Skiplinks

  • Tekst
  • Verantwoording en downloads
  • Doorverwijzing en noten
Logo DBNL Ga naar de homepage
Logo DBNL

Hoofdmenu

  • Literatuur & taal
    • Auteurs
    • Beschikbare titels
    • Literatuur
    • Taalkunde
    • Collectie Limburg
    • Collectie Friesland
    • Collectie Suriname
    • Collectie Zuid-Afrika
  • Selecties
    • Collectie jeugdliteratuur
    • Basisbibliotheek
    • Tijdschriften/jaarboeken
    • Naslagwerken
    • Collectie e-books
    • Collectie publiek domein
    • Calendarium
    • Atlas
  • Periode
    • Middeleeuwen
    • Periode 1550-1700
    • Achttiende eeuw
    • Negentiende eeuw
    • Twintigste eeuw
    • Eenentwintigste eeuw
Biblia, dat is: De gantsche H. Schrifture, vervattende alle de canonijcke Boecken des Ouden en des Nieuwen Testaments (1657)

Informatie terzijde

  • Verantwoording
  • Inhoudsopgave

Downloads

ebook (11.10 MB)

XML (24.25 MB)

tekstbestand






Editeurs

Hans Beelen

Nicoline van der Sijs



Genre

non-fictie

Subgenre

non-fictie/theologie
bijbel / bijbeltekst(en)


© zie Auteursrecht en gebruiksvoorwaarden.

Biblia, dat is: De gantsche H. Schrifture, vervattende alle de canonijcke Boecken des Ouden en des Nieuwen Testaments

(1657)–Anoniem Statenbijbel–rechtenstatus Auteursrechtvrij

Vorige Volgende

Het xxxij. Capittel.

Ieremia, in de belegeringe Ierusalems om sijne Prophetien van den Koningh Zedekia gevangen gestelt zijnde, koopt, door Godts bevel, eenen acker, neemt getuygen, maeckt brief en zegel daer van, ende geeft die te bewaren, tot een teecken dat de Ioden uyt Babel weder in haer lant souden komen, versen 1, 2, etc. Ieremia bidt ootmoedighlick tot Godt, met verwonderinge over sijne Majesteyt ende wercken, ende draeght hem voor, sijnen strijt over dese ongesiene sake, 16. waer op hem Godt versekert, dat hy wel eerst sijn volck sal straffen, over hare groote sonden, maer daer na sijne belofte volbrengen, ende voorts sijne Kercke de genade des nieuwen verbonts tijtlick ende eeuwighlick, lichamelick ende geestelick doen genieten, 26.

1

HEt Ga naar margenoot1 woort, dat tot Ieremia geschiet is van den HEERE; in het tiende jaer van Zedekia, Koningh van Iuda: Dit jaer was het achtiende jaer van Nebucadrezar.

2

(Het heyr nu des Koninghs van Babel belegerde doe Ierusalem: ende de Propheet Ieremia was besloten in het Ga naar margenoot2 voorhof der bewaringe, dat in ’t huys des Koninghs van Iuda is.

3

Want Zedekia de Koningh van Iuda hadde hem besloten, seggende: Waerom propheteert ghy, seggende; Soo seyt de HEERE; Siet ick geve dese stadt in de hant des Koninghs van Babel, ende hy salse innemen.

4

Ende Zedekia, de Koningh van Iuda, en sal van de hant der Ga naar margenoot3 Chaldeen niet ont-[kolom]komen: maer Ga naar margenoota hy sal Ga naar margenoot4 sekerlick gegeven worden in de hant des Koninghs van Babel, ende Ga naar margenoot5 sijn mont sal tot des selven mont spreken, ende sijne oogen sullen des selven oogen sien.

5

Ende hy sal Zedekia na Babel voeren, ende aldaer sal hy Ga naar margenoot6 zijn, tot dat ick hem Ga naar margenoot7 besoecke, spreeckt de HEERE: of ghylieden schoon tegen de Chaldeen strijdet, ghy en sult [doch] geen geluck hebben.)

