Skiplinks

  • Tekst
  • Verantwoording en downloads
  • Doorverwijzing en noten
Logo DBNL Ga naar de homepage
Logo DBNL

Hoofdmenu

  • Literatuur & taal
    • Auteurs
    • Beschikbare titels
    • Literatuur
    • Taalkunde
    • Collectie Limburg
    • Collectie Friesland
    • Collectie Suriname
    • Collectie Zuid-Afrika
  • Selecties
    • Collectie jeugdliteratuur
    • Basisbibliotheek
    • Tijdschriften/jaarboeken
    • Naslagwerken
    • Collectie e-books
    • Collectie publiek domein
    • Calendarium
    • Atlas
  • Periode
    • Middeleeuwen
    • Periode 1550-1700
    • Achttiende eeuw
    • Negentiende eeuw
    • Twintigste eeuw
    • Eenentwintigste eeuw
Biblia, dat is: De gantsche H. Schrifture, vervattende alle de canonijcke Boecken des Ouden en des Nieuwen Testaments (Statenvertaling 1637) (2008)

Informatie terzijde

  • Verantwoording
  • Inhoudsopgave

Downloads

PDF van tekst (0.00 MB)

ebook (11.07 MB)

XML (23.68 MB)

tekstbestand






Editeur

Nicoline van der Sijs



Genre

non-fictie

Subgenre

vertaling
non-fictie/theologie
bijbel / bijbeltekst(en)


© zie Auteursrecht en gebruiksvoorwaarden.

Biblia, dat is: De gantsche H. Schrifture, vervattende alle de canonijcke Boecken des Ouden en des Nieuwen Testaments (Statenvertaling 1637)

(2008)–Anoniem Statenbijbel–rechtenstatus Auteursrechtelijk beschermd

Vorige Volgende

Het iiij. Capittel.

1 Christus verklaert den staet van het Coninckrijcke Godts met verscheydene gelijckenissen: eerst van een zaeyer, wiens zaet op verscheydene plaetsen gevallen is. 10 Verhaelt de oorsake waerom hy door gelijckenissen spreeckt. 14 Ende legt sijne discipelen in't bysonder de voorgaende gelijckenisse uyt. 21 Daerna van een keerse, die op den kandelaer geset wort. 24 Van de mate, daer mede men uytmeet. 26 Van het zaet dat allencskens tot sijne rijpicheyt opwast. 30 Van het mostaert-zaet. 35 Vaert met sijne discipelen over zee, wort in het schip slapende opgeweckt ende stilt het onweder.

1

Ga naar margenoota ENde hy begon wederom te leeren ontrent Ga naar margenoot1 de Zee, ende daer vergaderde een groote schare by hem, alsoo dat hy in het schip gegaen zijnde nedersat op de zee, ende de geheele schare was op het lant aen de zee.

2

Ende hy leerde'se vele dingen door Ga naar margenoot2 gelijckenissen, ende hy seyde Ga naar margenoot3 in sijne leeringe tot haer,

3

Hoort toe, Siet, een zaeyer ginck uyt om te zaeyen.

4

Ende het geschiedde in het zaeyen, dat het een [deel zaeds] viel by den wech, ende de vogelen des hemels quamen, ende aten het op.

5

Ende het ander viel op het steenachtige, daer het Ga naar margenoot4 niet veel aerde en hadde: ende het ginck terstont op, om dat het geen diepte van aerde en hadde.

6

Maer als de Sonne opgegaen was, soo is het verbrant geworden, ende om dat het Ga naar margenoot5 geen wortel en hadde soo is het verdorret.

7

Ende het ander viel inde doornen, ende de doornen wiessen op, ende verstickten het selve, en het en gaf geen vrucht.

8

Ende Ga naar margenoot6 het ander viel in de goede aerde, en gaf vrucht: die opginck ende wies, ende het een droech dertich, Ga naar margenoot7 ende het ander tsestich, ende Ga naar margenoot8 het ander hondert-[vout.]

9

Ende hy seyde tot haer, Ga naar margenoot9 Wie ooren heeft om te hooren, die hoore.

