|
-
1
- Of, een vast vertrouwen, Dat is, het gene doet bestaen, ofte vast ende als tegenwoordigh staen de dingen die van Godt in Christo belooft zijn, ende die derhalven door de hope worden verwacht: het welck niet alleen en geschiet door eene toestemminge van Godts beloften in ons verstant, maer oock door een vertrouwen op deselve in onsen wille. siet Rom. 4. vers 18, etc. ende hier voor cap. 3. vers 14. Gr. hypostasis, Dat is, selfstandigheyt, van welck woort siet oock 2.Cor. cap. 9. vers 4. ende 11.17.
-
2
- Ofte, overtuyginge: want het geloove siende op Godts openbaringe ende belofte, overtuyght ende versekert het herte des menschen veel stercker van de waerheyt der sake, dan eenigh ander bewijs uyt de natuerlicke reden voort gebracht.
-
3
- D. selfs die door natuerlicke sinnen ofte reden van ons niet en worden begrepen. Of, die niet tegenwoordigh en zijn voor onse oogen. Want hoe wel de dingen die gesien worden oock wel gelooft worden, gelijck Christus tot Thomam spreeckt, Ioan. 20.29. nochtans en is dit eygentlick niet het Godtlick geloove, dat in ons door den Heyligen Geest wort gewrocht, ’t welck alleen op Godts belofte ofte openbaringe siet, het zy de dingen nu voorleden, tegenwoordigh, ofte toekomende zijn: gelijck uyt de exempelen, die Paulus voort brenght, sal blijcken.
-
4
- Namel. voorvaders, van welcke wy afkomstigh zijn, ende welcker exempelen wy moeten navolgen.
-
5
- Namel. dat sy Gode behaeghden, gelijck vers 5. wort uytgedruckt.
-
a
- Genes. cap. 1. vers 1. Psalm 33.6. Ioan. 1.10. Ephes. 3.9. Coloss. 1.16.
-
6
- Gr. de eeuwen: gelijck Cap. 1. vers 2.
-
7
- D. door het krachtigh bevel Godts. Siet Genes. cap. 1. Psalm 33.6.
-
8
- Dat is, geschapen, ende in sulcken orden ende gestalte gebracht, als wy die nu sien.
-
b
- Rom. 4.17. Coloss. 1.16.
-
9
- Ofte, geworden zijn niet uyt sienlicke, ofte, gesiene dingen, Dat is, uyt niet. Want dit heeft het geloove eygen, dat het uyt Godts woort gelooft dat de werelt uyt niet is geschapen: waer toe geen Philosooph door de natuerlicke reden en heeft konnen komen.
-
10
- Sommige nemen dit woort meerder voor van meerder prijs, om dat Abel uyt sijne vetste beesten sijne offerande heeft gedaen, ende Cain maer uyt eenige slechte vruchten. Doch wort hier het selve woort wel soo bequamelick genomen voor weerdiger, ende Gode aengenamer, het welck den Apostel daer uyt besluyt, om dat Godt Abel ende sijne offerande aensagh, ende Cains niet, het welck de Apostel getuyght dat door het geloove Abels is geschiet: Namelick om dat Abel in dese offerande sagh op dat zaet der vrouwe, dat de slange soude den kop vertreden, dat is, op Christum, die door sijne doot den duyvel soude te niete maken, Hebr. cap. 2. vers 14.
-
12
- Dit en staet wel niet met soo veel woorden, Genes. 4.4. maer de Apostel besluyt het selve uyt het gene daer staet, dat Godt hem ende sijne offerande aensagh, welcken tijtel van rechtveerdigheyt Christus daerom aen Abel oock geeft, Matth. cap. 23. vers 35.
-
13
- Namel. door Mosem, Genes. cap. 4. vers 4. ofte door een extra-ordinaris teecken uyt den hemel ontrent sijne offerande, gelijck over Aarons offerande Levit. cap. 9. vers 24. over Elie, 1.Reg. cap. 18. vers 38. Davids, 1.Paral. 21.26. Salomons, 2.Paral. 7.1. door het senden van vyer uyt den hemel is geschiet. Het welck daerom seer gelooflick is, om dat Cain dit siende over sijnen broeder met toorn ende nijdt is ontsteken.