6

Ieremia dan seyde: Des HEEREN woort is tot my geschiet, seggende:

7

Siet Hanameël, de sone Sallums, uwes ooms, sal tot u komen, seggende: Koopt u mijn Ga naar margenoot8 velt, dat by Ga naar margenoot9 Anathoth is, want ghy hebt het recht van Ga naar margenoot10 lossinge, om te koopen Ga naar margenoot11:

8

Alsoo quam Hanameël, mijns ooms sone, na des HEEREN woort, tot my, in den voorhof der bewaringe, ende seyde tot my, Koopt doch mijn velt, het welcke is by Anathoth, dat in den lande Benjamins is; want ghy hebt het erfrecht, ende ghy hebt de lossinge, koopt [het] voor u: Doe merckte ick dat het des HEEREN Ga naar margenoot12 woort was.

9

Dies kocht ick van Hanameël, mijns ooms sone, het velt, dat by Anathoth is: ende ick Ga naar margenoot13 woegh hem het gelt toe, seventien silvere Ga naar margenoot14 sikelen.

10

Ende ick Ga naar margenoot15 onderschreef den Ga naar margenoot16 brief ende verzegelde [dien,] ende dede [het] getuygen Ga naar margenoot17 betuygen: als ick ’t gelt op de weeghschale gewogen hadde.

11

Ende ick nam den koopbrief; die verzegelt was [na] het gebodt ende de insettingen, ende den Ga naar margenoot18 openen [brief:]

12

Ende ick gaf den koopbrief aen Ga naar margenoot19 Baruch, den sone Nerija, des soons Machseja, voor de oogen van Hanameël mijns ooms Ga naar margenoot20 [sone,] ende voor de oogen der getuygen, die den koopbrief hadden Ga naar margenoot21 onderschreven: voor de oogen aller der Ioden, die in het voorhof der bewaringe Ga naar margenoot22 saten.

13

Ende ick beval Baruch voor hare Ga naar margenoot23 oogen, seggende:

14

Soo seyt de HEERE der heyrscharen, de Godt Israëls; Neemt dese brieven, desen koopbrief, soo den verzegelden, als desen Ga naar margenoot24 openen brief, ende doetse in een aerden vat, op datse vele dagen Ga naar margenoot25 mogen bestaen.

15

Want soo seyt de HEERE der heyrscharen, de Godt Israëls, Ga naar margenoot26 Daer sullen Ga naar margenoot27 noch huysen, ende velden, ende wijngaerden in dit lant gekocht worden.

16

Voorts, na dat ick den koopbrief aen Baruch den sone van Nerija gegeven hadde, badt ick tot den HEERE seggende:

17

Ach Heere HEERE, Siet, ghy hebt de hemelen ende de aerde gemaeckt, door uwe groote kracht, ende door uwen Ga naar margenoot28 uytgestreckten arm: geen dingh is u Ga naar margenoot29 te wonderlick.

18

Ga naar margenootb Ghy die goedertierenheyt doet aen duysenden, ende de ongerechtigheyt der vaderen vergelt in den Ga naar margenoot30 schoot harer Ga naar margenoot31 kinderen, na hen: ghy groote, ghy geweldige Godt, wiens Ga naar margenoot32 naem is HEERE der heyrscharen.

19

Groot van Ga naar margenootc rade ende machtigh van dade: (want uwe Ga naar margenootd Ga naar margenoot33 oogen zijn open over alle Ga naar margenoot34 wegen der menschen kinderen, om eenen yegelicken te Ga naar margenoote geven na sijne wegen, ende na de Ga naar margenoot35 vrucht sijner handelingen.)

[Folio 49v]
[fol. 49v]

20

Ghy die teeckenen ende wonderen gestelt hebt in Egyptenlant, Ga naar margenoot36 tot op desen dagh, soo in Israël, als onder [andere] Ga naar margenoot37 menschen: ende hebt u eenen naem gemaeckt, als hy is te desen dage.

21

Ende hebt u volck Israël Ga naar margenootf uyt Egyptenlant uytgevoert: door teeckenen ende door wonderen, ende door eene stercke hant, ende door eenen uytgestreckten arm, ende door groote verschrickinge.

22

Ende hebt haer dit lant gegeven, dat ghy haren vaderen gesworen hadt haer te sullen geven: een lant Ga naar margenoot38 vloeijende van melck ende honigh.