10

Ga naar margenootb Ende als hy nu alleen was, de gene Ga naar margenoot10 die ontrent hem [waren], met de twaelve, vraeghden hem nae de gelijckenisse.

11

Ende hy seyde tot haer, Ga naar margenootc Het is u gegeven Ga naar margenoot11 te verstaen de verborgentheyt des Coninckrijcks Godts: Ga naar margenootd maer den genen Ga naar margenoot12 die buyten zijn, geschieden alle dese dingen door gelijckenissen.

12

Ga naar margenoote Ga naar margenoot13 Op dat sy siende sien, ende niet en bemercken: ende hoorende hooren, ende niet en verstaen: op dat sy haer niet t'eeniger tijt en bekeeren, ende haer de sonden vergeven worden.

13

Ende hy seyde tot haer, En weet ghy dese gelijckenisse niet? Ende hoe sult ghy alle de gelijckenissen verstaen?

14

Ga naar margenootf De zaeyer [is, die] Ga naar margenoot14 het woordt zaeyt.

15

Ende dese Ga naar margenoot15 zijn, die by den wech [bezaeyt worden], Ga naar margenoot16 daer in het woort gezaeyt wort: ende als sy het gehoort hebben, soo komt de Satan terstont, ende neemt het woort wech, 't welck in hare herten gezaeyt was.

16

Ende dese zijn desgelijcks, die op de steen-achtige [plaetsen] bezaeyt worden: welcke als sy het woort gehoort hebben, terstont het selve met vreughde ontfangen.

17

Ende en hebben geenen wortel in haer selven, maer zijn voor eenen tijdt. Daer na als verdruckinge ofte vervolginge komt om des woorts wille, so worden sy Ga naar margenoot17 terstont ge-ergert.

18

Ende dese zijn, die inde doornen bezaeyt worden, [namelick] de gene die het woort hooren.

19

Ga naar margenootg Ende de sorchvuldicheden deser Ga naar margenoot18 werelt, ende de verleydinge des rijckdoms, ende de begeerlickheden ontrent Ga naar margenoot19 de andere dingen in-komende, versticken het woort, ende het wort onvruchtbaer.

20

Ende dese zijn, die inde goede aerde bezaeyt zijn: welcke het woort hooren ende aennemen, ende dragen vruchten, het eene dertich, ende het ander sestich, ende het ander hondert-[vout].

21

Ga naar margenooth Ende hy seyde tot haer, Ga naar margenoot20 Comt oock de keerse, op dat se onder de koren-mate ofte onder Ga naar margenoot21 het bedde geset worde? [Is 't] niet op datse op den kandelaer geset worde?

22

Ga naar margenooti Want daer en is Ga naar margenoot22 niets verborgen, dat niet geopenbaert en sal worden: noch daer en is niet geschiet [om] verborgen [te zijn], maer op dat het in't openbaer soude komen.

23

Soo yemant ooren heeft om te hooren die Ga naar margenoot23 hoore.

24

Ende hy seyde tot haer, Siet wat ghy hoort: Ga naar margenootk Met wat Ga naar margenoot24 mate ghy metet sal u gemeten worden, ende u die hoort sal [meer] toegelegt worden.

25

Ga naar margenootl Want so wie heeft, dien sal gegeven worden: ende wie niet en heeft, van dien sal genomen worden oock dat hy heeft.

26

Ende hy seyde, Alsoo is het Ga naar margenoot25 Coninckrijck Godts, gelijck of een mensche het zaet in de aerde wierpe.

27

Ende [voorts] Ga naar margenoot26 sliepe ende opstonde nacht ende dach: ende het zaet uytsprote, ende Ga naar margenoot27 lanck wierde, dat hy selve niet en wiste hoe.

28

Want de aerde brengt Ga naar margenoot28 van selfs vrucht voort: eerst het kruyt, daer na de ayre, daer na het volle koren in de ayre.

29

Ende als de vrucht [haer] voordoet, terstont sendt hy de sikel daer in, om dat den oogst Ga naar margenoot29 daer is.

30

Ga naar margenootm Ende hy seyde, Waer by sullen wy het Coninckrijck Godts vergelijcken? ofte met wat gelijckenisse sullen wy het selve gelijcken.