-
14
- Namelick, niet alleen met sijn goet exempel in Godts woort, maer oock door sijn bloet, het welck na sijn doot wrake riep tot Godt. Siet Genes. cap. 4. vers 10. Hebr. 12.24.
-
15
- Gr. overgeset, Namelick, van de aerde in den hemel, gelijck van Elia uytgedruckt wort 2.Reg. 2.1.
-
16
- D. lijden, ofte gevoelen: gelijck dit woort sien oock genomen wort, Psalm 16. vers 10. Ioan. cap. 8. vers 51. Waer uyt blijckt, dat sijn lichaem in dese opneminge na den hemel de sterflickheyt heeft afgeleght, ende in een onsterflick ende verheerlickt lichaem is verandert: gelijck van Elia te lesen is, Luce 9.30. ende van alle geloovige ten laetsten dage, 1.Corinth. 15.51. ende 1.Thess. 4.15.
-
17
- Dit en seght wel niet de text, Genes. cap. 5. vers 22. maer de Apostel besluyt dit uyt het gene daer staet dat hy geduerighlick voor Godt wandelde.
-
18
- Ofte, is het onmogelick dat hy Gode behaeght heeft, Namelick, ter eeuwiger saligheyt. De reden is om dat niemant buyten Christum Gode alsoo behagen en kan, Ioan. cap. 14. vers 6. Actor. cap. 4. vers 12.
-
19
- Dat is, die voor Godt gestadelick wandelt, gelijck Moses van Enoch spreeckt, Genes. cap. 5. versen 22, 24. Ofte, die Godt dient, ende sijne gunste soeckt te genieten.
-
20
- Namelick, niet alleen een wesentlicke sake, maer oock soodanigh als hy hem in sijn woort heeft geopenbaert, niet alleen volgens de wet, maer oock volgens het Euangelium, daer het geloove, van het welck Paulus hier spreeckt, eygentlick op siet, Rom. cap. 1. versen 16, 17.
-
21
- Ofte, loongever, vergelder: Dat is, volbrenger van sijne beloften in het beloonen der gene die hem soecken. Want dese loon en kan niet gehoopt worden dan uyt vorige belofte, daer het geloove op siet. Welcke hier nootsakelick moet zijn, niet eene belofte der wet, maer des Euangeliums, overmits niemant de belofte der eeuwiger erve uyt de wet en kan deelachtigh worden. Siet Galat. 3.18.
-
22
- Namel. door den wegh in den Euangelio geopenbaert, Ioan. 17.3.
-
23
- D. die noch niet tegenwoordigh en waren, Namel. van de Sundtvloet, ende van sijne behoudenisse in de Arke.
-
24
- Namelick, met eene eerbiedinge ende kinderlicke vreese van Godts dreygementen tegen de werelt, ende van Godts beloften tegen hem.
-
25
- Namel. door sijn exempel, in de tegenwoordigheyt van allen: gelijck Matt. cap. 12. versen 41, 42.
-
26
- Dat is, deelgenoot, ofte besitter, niet alleen van sijn leven, daer van oock den godtloosen Cham deelachtigh was, maer oock des eeuwigen levens, dat door de rechtveerdigheyt des geloofs alleen wort verkregen, Rom. cap. 4. vers 13, etc.
-
27
- Namel. uyt Ur in Chaldeen. Siet Actor. 7.2, etc.
-
28
- D. na het lant Canaan, hoewel hem in sijne eerste beroepinge sulcks noch niet en was kondt gedaen. Siet Gen. cap. 12. vers 1.
-
29
- Namelick, gelijck vreemdelingen ende reysigers plaghten, om die weder te konnen opnemen, ende na andere plaetsen te voeren: gelijck daer toe by ons de tenten plegen gebruyckt te worden.
-
30
- Namelick, van de toekomende besittinge des lants Canaan, ende volgens oock van het eeuwige leven.
-
31
- D. den hemel, ofte het hemelsche Ierusalem, waer van het lant Canaan ende daer na oock Ierusalem maer schaduwen waren.
-
32
- Namel. welcke vast ende onbeweeghlick ware. Ende stelt den Apostel dit tegen de Tabernakelen, die geen fondamenten en hadden. Siet hier na Capit. 13. vers 14. Apoc. cap. 3. vers 12. ende 21.2, etc.