23

Sy zijnder oock in gekomen ende hebben het erflick beseten, maer en hebben uwer stemme niet gehoorsaemt, ende in uwe wet niet gewandelt; sy en hebben Ga naar margenoot39 niets gedaen van alles, dat ghy hen geboden hadt te doen: Dies hebt ghy hen al dit Ga naar margenoot40 quaet doen bejegenen.

24

Siet, de Ga naar margenoot41 wallen! sy zijn gekomen aen de stadt om die in te nemen, ende de stadt is Ga naar margenoot42 gegeven in de hant der Chaldeen, die tegen haer strijden; van wegen het sweert ende den honger ende de pestilentie: ende wat ghy gesproken hebt, is geschiet, ende siet, ghy siet [het.]

25

Evenwel hebt ghy tot my geseyt, Heere HEERE; Koopt u dat velt voor gelt, ende doet [het] getuygen betuygen: Ga naar margenoot43 daer de stadt in der Chaldeen hant gegeven is!

26

Doe geschiedde des HEEREN woort tot Ieremia, seggende:

27

Siet, Ick ben de HEERE, de Ga naar margenootg Godt alles Ga naar margenoot44 vleesches: soude my eenigh dingh Ga naar margenoot45 te wonderlick zijn?

28

Daerom seyt de HEERE alsoo: Siet ick geve dese stadt in de hant der Chaldeen, ende in de hant Nebucadrezars des Koninghs van Babel, ende hy salse innemen.

29

Ende de Chaldeen, die tegen dese stadt strijden, sullender inkomen, ende dese stadt met vyer aensteken, ende sullense Ga naar margenooth verbranden, met de huysen, op welcker daken sy den Baal geroockt, ende anderen goden dranck-offeren Ga naar margenoot46 geoffert hebben, om my te Ga naar margenoot47 vertoornen.

30

Want de kinderen Israëls ende de kinderen Iuda hebben van hare Ga naar margenoot48 jeught aen Ga naar margenoot49 alleenlick gedaen dat quaet was in mijne oogen: want de kinderen Israëls hebben my door ’t werck harer handen alleenlick vertoornt, spreeckt de HEERE.

31

Want Ga naar margenoot50 tot mijnen toorn ende tot mijne grimmigheyt is my dese stadt geweest, van den dagh af dat syse gebouwt hebben, tot op desen dagh toe: op dat ick haer van mijn aengesichte wech dede:

32

Om alle de boosheyt der kinderen Israëls ende der kinderen Iuda, die sy gedaen hebben om my te vertoornen; sy, hare Koningen, hare Vorsten, hare Priesteren, ende hare Propheten, ende de Ga naar margenoot51 mannen van Iuda, ende de inwoonders van Ierusalem:

33

Die my den Ga naar margenooti Ga naar margenoot52 necke hebben toegekeert ende niet het aengesicht: hoewel ickse leerde, Ga naar margenootk Ga naar margenoot53 vroegh op zijnde ende leerende, evenwel en hoorden sy niet, om Ga naar margenoot54 tucht aen te nemen:

34

Maer sy hebben hare Ga naar margenoot55 verfoeyselen gestelt in het Ga naar margenoot56 huys, Ga naar margenoot57 dat na mijnen name genoemt is, om dat te verontreynigen.

35

Ga naar margenoot58 Ende sy hebben de Ga naar margenootl hooghten Baals gebouwt, die in den dale des soons Hinnoms zijn, om hare sonen ende hare dochteren den Ga naar margenoot59 Molech door [het vyer] te laten gaen; het welcke ick hen niet en hebbe geboden, noch Ga naar margenoot60 in mijn herte is op gekomen, dat sy desen grouwel souden doen: op datse Iuda mochten doen sondigen.

36

Ende nu, daerom seyt de HEERE de Godt Israëls alsoo, van dese stadt, daer ghy van segget; Sy is Ga naar margenoot61 gegeven in de hant [kolom] des Koninghs van Babel, door ’t sweert, ende door den honger, ende door de pestilentie:

37

Siet ick salse Ga naar margenoot62 Ga naar margenootm vergaderen uyt alle de landen, daer henen ickse sal verdreven hebben, in mijnen toorn, ende in mijne grimmigheyt, ende in groote verbolgentheyt: ende ick salse tot dese plaetse weder brengen, ende salse Ga naar margenoot63 seker doen woonen.