31

[Namelick] Ga naar margenoot30 by een mostaert-zaet, het welcke, wanneer het in de aerde gezaeyt wort, Ga naar margenoot31 het minste is van alle de zaden die op der aerden [zijn].

32

Ende wanneer het gezaeyt is, gaet het op ende wort Ga naar margenoot32 het meeste van alle de moes-kruyden, ende maeckt groote tacken,

[Folio 19v]
[fol. 19v]

alsoo dat de vogelen des hemels onder sijne schaduwe konnen nestelen.

33

Ga naar margenootn Ende door sulcke gelijckenissen vele, sprack hy haer Ga naar margenoot33 het woort, Ga naar margenoot34 na dat sy het hooren konden.

34

Ende sonder gelijckenisse en sprack hy haer niet: maer hy verklaerde alles sijnen discipelen in't bysonder.

35

Ga naar margenooto Ende op den selven dach, alst nu avont geworden was, seyde hy tot haer, Laet ons overvaren Ga naar margenoot35 aen d'ander zijde.

36

Ende sy de schare gelaten hebbende namen hem mede, gelijck hy in het schip was: ende daer waren noch andere schipkens met hem.

37

Ende daer wiert een groote storm van wint, ende de baren sloegen over in het schip, alsoo dat het nu vol wiert.

38

Ende hy was in het achter schip, slapende op een oor-kussen, ende sy weckten hem op, ende seyden tot hem, Ga naar margenoot36 Meester Ga naar margenoot37 en bekommert het u niet dat wy vergaen?

39

Ende hy opgeweckt zijnde Ga naar margenootp bestrafte den wint, ende seyde tot de zee, Swijgt, weest stille: ende de wint ginck liggen, ende daer wiert groote stilte.

40

Ende hy seyde tot haer, Wat zijt ghy soo vreesachtich? Hoe en hebt ghy Ga naar margenoot38 geen geloove?

41

Ende sy vreesden met groote vreese, ende seyden tot malkanderen, Wie is doch dese, dat oock de wint ende de zee hem gehoorsaem zijn?