-
33
- Dat is, afteeckenaer, ofte ordineerder na de konst, gelijck plagh te geschieden eer men tot bouwen van de steden voort gaet.
-
h
- Genes. 17.19. ende 21.2.
-
34
- Gr. tot nederworpinge, ofte, tot grontlegginge des zaets. Het welck niet alleen van Abraham verstaen wort, uyt wien Sara het zaet heeft ontfangen: maer oock van Sara selve, die in dese ontfangenisse haer eygen zaet in sulcken ouderdom, door de kracht des geloofs, daer by heeft gegeven, gelijck in alle natuerlicke ontfangenisse geschiet. Siet oock Levit. 12.2.
-
35
- Namel. alsoo sy nu negentigh jaren oudt was, ende boven dien onvruchtbaer. Siet Genes. cap. 16. vers 1. Rom. 4.19.
-
36
- Want hoewel Sara daer over in het begin loegh, soo heeft sy nochtans daer na oock aen de belofte vast gehouden.
-
37
- Namel. niet alleen ten aensien van Sara, maer oock van hemselven, gelijck Paulus verklaert Rom. cap. 4. vers 19. Dat Abraham dan na de doot van Sara, noch verscheydene kinderen uyt Ketura heeft gekregen, moet de nieuwe jeught toegeschreven worden, die hy door dese nieuwe belofte heeft ontfangen.
-
k
- Genes. cap. 15. vers 5. ende 22.17. Rom. 4.18.
-
39
- D. de sake die haer verscheyden mael belooft was, van den eygendom des lants Canaan, ende het zaet daer in alle geslachten der aerde souden gezegent worden.
-
m
- Genes. 23.4. ende 47.9.
-
40
- Gelijck van Iacob uytdruckelick wort betuyght, doe hy voor Pharao stont, Genes. cap. 47. vers 9. ende van andere voor ende na hem, Genes. 15.13. ende 28.4. Psalm 39.13.
-
41
- Namel. dat sy vreemdelingen ende gasten zijn op aerden.
-
42
- Namel. dat buyten dese werelt in den hemel is, gelijck vers 16. wort verklaert.
-
43
- Namel. hier op aerden, gelijck daer was het lant van Mesopotamien ofte Chaldeen, daer Abraham met sijne geslachte uyt vertrocken was.
-
44
- Dat is, en verontweerdight hem niet.
-
n
- Exod. 3.6. Matth. 22.32. Actor. 7.32.
-
45
- Namel. selfs na hare doot, gelijck hy doorgaens wort genaemt de Godt Abrahams, Isaacs, ende Iacobs. Siet Exod. 3.6. Waer uyt Christus selve besluyt, dat dese dan niet alleen kinderen Godts en waren terwijle sy op aerden leefden, maer dat hare lichamen oock weder souden opstaen, alsoo Godt niet en is een Godt van doode, maer van levende, Matth. 22.31, 32.
-
46
- Namel. die fondamenten hadde in den hemel, daer Godt selve sijne heerlickheyt in openbaerde, ende haer als rechte burgeren soude ontfangen, Philip. 3.20.
-
47
- D. beproeft wiert, of van Godt aengesocht wiert om vast bewijs te geven van sijne gehoorsaemheyt, Genes. cap. 22.
-
48
- D. bereyt geweest om te offeren, ofte besigh met hem te offeren.
-
49
- Alsoo wort Isaac genaemt, om dat hy alleen uyt de vrije was geboren, ende Ismaël uyt de dienstbare geen recht erfgenaem en was.
-
50
- Ofte, van den welcken, gelijck dit Griecks woordeken pros oock hier voor genomen kan worden, Cap. 1. versen 7, 8.
-
p
- Genes. 21.12. Rom. 9.7. Galat. 3.29.
-
51
- D. by hem door het geloove, dat vast stont op Godes beloften, besluytende ofte bedenckende.
-
52
- Dit doet d’Apostel daer by, om dat hy hem alreede voor doot moeste houden, dien Godt beval dat geslachtet soude worden: uyt welcken stant, als eenen stant des doots, hy hem daerna weder ontfingh, doe hem Godt sulcks belettede.
-
53
- D. in sijnen zegen het lant Canaan, ende daer ontrent, alsoo verdeelt, ende Esaus nakomelingen aen Iacobs nakomelingen alsoo onderworpen, als of hy de volle besittinge daer van alreede gehadt hadde.