38

Ga naar margenootn Ia sy sullen my tot een Ga naar margenoot64 volck zijn: ende ick sal hen tot eenen Godt zijn.

39

Ende ick sal hen Ga naar margenoot65 eenderley herte ende eenderley Ga naar margenoot66 wegh geven, om my te vreesen alle de dagen: hen ten Ga naar margenoot67 goede, mitsgaders haren kinderen na hen.

40

Ende ick sal een eeuwigh verbont met hen Ga naar margenoot68 maken, dat ick Ga naar margenoot69 van achter hen niet en sal afkeeren, op dat ick hen wel doe: ende ick sal mijne vreese in haer herte geven, datse niet van my af en wijcken.

41

Ende ick sal Ga naar margenoot70 my over hen verblijden, dat ick hen wel doe: ende ick salse Ga naar margenoot71 getrouwelick in desen lande Ga naar margenooto planten, met mijn gantsche herte, ende met mijne gantsche ziele.

42

Want soo seyt de HEERE; Gelijck als ick over dit volck gebracht hebbe al dit groote Ga naar margenoot72 quaet; alsoo sal ick over hen brengen al het goede, dat ick over hen Ga naar margenoot73 spreke.

43

Ende daer sullen Ga naar margenoot74 velden gekocht worden in dit lant, daer van ghy Ga naar margenoot75 segget; ’t Is woest, datter geen mensch noch beest in en is; ’t is in der Chaldeen hant Ga naar margenoot76 gegeven.

44

Velden Ga naar margenoot77 sal men voor gelt koopen, ende de brieven Ga naar margenoot78 onderschrijven, ende verzegelen, ende getuygen doen betuygen, in den lande Ga naar margenoot79 Benjamins, ende in de plaetsen rontom Ierusalem, ende in de steden van Iuda, ende in de steden van het geberghte: ende in de steden der leeghte, ende in de steden van het Zuyden: want ick sal hare gevangenisse wenden, spreeckt de HEERE.

