| |
| |
| |
De Koningh Zedekia laet in de belegeringe den Propheet vragen, of’er hope ende troost by Godt zy, vers 1, etc. krijght voor antwoort, van neen, maer gantsch het contrarie, 3. Godt geeft nochtans den volcke raet, wat voor hen best zy, 8. ende den huyse des Koninghs eene lesse, met een scherp dreygement, 11.
| |
1
HEt woort, dat van den HEERE geschiet is tot Ieremia: als de Koningh Zedekia tot hem sondt Pashur den 1 sone van Malchia, ende Zephania den sone van Maaseja, den Priester, seggende:
| |
2
Vraeght doch den HEERE voor ons; want 2 Nebucadrezar, de Koningh van Babel, strijt tegen ons: misschien sal de HEERE met ons doen 3 na alle sijne wonderen, dat 4 hy van ons op trecke.
| |
3
Doe seyde Ieremia tot hen: Soo sult ghylieden tot Zedekia seggen:
| |
4
Soo seyt de HEERE de Godt Israëls; Siet ick sal de 5 krijghs-wapenen 6 omwenden, die in u-lieder hant zijn, met dewelcke ghy strijdet tegen den Koningh van Babel ende tegen de Chaldeen, die u belegeren, van buyten aen den muer: ende ick 7 salse versamelen in ’t midden van dese stadt.
| |
5
Ende ick selfs sal tegen u-lieden strijden, met een’ uytgestreckte hant, ende met eenen stercken arm: ja met toorne, ende met grimmigheyt, ende met groote verbolgentheyt.
| |
6
Ende ick sal de inwoonders deser stadt slaen, soo wel 8 de menschen als de beesten: door eene groote pestilentie sullense sterven.
| |
7
Ende daer na, spreeckt de HEERE, sal ick Zedekia den Koningh van Iuda, ende sijne knechten, ende het volck, ende die in dese stadt over gebleven zijn van de pestilentie, van ’t sweert, ende van den honger, geven in de hant Nebucadrezars des Koninghs van Babel, ende in de hant harer vyanden, ende in de hant der gener die hare 9 ziele soecken: ende 10 hy salse slaen 11 met de scherpte des sweerts; hy en salse niet sparen, noch verschoonen, noch sich ontfermen.
| |
8
Ende tot dit volck sult ghy seggen; Soo seyt de HEERE: Siet ick stelle voor u-lieder aengesichte, den wegh des levens, ende den wegh des doots.
| |
9
Die in dese stadt a blijft, sal sterven door het sweert, ofte door den honger, ofte door de pestilentie: maer dieder uyt gaet ende 12 valt tot de Chaldeen, die u-lieden belegeren, die sal leven, ende sijne 13 ziele sal hem tot eenen buyt zijn.
| |
10
Want ick hebbe mijn aengesicht tegen dese stadt 14 gestelt ten 15 quade, ende niet ten 16 goede, spreeckt de HEERE: Sy sal gegeven worden in de hant des Koninghs van Babel, ende hy salse met vyer verbranden.
| |
11
Ende aengaende het huys des Koninghs van Iuda, hooret des HEEREN woort.
| |
12
O huys Davids, soo seyt de HEERE; b Richtet des morgens recht, ende verlost den beroofden uyt de hant des 17 verdruckers: op dat mijne gramschap niet uyt | |
| |
en vare als een vyer, ende brande dat niemant blusschen en konne; van wegen de boosheyt uwer handelingen.
| |
13
Siet ick 18 [wil] aen u, 19 ghy inwoonersse des dals, ghy rotze 20 der pleyne, spreeckt de HEERE: ghylieden die segget, Wie soude tegen ons af komen? ofte, wie soude komen in onse wooningen?
| |
14
Ende ick sal 21 over u-lieden besoeckinge doen 22 na de vrucht uwer handelingen, spreeckt de HEERE: ende ick sal een c 23 vyer aensteken in 24 haer woudt; dat sal verteeren al wat rontom haer is.
|
-
1
- Van de nakomelingen deses Malchia, op wiens geslachte het vijfde lot in de afdeelinge der Priesteren by Davids tijt gevallen was, 1.Chron. 24.9. gelijck op het geslacht van Maaseja het vier en twintighste, 1.Chron. 24.18.
-
2
- Alsoo ond. vers 7. ende dickwils by desen Propheet. Anders genoemt Nebucadnezar.
-
3
- Gelijck hy voor desen soo menighmael heeft gedaen, tot bescherminge ende verlossinge van sijn volck.
-
4
- Nebucadnezar op breke, ende de belegeringe verlate.
-
5
- Hebr. instrumenten, of, gereetschap des krijghs.
-
6
- Datse u onnut, ja u selven schadelick sullen zijn, hoewel ghy u door deselve meynt te beschermen, ende de Chaldeen af te keeren.
-
7
- Ick sal de Babyloniers ofte Chaldeen laten in komen, ofte in laten, in nemen. Siet van het Hebr. woort Iudic. cap. 19. op vers 15.
-
8
- Hebr. ende den mensche ende het beest.
-
9
- D. die na haer leven staen. siet Exod. c. 4. op vers 19. ende 2.Sam. 4. op vers 8.
-
11
- Hebr. aen den mont des sweerts.
-
12
- D. die sich gewillighlick tot haer begeeft.
-
13
- D. leven, ofte, persoon, D. sijner behoudenisse sal hy hebben als tot eenen buyt, die men met perijckel van den vyant haelt, of, die yemant onversiens in handen valt, ende des men sich verheught. alsoo onder c. 38. vers 2. en 45.5.
-
14
- Siet Levit. 17. op vers 10.
-
15
- Tot harer straffe ende verderf.
-
16
- Om haer wel te doen, of te zegenen.
-
17
- Die hem met list ofte gewelt verdruckt.
-
18
- Ofte, ick [ben] tegen u, ofte, sal tegen u zijn, D. uwe tegenpartije zijn, ick sal my tegen u kanten. alsoo onder cap. 23. versen 30, 31, 32. Ezec. c. 13. vers 8. ende 21. vers 3. ende 29.3, etc. elders wort dese maniere van spreken oock in ’t goede ofte ten besten genomen. siet Ezech. 36.9.
-
19
- Verstaet de stadt Ierusalem waer van het onderste deel in de leeghte lagh, het bovenste op den bergh Sion, daer Davids stadt ende slot was.
-
20
- Alwaer de Tempel op de pleyne van den bergh Morija stont: of, voor welcke rotze buyten een effen velt leyt, als eenige dit verstaen.
-
21
- D. ick sal u straffen. siet Genes. 21. op vers 1.
-
23
- Siet 2.Chron. 36.19. ende ond. 52.13.
-
24
- Ierusalems, waer van in het voorgaende vers. Door het woudt kan men verstaen de schoone gebouwen der stadt, die getimmert waren van hout, dat uyt den woude Libanons gehouwen was. Vergelijckt onder 22.7, 23. ofte de gantsche stadt, met het lant, zijnde vol volcks, als een woudt vol boomen. Vergelijckt Ezech. 20.46. met de aenteeckeningh aldaer.
|