-
54
- Dat is, na by de doot zijnde, in sijne sterfsieckte.
-
55
- Namelick, niet sijnen staf, gelijck eenige verkeerdelick meenen, maer op sijnen staf den Godt sijner vaderen, ende den Engel, die hem tot dien tijt toe hadde bygestaen, ende van vele swarigheden verlost: Dat is, den Sone Godts: gelijck Genes. 48. versen 3, 15. te sien is.
-
56
- Den Hebreeuschen text Genes. 47. vers 31. seght aen het hooft, ofte, hoofteynde van het bedde. Doch de Griecksche oversetters hebben voor Mittah, dat is, bedde gelesen Matteh, Dat is, roede ofte staf: welcke de Apostel hier heeft gevolght, alsoo beyde waerachtigh kan zijn. Want uyt de vergelijckinge van Genes. 47.31. met Genes. c. 48. vers 2. blijckt, dat Iacob, als hy de sonen Iosephs, ende daerna oock sijne sonen zegende, op sijn bedde heeft geseten, ende van wegen sijne swackheyt op eenen staf heeft gesteunt, alsoo sijne beenen van het bedde hingen, die hy na den zegen weder ingetrocken heeft, Genes. cap. 49. vers 33.
-
57
- D. betuyght dat Godt sijne belofte soude volbrengen, van de verlossinge der kinderen Israëls uyt Egypten. Siet Genes. 50.24, etc.
-
58
- D. van het mede nemen sijner gebeenten na het lant Canaan, niet uyt eenige superstitie ofte om sijne gebeenten daer te laten aenbidden, het welck noyt geschiet en is, maer om de gemeynschap die hy met sijne broederen aen de belofte Godts hadde, ende sijne hope van de vervullinge der selve, oock na sijne doot, hier door te betuygen, ende hare nakomelingen daer in te verstercken.
-
v
- Exod. 2.2. Actor. 7.20.
-
59
- Gr. vaders, Dat is, ouders, Namelick, Amram ende Iocebed, Exod. 6.19. die door de schoonheyt des kints beweeght wierden om yet bysonders daer van te verwachten, het welck den Apostel hier haer geloove op Godts beloften toeschrijft. Iosephus de Historieschrijver getuyght, Antiq. lib. 2. cap. 5. dat de vader van Moses door een Godtlicke openbaringe was kondt gedaen, dat dese sone haer uyt Egypten soude verlossen.
-
60
- Namelick, niet alsoo dat sy het kint, na het gebodt des Koninghs, souden hebben gedoot, hoewel daer eenige swackheyt in haer geloove is gekomen, doe sy het evenwel daer na aen de riviere te vondelingh hebben geleght, doch met hope dat yemant het soude vinden ende opbrengen, gelijck geschiet is. Een geloove dan al is het met swackheyt gevoeght, wort hier oock voor een waerachtigh geloove gereeckent.
-
61
- D. nu veertigh jaren oudt geworden zijnde, gelijck Stephanus getuyght, Actor. 7.23.
-
62
- Want die hadde hem tot eenen sone aengenomen, Exod. 2.10. Actor. 7.21.
-
63
- Dat is, de vermakingen ende gemacken des hofs Pharaonis, die hy sonder tegen Godt hem te besondigen, niet en konde genieten.
-
64
- Dat is, die hy om de verwachtinge Christi, ende na Christi exempel soude moeten lijden. Siet dergelijcke 2.Corinth. cap. 1. vers 5. Coloss. cap. 1. vers 24. Want Moses heeft oock den dagh Christi gesien, ende hem daer in verheught, gelijck van Abraham geseght wort, Ioan. cap. 8. vers 56.
-
65
- Namel. die eeuwigh ende onvergancklick soude zijn in den hemel, 1.Petr. cap. 1. versen 4, 5, 6. daer de geloovige oock op mogen sien, als op eenen loon, niet die Godt haer schuldigh soude zijn, ofte die sy souden verdienen, maer die Godt haren Vader haer als sijne kinderen uyt genaden belooft te sullen geven. Siet Matth. cap. 5. versen 10, 11, 12.
-
66
- Namel. met het gantsche volck Israëls, niet tegenstaende de dreygementen des Koninghs. Siet Exod. cap. 10. vers 29.
