voorkomen: want wy zijn seer ¹⁴ dunne geworden.

d Iesa. 64.9.

13 And. tegen ons. maer wy spreken oock alsoo in onse tale: ick sal hem dat gedencken, en gedenckt my dat niet. Vergel. Ier. 2.2. ende siet Ier. 31.34. Ezech. 18.22. ende het contrarie Ierem. 14.10. Hos. 8.13. ende 9.9. ende wijders, aengaende de maniere van spreken, Gen. 8. op vers 1. ofte: de misdaden der voorigen. D. onser Voorvaderen.

14 Ofte, uytgeputtet, uytgeteert, gering geworden.

9

Helpt ons, ô Godt onses heyls, ter oorsake van de eere uwes Naems: ende reddet ons, ende ¹⁵ doet versoeninge over onse sonden, om uwes Naems wille.

15 Ofte, bedeckt genadichlick. Vergel. Psal. 65. op vers 4.

10

Waerom souden de Heydenen seggen; Waer is haer Godt? ¹⁶ laet de wrake des vergotenen bloets uwer knechten onder de Heydenen voor onse oogen bekent worden.

16 And. laet hem (onsen Godt) onder de heydenen bekent worden voor onse oogen, [door] de wrake des, etc. Vergel. Deut. 32.42, 43. Ierem. 51.36, 37.

11

Laet het gekerm der gevangenen voor u aenschijn komen: ¹⁷ behoudt overich de ¹⁸ kinderen des doots, nae de ¹⁹ grootheyt uwes arms.

17 Maeckt datse overblijven, behoudtse in’t leven.

18 D. die als misdadige ter doodt verwesen ofte verordent zijn. siet 2.Sam. 12. op vers 5. ende Prov. 31. op vers 8.

19 D. nae uwe groote mogentheyt. Siet Psal. 77.16. ende Iob 40. op vers 4.

12

Ende geeft onsen naburen ²⁰ sevenvoudich weder in haren ²¹ schoot haren smaet, daer mede sy u, ô Heere, gesmadet hebben.

20 Siet Genes. 4. op vers 15. ende Psal. 12. op vers 7.

21 Dat is, overvloedich, ende soo, dat sy het gevoelen, ende het aen hen beklijve: Alsoo Iesa. 65.7. Ierem. capit. 32.18. Luc. 6.38.

13

So sullen wy, u volck ende schapen uwer weyde, u loven in eeuwicheyt, ²² van geslachte tot geslachte; wy sullen uwen roem vertellen.

22 Hebr. in geslachte ende geslachte.