margenoota
Matth. 13.1. Luce 8.4.
margenoot1
D. het Meyr van Galilea ofte Gennezareth, daer Capernaum aen lach, aen het welck Christus dickwils ginck, om dat daer gemeenlick veel volcks was, ende daerom bequaemheyt om te leeren. Matt. 13.1. Marc. 2.13.
margenoot2
Gr. Parabolen. siet Matth. 13.3.
margenoot3
D. in't leeren, ofte als hy leerde.
margenoot4
Want weynige aerde haest van de Sonne verwarmt, ende vanden regen bevochtigt wort. Doch als de hitte blijft durende so wortse oock haest uytgedroocht.
margenoot5
D. geen genoechsamen ofte vasten wortel.
margenoot6
N. Graen, ofte deel des zaets.
margenoot7
Gr. het een.
margenoot8
Gr. het een.
margenoot9
Siet de verklaringe Matth. 13.9.
margenootb
Matth. 13.10. Luce 8.9.
margenoot10
Gelijck daer waren de gene, uyt de welcke hy sijne 70 discipelen genomen heeft.
margenootc
Matth. 11.25. 2 Corint. 2.14.
margenoot11
N. klaerlick ende duydelick.
margenootd
2.Corint. 3 14.
margenoot12
N. die buyten het getal van mijne schapen zijn, ofte die geen rechte leden der Gemeente en zijn, Ioan. 10.26. Rom. 9.6, 7, 8.
margenoote
Iesai. 6.9. Matth. 13.14. Luce 8.10. Ioan. 12.40. Actor. 28.26. Rom. 11.8.
margenoot13
Met dese woorden, genomen uyt Ies. 6.9. wort verklaert het oordeel Godts over degene die den Euangelio ongehoorsaem zijn. Siet Matth. 13.14. ende 2.Thess. 2.11, 12.
margenootf
Matth. 13.19. Luce 8.11.
margenoot14
D. die de leere des Euangeliums predickt.
margenoot15
D. door dese die by den wech bezaeyt zijn, worden beteeckent de gene, etc.
margenoot16
Gr. alwaer, dat is, in welcke. Siet voorders de verklaringe van dese geheele gelijckenisse inde aenteeck. Matth. 13.18, etc.
margenoot17
D. sy stooten haer daer aen, dat sy met de belijders des Euangeliums vervolginge onderworpen zijn, ende vallen daer na af.
margenootg
Matth. 19.23. Marc. 10.23. Luce 18.24. 1.Tim. 6.17.
margenoot18
Gr. eeuwe, dat is, van dingen die tot desen leven behooren.
margenoot19
N. als van eere, wellusten, wrake, ende diergelijcke.
margenooth
Matth. 5.15. Luce 8.16. ende 11.33.
margenoot20
D. wort oock een keerse ontsteken ende gebracht?
margenoot21
Ofte, Bedtstede.
margenooti
Matth. 10.26. Luce 8.17. ende 12.2. Iob 12.22.
margenoot22
N. van Christo sijne discipelen geleert, om verborgen te blijven, maer op datse tot sijner tijdt 't selve voor allen opentlijck souden leeren.
margenoot23
D. Die mercke daer op.
margenootk
Matth. 7.2. Luce 6.38.
margenoot24
D. na dat ghy uwe gaven van kennisse anderen getrouwelick sult mede-deelen, sal de Heere u die oock vermeerderen. Siet Matth. 25.21, 29.
margenootl
Matth. 13.12. ende 25.29. Luce 8.18. ende 19.26.
margenoot25
D. de voortganck van de predicatie des Euangeliums. Siet Matth. 21.43.
margenoot26
D. daer na gerustelijck op ende neder ginck: gelijck Psalm 3.6.
margenoot27
D. Groot ofte hooch opgeschoten.
margenoot28
D. brengt door hare aengeschapene kracht ende nature vrucht voort van het gene daer in gezaeyt is. Genes. Capit. 1.11. Met dese gelijckenisse leert Christus dat het Goddelick woort gepredickt zijnde sijnen wasdom krijcht inde herten der menschen, niet eygentlick door des leeraers arbeyt ende sorge, maer door de verborgene werckinge des Geest Godts, welcke uyt het voortkomen van de vruchten allenckskens daer gespeurt wort, 1.Corint. 3.7.
margenoot29
Gr. daer staet.
margenootm
Matth. 13.31. Luce 13.18.
margenoot30
Wat dese gelijckenisse beduydt, siet Matth. 13.31.
margenoot31
Gr. het minder.
margenoot32
Gr. het meerder, ofte grooter.
margenootn
Matth. 13.34.
margenoot33
N. des Euangeliums.
margenoot34
D. Na datse dese gemeene aerdtsche dingen verstonden, hoewel sy het geestelicke dat daer mede afgebeeldt wort, niet en begrepen.
margenooto
Matth. 8.23. Luc. 8.23.
margenoot35
N. Vande Galileesche zee, tegen Capernaum over, na het landt der Gadarenen, als blijckt uyt het volgende c. vers 1.
margenoot36
Gr. Leeraer.
margenoot37
Ofte, en gaet het u niet aen?
margenootp
Iob 26.12. Psalm 107.26. Iesa. 51.10.
margenoot38
D. Geen vast vertrouwen. want sy en waren niet geheel sonder geloove, maer kleyn-geloovige, Matth. 8.26. Luce 8.25.

Vorige Volgende

Footer navigatie

Logo DBNL Logo DBNL

Over DBNL

  • Wat is DBNL?
  • Over ons
  • Selectie- en editieverantwoording

Voor gebruikers

  • Gebruiksvoorwaarden/Terms of Use
  • Informatie voor rechthebbenden
  • Disclaimer
  • Privacy
  • Toegankelijkheid

Contact

  • Contactformulier
  • Veelgestelde vragen
  • Vacatures
Logo DBNL

Partners

Ga naar kb.nl logo KB
Ga naar taalunie.org logo TaalUnie
Ga naar vlaamse-erfgoedbibliotheken.be logo Vlaamse Erfgoedbibliotheken