-
67
- Namelick, aen Godts bevel, sonder door eenige vreese daer van te wijcken. Ofte, hy was kloeckmoedigh, stantvastigh.
-
68
- Namelick, door het geloove.
-
69
- Namelick, Godt. Siet Psalm 56. vers 12. ende 118.6. Rom. cap. 8. vers 31.
-
y
- Exod. cap. 12. vers 21.
-
70
- Gr. aengietinge, Namelick, aen de durpels ende posten van de deuren der Israëliten, Exod. 12. vers 21, etc.
-
71
- D. niet beschadigen, ofte beleedigen.
-
72
- Namelick, Moses, Aaron, ende de andere Israëliten. Want hoewel eenige onder haer geen waerachtigh geloove en hadden, gelijck den Apostel hier voren Cap. 3. vers 18. getuyght heeft, nochtans soo zijnder oock vele ware geloovige met hem geweest. Siet hier voren Cap. 3. vers 16. op welcke hier eygentlick gesien wort.
-
*
- Ofte, van welcke de Egyptenaers proeve genomen hebbende.
-
73
- Namel. van Iosua, ende der andere vrome Israëliten: gelijck in ’t voorgaende vers.
-
74
- Namel. van het leger der Israëliten met basuynen geluydt, Iosu. 6.20.
-
b
- Iosu. 6.23. Iacob. 2.25.
-
75
- Het Hebreeusch woort zonah beteeckent oock een weerdinne: ende de verspieders zijn in haer huys gegaen om te logeeren, Iosu. 2.1. Doch dewijle de Apostel alhier, gelijck oock Iacobus in sijnen brief Capit. 2. vers 25. haer een hoere noemt, soo schijnt dat sy van beyde dese dingen professie gedaen heeft: gelijck onder de Heydenen meermael geschiede, dewijle oock van haren man geen gewagh en wort gemaeckt, Iosu. 2.18. Dan daer na tot Godt bekeert zijnde, is sy een exempel van geloove ende vromigheyt geworden, ende onder de Israëliten getrouwt met Salmon den Vader Booz, een der voor-ouderen Davids, ende volgens oock Christi. Siet Matth. 1.5.
-
76
- Dat is, de andere halstarrige ende onboetveerdige menschen binnen Iericho.
-
77
- Dat is, beleefdelick, ende haer in alles behulpigh zijnde.
-
g
- Iudic. 11.1. ende 12.7.
-
78
- Namel. die na Samuel ende David in het volck Israëls zijn geweest.
-
79
- Namelick, als Iosue een en dertigh Koningen, ende David alle de omliggende rontom het lant Canaan heeft overwonnen.
-
80
- Namel. niet alleen in het leyden van een rechtveerdigh leven, maer oock in het oeffenen van opentlicke justitie, gelijck vele Godtsalige Rechters ende Koningen hebben gedaen.
-
81
- Dat is, de vervullinge der beloften, die haer geschiet waren, gelijck daer was de besittinge van het lant Canaan, ende van eenige besondere weldaden, als aen Sara, Anna, etc. ende oock in het gemeyn van vergevinge der sonden, aenneminge tot kinderen, ende de erve des eeuwigen levens. Siet hier voren vers 16. Actor. cap. 15. vers 11.
-
k
- Iudic. 14.6. 1.Sam. 17.34. Dan. 6.23.
-
82
- Namel. gelijck Simson, Iud. 14.6. David, 1.Sam. 17. vers 34. ende Daniel, Dan. 6.23.
-
83
- Namel. gelijck de medegesellen Daniels, Dan. cap. 3. vers 25.
-
m
- 1.Sam. 20.1. 1.Reg. 19.3. 2.Reg. 6.16.
-
84
- Gr. de monden des sweerts, Namelick, als David het sweert Sauls, 1.Sam. cap. 20. Elias het sweert Achabs, 1.Reg. cap. 19. Elizeus het sweert der Syriers, 2.Reg. cap. 6.
-
n
- Iob cap. 42. vers 10. Psalm 6.9. Iesa. 38.21.
-
85
- Namelick, als Iob, Iob cap. 42. David, Psalm 6. Ezechias, Iesa. cap. 38.
-
86
- Namelick, als vele Rechteren ende Koningen.
-
87
- Namelick, als Ionathan, 1.Sam. cap. 14.