margenoot1
Dat in het volgende vers 7. verhaelt wort.
margenoot2
Alsoo ond. vers 8. ende 12. ende 33.1. ende 37.21. Vergel. Nehem. 12.39. dit was een milder, ruymer, ende vrijer gevangenisse, als het gevangenhuys. Siet ond. 37.15, 18, 20, 21.
margenoot3
Babyloniers.
margenoota
Ierem. 34.3
margenoot4
Hebr. gegeven wordende gegeven worden.
margenoot5
D. sy sullen mont voor mont (als men seyt) ofte mondelick met malkanderen spreken. Vergel. ond. 34.3, 4. ende siet de vervullinge c. 39. vers 5. etc. ende 52.9.
margenoot6
D. blijven, als bov. 27.22.
margenoot7
D. de genade bewijse, dat hy door het sweert niet omkome, maer in vrede sterve ende eerlick begraven worde. siet ond. 34.4, 5. ende Genes. 21. op vers 1.
margenoot8
Van de velden der Leviten, siet Num. cap. 35. op vers 2.
margenoot9
Siet bov. 1.1.
margenoot10
Siet Ruth 2. op vers 20.
margenoot11
Verstaet hier by Godts bevel aen Ieremia, van dien acker als dan van hem te koopen, als het volgende uytwijst.
margenoot12
D. dat dit na des Heeren woort geschiedde.
margenoot13
Siet Gen. 23. op vers 16.
margenoot14
Hebr. seven sikelen ende tien van silver Van den silveren sikel, siet Genes. 20. op vers 16.
margenoot15
Hebr. eygentl. schreef in den brief, D. onderschreef, onderteeckende, als te sien is vers 12.
margenoot16
T.w. koopbrief, als volght.
margenoot17
T.w. door onderschrijvinge, ofte, onderteeckeninge, als vers 12. alsoo ond. vers 25, 44. waer voor wy seggen, getuygen daer toe te nemen.
margenoot18
Als vers 14. waer door sommige verstaen, eene copie, of afschrift, uytschrift des koopbriefs, andere, een patent van ratificatie, ofte, publijck bescheyt der Overheyt, dienende tot bevestinge van desen koop, in alle sijne omstandigheden. Andre verstaen het van eenen brief die diende om den koop een yegelick bekent te maken.
margenoot19
Den schrijver, ende dienaer van den Propheet Ieremia. siet ond. 36.4, 5. etc.
margenoot20
Dit is hier by gevoeght uyt versen 7, 8, 9. Anders, mijnes neefs: dewijle het Hebreeusch woordeken Dod, oock breeder somtijts, ende voor eenen beminden, ende seer lieven vrient genomen wort, als te sien is in Salomons Hoogeliedt.
margenoot21
Hebr. in den koopbrief hadden geschreven, als bov. vers 10.
margenoot22
Of, woonden.
margenoot23
D. in hare tegenwoordigheyt, als boven dickwils.
margenoot24
Siet op vers 11.
margenoot25
D. op datse eenen langen tijt mogen duren.
margenoot26
Hier uyt blijckt, wat Godt met desen vreemden handel, ten tijde der belegeringe van Ierusalem, voor hadde, T.w. sijn volck te versekeren, dat de gevangenisse van Babel een eynde soude nemen, ende sy noch weder in haer lant komen, ende dat besitten, etc. siet ond. versen 43, 44.
margenoot27
Of, wederom.
margenoot28
Als Exod. 6.5, etc.
margenoot29
T.w. om te doen. alsoo ond. vers 27. Hebr. eygentl. wonderlicker dan ghy, D. soo wonderbaer dat ghy het niet soudt konnen doen als ghy het belooft: geen dingh is u onmogelick. Vergel. Gen. 18.14. met de aenteeck. Matth. 19.26. ende Luce 1.37. Dit siet op de verlossinge uyt de Babylonische gevangenisse, die by den menschen onmogelick scheen. Vergel. Ezech. 37.3, 11, 12. etc.
margenootb
Exod. 34.7.
margenoot30
Siet Psal. 79. op vers 12.
margenoot31
Die der vaderen sonden deelachtigh zijn, ende hare voetstappen na volgen. siet Exod. 20.5, 6.
margenoot32
Als bov. 31.35. siet 1.Reg. 18. op vers 15.
margenootc
Iesa. 28.29.
margenootd
Iob 34.21. Prov. 5.21. Ierem. 16.17.
margenoot33
Dit beteeckent somtijts Godts bysondere voorsorge, als 1.Reg. 8. op vers 24. ende Psalm 32. op vers 8. somtijts Godts voorsichtigheyt ende toesicht op alles wat’er omgaet, als hier. Vergel. Prov. 5.21. ende 15.3. Item, 2.Chron. 16. op vers 9.
margenoot34
Siet Genes. 6. op vers 12.
margenoote
Ier. 17.10.
margenoot35
Siet bov. 17. op vers 10.
margenoot36
Welcker gedachtenisse duert tot op desen dagh.
margenoot37
Hebr. manisch, D. menschen, als dickwils.
margenootf
Exod. 6.6. 2.Sam. 7.23. 1.Chron. 17.21.
margenoot38
Siet Exod. 3. op vers 8.
margenoot39
Hebr. al wat ghy, etc. en hebbense niet gedaen, D. niets van’t gene ghy hen geboden hadt. Siet 1.Reg. 11. op vers 34.
margenoot40
Der straffe.
margenoot41
Opgeworpene hooghten, schansen, bolwercken, trencheen, buyten de stadt. siet 2.Sam. 20. op vers 15. Sommige verstaen andere krijghs-instrumenten, opgericht ende dienende om mueren ende groote stercke gebouwen te verbreken ende onder voeten te werpen, ofte uyt ende van deselve met allerley geweer den vyant te beschadigen. Vergel. onder 33.4.
margenoot42
Of, wort gegeven: alsoo versen 25, 36, en 43. D. sy is soo goet (als men seyt) als gegeven, sy sal doch sekerlick gegeven worden: de saken zijnder soo binnen gestelt, dat men tastlick mercken kan, dat u woort in alles waerachtigh is, ende voorts vervult sal worden.
margenoot43
Als of hy seyde: Dit is voor het menschlick vernuft, eene vreemde ende wonderlicke sake.
margenootg
Num. 16.22.
margenoot44
Siet Gen. 6. op vers 12. ende Num. cap. 16. op vers 22.
margenoot45
Siet boven op vers 17.
margenooth
Ierem. 21.10.
margenoot46
Als bov. 7.18.
margenoot47
Ofte, te tergen. alsoo in’t volgende.
margenoot48
Siet bov. 2. op vers 2.
margenoot49
D. anders niet gedaen, als, etc.
margenoot50
D. sy heeft niet anders gedaen, als dat diende om mijnen toorn ende grimmigheyt te verwecken, daer over zijn sy (als men seyt) altoos uyt geweest, daer op hebben sy toegeleyt. Anders, in mijnen toorn, D. ick ben op haer vertoornt geweest, etc.
margenoot51
Hebr. man, als boven 4.3.
margenooti
Ierem. 2.27. ende 7.24.
margenoot52
Siet bov. 2.27.
margenootk
Ierem. 7.13, 25. ende 25.3. ende 26.5. ende 29.19.
margenoot53
Siet bov. 7. op vers 13.
margenoot54
Siet Prov. 1. op vers 2. etc.
margenoot55
Siet bov. 4. op vers 1.
margenoot56
Den Tempel.
margenoot57
Als bov. 7.31.
margenoot58
Siet bov. 7.10. met de aenteeck.
margenootl
Ierem. 19.5.
margenoot59
D. ten dienste ende ter eeren deses afgodts. siet Levit. cap. 18. op vers 21.
margenoot60
Siet bov. 7.31.
margenoot61
Als bov. vers 24.
margenoot62
T.w. mijn volck.
margenootm
Ierem. 23.3. ende 29.14. ende 31.10.
margenoot63
Hebr. in sekerheyt, ofte, in vertrouwen, D. gerust, seker, ende veylighlick, als elders dickwils.
margenootn
Ierem. 24.7. ende 30.22. ende 31.1, 33.
margenoot64
Als bov. 30.22. ende 31.1.
margenoot65
Ick sal door mijnen Geest alsoo in de herten van mijne uytverkorene wercken, datse door een geloof ende eenen Godtsdienst in liefde aen malkanderen sullen verbonden ende vereenight zijn.
margenoot66
Dat is, eenderley Godtsdienst, ofte Religie, eenderley maniere ofte wijse van geloove ende leven. siet Ies. 30.21. ende 35.8. bov. 6.16. Matth. c. 22. vers 16. Actor. 9.2. ende 18. versen 25, 26, etc.
margenoot67
D. tot haren besten, heyl ende saligheyt.
margenoot68
Als bov. c. 31. vers 31. etc.
margenoot69
D. dat ickse nimmermeer en sal verlaten, maer salse gedurighlick by woonen ende volgen met mijne weldadigheyt. siet bov. 31. op vers 33. ende vergel. wijders Rom. cap. 8. vers 30. 1.Petr. 1. versen 5, 9. 1.Ioa. 2.19, 20, 27. ende 3.9. ende 5.18.
margenoot70
Vergel. Deut. cap. 30. vers 9.
margenoot71
Hebr. in, of, met getrouwigheyt, ofte, waerheyt.
margenooto
Ierem. 24.6. Amos 9.15.
margenoot72
T.w. der straffe, D. elende, ongeluck, tegenspoet.
margenoot73
D. hen beloove, of, belooft hebbe.
margenoot74
Hebr. een velt sal, etc. D. velden als in’t volgende vers.
margenoot75
D. als dan sullet ghy seggen, Als het sal verwoest zijn. alsoo ond. 33.10.
margenoot76
Als bov. vers 24.
margenoot77
Hebr. sullen sy, etc. als dickwils.
margenoot78
Siet bov. versen 10, 12.
margenoot79
Vergel. bov. 17.26.

Vorige Volgende

Footer navigatie

Logo DBNL Logo DBNL

Over DBNL

  • Wat is DBNL?
  • Over ons
  • Selectie- en editieverantwoording

Voor gebruikers

  • Gebruiksvoorwaarden/Terms of Use
  • Informatie voor rechthebbenden
  • Disclaimer
  • Privacy
  • Toegankelijkheid

Contact

  • Contactformulier
  • Veelgestelde vragen
  • Vacatures
Logo DBNL

Partners

Ga naar kb.nl logo KB
Ga naar taalunie.org logo TaalUnie
Ga naar vlaamse-erfgoedbibliotheken.be logo Vlaamse Erfgoedbibliotheken