-
o
- 1.Reg. cap. 17. vers 23. 2.Reg. cap. 4. vers 36.
-
88
- Als de weduwe van Sarepta door Eliam, 1.Reg. cap. 17. ende de Sunamitische vrouwe, 2.Reg. cap. 4. door Elizeum.
-
89
- Dat is, na dat sy van de Propheten uyt den doot opgeweckt waren.
-
90
- Namelick, als het vel op een trommel, om daer na met stocken ter doot geslagen ende gepijnight te worden, gelijck het Griecks woort mede brenght. Ende siet hier de Apostel oock op het exempel van Eleazarus, ende dergelijcke pijningen onder den tyran Antiochus, waer van te lesen is 2.Machab. 6.18, etc.
-
91
- Namelick, die van de dienaers Antiochi was aengeboden, indien hy maer hem geliet tegen Godts wet te doen, gelijck sy versochten.
-
92
- Namelick, hier namaels ten uytersten dage, Dan. cap. 12. vers 2.
-
93
- Namelick, als Micha, 1.Reg. cap. 22. Amos, Ieremias, etc.
-
q
- Ierem. cap. 20. vers 2.
-
94
- Als Zacharias de sone Iojade, 2.Chron. cap. 24.
-
95
- Gelijck de oude Ioodsche Historien getuygen van Iesaia onder de tyrannije van Manasse. Waer uyt blijckt dat de Apostel niet alleen uyt de Godtlicke Schrift, maer oock uyt andere den Hebreen bekende historien exempelen verhaelt: gelijck op het 35 vers oock is aengeteeckent.
-
96
- Namel. door sware dreygementen ende pijningen.
-
97
- Gr. door de doot des sweerts: gelijck vele ten tijden van Manasse, 2.Reg. 21.16. ende onder andere tyrannen.
-
98
- Gr. hebben omgegaen, Namelick, hier ende daer dwalende.
-
s
- 2.Reg. 1.8. Matth. 3.4.
-
99
- Gelijck van Elias betuyght wort, 2.Reg. cap. 1. vers 8. ende gelijck der Propheten dracht in het gemeen was, als te sien is Zach. cap. 13. vers 4.
-
100
- De wereltsche menschen hielden sulcke geloovige voor een uytvaeghsel der werelt, maer den Apostel getuyght daer tegen dat de werelt haer niet weerdigh en was, ende datse daerom Godt als buyten het geselschap der werelt onderhieldt: gelijck David lange in de wildernissen dwaelde, 1.Sam. Capp. 22. 23. 24. Elias onder Achab, 1.Reg. cap. 19. ende die hondert Propheten die in de speloncken versteken waren, 1.Reg. cap. 18. gelijck oock vele andere waer van de historien gewagh maken.
-
1
- Namelick, van welcke in dit Capittel mentie wort gemaeckt.
-
2
- Dat is, de beloofde sake, Namelick, Christum in den vleesche geopenbaert, met de vervullingen van alle de schaduwen des Ouden Testaments, ende den stant der Kercke onder hem door de geheele werelt belooft. siet Luce 10. versen 23, 24.
-
3
- Namelick, dat in onsen tijt dit alles soude volbracht worden.
-
4
- Ofte, alsoo dat sy sonder ons, etc.
-
5
- Sommige verstaen dit van hare saligheyt in den hemel: Doch dit soude strijden tegen het gene op het exempel Enochs is aengeteeckent, vers 5. ende tegen het gene van hare hope hier voren is geseght, vers 16, ende tegen de belofte Christi, Matth. cap. 5. vers 12. ende andere plaetsen der Schrifture, oock tegen den tijt in welcken Paulus dit schreef, als wanneer Christus nu lange was opgevaren ten hemel, ende derhalven oock de voorvaderen in den hemel, selfs na haer gevoelen, waren gebracht. Soo wort dan dit verstaen van de komste Christi in den vleesche, ende van de volmakinge van den stant der Kercke onder het Nieuwe Testament, gelijck te voren is aengewesen. Want hadde de volmaecktheyt in het Oude Testament geweest, soo en soude het Nieuwe niet noodigh zijn geweest, ende sy souden hare volmakinge uyt een ander oorsake hebben gehadt dan wy. Sonder ons kan dan bequamelick genomen worden voor door een ander oorsake dan wy.
|